donderdag 26 juli 2012
I love you Phillip morris (film)
Ik zag het ineens staan in de gids, een film die was uitgesteld maar nu toch op vele verzoek alsnog werd vertoond. De film I love you Phillip morris, schijnt dus een film te zijn die je zou moeten zien denk je dan. En ja het is een film die je moet zien, zo mooi en ontroerend deze film, de liefde van twee mannen die zo intens is maar die door toedoen van de ene gebasseerd is op leugens... De diepere laag van deze film is dat deze film gebasseerd is op een waar gebeurt verhaal, en dat maakt het helemaal bijzonder. Je ziet de extravagantie in de film wat een man allemaal doet voor zijn grote liefde die hij ontmoet in de gevangenis, dat hij alles wil doen voor zijn grote liefde... maar dat het uiteindelijk voor beiden toch weer uitloopt in het opgenomen worden in de gevangenis in aparte cellen. Het meest ontroerende in de film was wel het moment waarop Steve dood lijkt te gaan aan aids, Zijn geliefde Phillip neemt afscheid van hem via de telefoon en is gebroken. Op een dag ineens komt een advocaat aan om de vrijheid van Phillip te bewerkstellingen, en het blijkt Steve te zijn die zijn dood heeft gefakt en heeft gespeeld om zo zijn geliefde te zien en hem probeert vrij te pleiten uit de gevangenis.. Logisch is dat Phillip boos is en hem slaat. ( ik moet zeggen ik zat ook met tegenstrijdige gevoelens, aan de ene kant een man die dit voor je doet om bij je te zijn.. maar aan de andere kant hij bedonderd de boel nog steeds en hoe kan je hem vertrouwen) Het verhaal wat Steve dan houd is dat hij van Phillip houd en dat de echte waarheid is achter alle leugens... en dan komt de vraag van Phillip in hoeverre hij dit kan geloven dat dit waar is.. en het antwoord van Steve is dan dat hij dat niet kan weten... hartbrekend tranen met tuiten zo diep ontroerend... wat ben ik blij dat ik deze film heb opgenomen en heb gezien. Hij begon wel als een soort klucht met wat te grappig bedoelde onzin maar op het moment dat ze elkaar ontmoeten in de gevangenis daar pas begint de film je te boeien en te raken.... helaas las ik ook dat deze film behoorlijk ingrijpend is aangepast met bepaalde scenes want ja.. Amerika... als ik dat zeg zeg ik denk ik al genoeg met betrekking tot sex en dan zeker tot sex tussen mannen...
recentie van de film
Regie: Glenn Ficarra & John Requa | Cast: Jim Carrey (Steven Russell), Ewan McGregor (Phillip Morris), Leslie Man (Debbie), Rodrigo Santoro (Jimmy Kemple), e.a. | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2009
Ruim een jaar nadat de film al op verschillende filmfestivals draaide, is een landelijke release van I Love You Phillip Morris in Amerika nog steeds ver weg. Nederland krijgt de film ondertussen wel gewoon te zien, maar ook hier is de schade van een jaar uitstel goed te zien. De komedie waarin de liefde tussen twee mannen centraal staat, is overduidelijk nog flink aangepast. Een jaar geleden had de film nog regelmatig een intiem moment tussen zijn hoofdrolspelers, maar in de huidige bioscoopversie is daar weinig van overgebleven. Films over homoseksualiteit zijn weliswaar enigszins geaccepteerd, maar te veel fysiek contact ligt blijkbaar nog steeds gevoelig in Hollywood. Wat overblijft is een zeer grappige en originele komedie, maar de liefde komt er helaas bekaaid vanaf.
I Love You Phillip Morris vertelt het waargebeurde verhaal van meesteroplichter Steven Russell die na een heftig auto-ongeluk plotsklaps uit de kast komt en zijn volledige leven omgooit. De grootste relnicht van Miami worden is zijn nieuwe levensdoel. Zo gezegd, zo gedaan. Russell koopt wat chihuahua’s, regelt een gespierde kerel en slaat aan het shoppen. Maar, zo merkt hij al snel: homo’s hebben een duur leven. Om zijn extravagante bestaan te bekostigen wordt Russell oplichter. Hij oefent tenslotte al zijn hele leven met zichzelf anders voordoen. Toch lukt het hem niet uit het gevang te blijven. Russell wordt opgepakt en achter de tralies leert hij Phillip Morris kennen. De mannen vallen op slag voor elkaar en als Russell naar een andere gevangenis wordt overgeplaatst zit er niets anders op dan zijn oplichterspraktijken nog eens op te schroeven. Alles om maar weer bij zijn ware liefde te komen.
En als we zeggen dat Russell alles doet om bij zijn geliefde te zijn, dan bedoelen we ook alles. De verscheidene keren dat Russell uit de gevangenis probeert te ontsnappen zijn hilarisch, maar ook buiten het gevang moet Russell vaak alle zeilen bijzetten om Morris niet te verliezen. Het geeft Jim Carrey de mogelijkheid om perfect te doen wat hij zo goed kan: hilarische en extreme typetjes spelen. Gelukkig blijft het hier niet bij, want ook in de emotionelere scènes (die de film zeker heeft), laat Carrey zich van zijn beste kant zien. We hadden het al vele jaren niet meer mogen aanschouwen, maar Jim Carrey maakt het wachten meer dan goed. Sinds The Truman Show heb ik niet meer zo om hem kunnen lachen.
Om alleen Carrey hiervoor een veer in de reet te steken is overigens niet terecht. Voor de verandering heeft hij ook gewoon weer uitstekend materiaal om mee te werken. Zelfs de flauwe gevangenisgrappen die in een film over homo’s in de gevangenis natuurlijk niet kunnen ontbreken, hebben vrijwel allemaal een originele insteek. Maar echt geestig is het eigenlijk pas als Russell aan het oplichten slaat. Deze delen nemen dan ook het overgrote deel van de film in beslag. Zijn liefde voor Morris staat weliswaar aan de basis van de plotontwikkelingen, maar heeft op zichzelf weinig diepgang.
Het onderwerp homoseksualiteit komt om die reden dan ook niet heel goed uit de verf. I Love You Phillip Morris blijft steken in de clichés, zoals het cliché dat homo’s, zodra ze uit de kast zijn, niets anders doen dan proberen die kast zo spoedig mogelijk weer vol te krijgen met allerhande fashionitems. Seksuele geaardheid is in I Love You Phillip Morris niets meer dan een basis om grappen over te maken. Steven Russell deed alles om zijn grote liefde niet te verliezen, maar de verfilming van zijn levensverhaal lijkt deze liefde maar weinig serieus te nemen. Liever maakt de film oppervlakkige grappen over een man die meermaals op de meest creatieve manieren uit de gevangenis ontsnapt. Het resulteert in een heerlijke komedie, maar bereikt dit resultaat niet dankzij, maar over de rug van homo’s.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten