Natuurlijk mag als je een stad als Berlijn bezoekt niet een bezoek aan een museum ontbreken. De Dom van Berlijn was al bezocht, Het Pergamon ook, een absolute aanrader, en dus nog een museum die ons wel trok, ( ik had wel zin om het poppenkastpoppen museum te bezoeken maar dat lag zo ver buiten de route dat ik er van heb afgezien) dus werd het Dali museum in Berlijn Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo ben afgeknapt in een museum. Ondanks allemaal geweldige berichten dat dit het museum is en dat je dit moet hebben gezien. Kwam ik al lopende door de collectie, met name alleen maar schetsen tot de ontdekking dat dit werk is wat niet zo bekend is, en de echte schilderijen die mij zo aanspreken zoals zijn mona lisa bewerking etc niet hier te zien zijn. het zijn allemaal voorbereidingen op zijn latere werken zo lijkt het mij. Het surealisme van Dali was vooral te zien in zijn sculpuren dit hij heeft staan, met o.a laadjes etc. Ook zijn blik naar vrouwen was erg duidelijk.. ik denk dat hij heel erg is afgewezen door de vrouwen want deze blik die je terug ziet in de tekeningen zijn zo denegrerend dat je alleen maar als vrouw weg wilt (zoals vriendin Susan zo mooi zei). De hele tentoonstelling was naar mijn idee niet zo bijzonder en ik ben niet echt geraakt door de inhoud van de collectie van dit museum, de vage fotos van Dali die er hingen waren getuigen van een man die voor sommigen als een genie word beschouwd maar volgens mij toch ergens een heel breiwerk heeft vergeten in zijn brain te zetten. Van het hele musuem is de entree met de rode lipstoelen, de piano en de toiletten het mooist.. en aan de gevel hingen wat reproducties van de topstukken van dit museum maar dat was het dan ook. Aan het eind van de toch langs werken van een man die volgens mij in een constante psychose heeft geleefd en dit geniaal vorm heeft gegeven lees je de tekst... "Het verschil tussen mij en een gek is dat ik niet gek ben " en ik moet zeggen ik betwijfel dit heel erg.. Bij het verlaten van het museum kregen we zelfs van de mensen achter de kassa nog geen woord van tot ziens of een lachje.. ze gaven onze rugzakken stilzwijgend aan ons en keken heel ernstig... waarschijnlijk is het toch erger dan ik dacht met Dali en zijn aanhangers...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten