Dus deze ochtend weer met volle moet, naar de Reichstag gelopen, om daar te kijken of we naar binnen konden. Helaas waren we wat laat, je moet je inschrijven en kunt alleen op bepaalde tijden naar binnen, en de tijd dat wij konden was rond half 12, terwijl we er al om half 10 stonden dus om een ochtend daar te wachten is ook wat veel van het goede. Gelukkig zijn wij niet voor 1 gat te vangen, en dus besloten we om het hele grote reuzenrad dat in Tiergarten staat te gaan bekijken, wij met de bus, juist lijn 100, daar naar toe, om daar rond te kijken en verdwaasd te kijken, omdat we toch in de veronderstelling leven dat als je de grootste reuzenrad van Europa hebt dat je die toch echt moet kunnen zien vanwaar wij stonden. Nou niet dus, dus wij maar eens vragen, lees voor wij Kitty in dit geval, en daar hoorden we dat het reuzenrad verkrottet was of te wel verrot, en niet meer bestond. Grom... dus ander plan maken, eerst de lunch regelen in een supermarkt, het is soms lastig om een supermarkt te vinden, het is ons nog steeds gelukt maar toch, ze zitten op de meest onmogelijke plekken. Dus wij met, wederom een buslijn naar Charlottenburg, een paleis dat erg mooi moet zijn, en in een heel ver verleden heb ik daar al eens heerlijk in het park gezeten en genoten. Dit keer wij erheen. we hadden onze museum kaart mee en dachten dat we daar mee wel het paleis in konden, maar helaas, dat ging niet, we moesten 12 euro betalen als we naar binnen wilden, en dat wilden we dus niet meer. Wij even heerlijk in het parkje gezeten en gekeken naar hoe mooi de tuin was en daarna terug naar het centrum van Berlijn om daar heerlijk te genieten van het pergamon museum. Daar hebben we ons op verheugd omdat het zo indrukwekkend is. Dus met de bus terug, wel viel het me steeds meer op hoeveel mensen in Berlijn op de rand leven, veel zwervers zie je op bankjes slapen en daar leven. Zelfs tijdens de rondvaart zag ik een soort van nis dat omgebouwd was tot verblijfplaats waar een zwerver, heel slim hem had afgedekt met plastic en lappen om zo beschut voor de weersinvloeden te kunnen slapen en leven. Aangekomen bij het Museuminsel gingen we eerst lekker zitten te genieten van onze lunch. Het is geweldig om daar lekker te zitten en te genieten van het weer, de mensen, zo ook een jongen die een musje voerde, nadat hij eerst een heel verhaal had geschreven in een boekje. Na onze lunch gingen we op weg naar onze bestemming, namelijk Het Pergamon museum, we zijn er geweest, een voordeel was , dat we er met onze museumpas in konden, maar een heel groot nadeel was dat we 3 uur in de rij moesten staan te wachten voordat we naar binnen konden, kortom we hebben er van af gezien en hebben besloten om dit niet te doen. Wij uit pure frustratie maar het Neues museum in, waar ze alleen maar oude dingen hebben, het museum is prachtig aangelegd, dat wel, mooie sfeer maar de inhoud is minder interessant, alleen het hoofd van Nefretiti, was bijzonder om te zien, het is dan ook het pronkstuk van het museum heeft een hele ruimte voor haar alleen, en je mag er zeer zeker niet fotograferen. Ik had natuurlijk mijn fototoestel wel mee, en open staan, en meteen twee hele strenge Duitse suppoosten op mijn nek, "Keine Foto's" dat was dus duidelijk, helemaal op zijn duits, niet vriendelijk of aardig, zoals we ooit meemaakten in Maastricht, waar iemand heel lief komt zeggen dat we liever geen fotos moeten maken, zo aardig, maar dit was weer volop in de agressie. Dus de lol was er daarna snel af. Ik geloof dat we dit museum in 20 minuten hebben gedaan. De dom zijn we binnen geweest, maar inmiddels begrijpt men daar ook dat je veel geld kan vangen van toeristen dus het kapitaal loopt steeds hoger op wat je moet betalen. Het hoogtepunt van deze dag was toch wel de 7 hofjes, ik was er nog nooit geweest en het was prachtig dwalen en genieten. Terug naar het centrum ( met veel meer gedoe dan we hadden verwacht, omdat we niet helemaal de lijnen van de bus en metro etc begrepen)kwamen we een aanleg steiger tegen voor een rondvaart, dus hebben we een heerlijke rondvaart gemaakt van een uurtje op de Spree, om even toch iets te doen wat de dag leuker zou maken. De boottocht was ff lekker op het water, daarna vol goede moet met elkaar op weg naar het Guggenheim museum, onderweg kwamen we nog een prachtig gebouw tegen met daarin een groot zwart beeld, een open dak zoals we ook nog kennen uit Rome. Het bleek een monument te zijn voor alle mensen die zijn gestorven, waar ook ter wereld zo bijzonder vind ik dit, dit zou ook iets voor Nederland kunnen zijn. Onderweg veel kijken natuurlijk naar het museum, uiteindelijk vragen, maar ook dit museum bleek niet meer te bestaan. Kortom een kleine teleurstelling, daarom maar op weg naar de KADEWE, wat een must is als je in Berlijn bent, ik, en ook Kitty, vonden hier geen klap aan, het was niet wat we dachten, het is een soort van bijenkorf maar dan veel duurder en totaal niet aan ons besteed. Toch nog even gelopen, moesten toch naar het toilet, die boven is, langs het monument met de schakels, door naar de bus om te gaan eten bij het hotel in de buurt, een plaat pizza, waarna we naar onze kamer gingen om lekker vroeg in bed te duiken, want het was een warme dag wederom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten