In mijn totale onwetendheid besloot ik de uitdaging te aanvaarden om 30 dagen lang een nummer te plaatsen die iets voor me betekende..
elke dag was het een emotionele ontdekkingstocht naar het passende nummer, het waren nummers die allemaal iets voor mij betekende, soms ontroerend, soms ook wel wat lachend.. maar ze raakten me.. en het gekke is die 30 dagen zijn om gevlogen... en ik ben eigenlijk nog lang niet klaar met de liedjes die ik heb gevonden die ik zou willen delen.. maar dat gaan we niet doen.. dat zeker niet
maar wel leuk is het om het eerste nummer hier te laten zien
Het ging om een lied dat een kleur in zich had, en ja dan is deze keuze logisch.. black.. een prachtige kleur
Via allerlei artiesten, waaronder natuurlijk Ella Fitzgerald moest worden genoemd, waar ik nog het standbeeld van heb gezien in Montreux, natuurlijk David Bowie met het prachtige God only knows.. en noem maar op een prachtige reis voor mij om dan af te sluiten met twee nummers die me dierbaar zijn
het eerste omdat ik dat zo mooi het leven vind verwoord in deze versie
al is de uitvoering van Jasperina de Jong en Simone Kleinsma mooier maar die kon ik hier niet plaatsen
en dan natuurlijk het lied dat me altijd weer raakt, gedraaid op de crematie van mijn vader, ik wilde hoe dan ook dit nummer, dat moest gewoon. omdat hij een lied is dat toch heel positief is, maar ook kracht
heb het leven lief, die is dan wel niet op genoemd maar is een lied dat ik toch wil noemen... omdat ... juist het een nummer is die voor mij iets betekend
het is rond.. het begin en het einde.. met twee liedjes.. omdat ze zo mooi zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten