Aangezien een oud-leerling nog een keer mee wilde lopen , ik inmiddels het Pieterpad op een laag pitje heb gezet, wegens de afstand en de daarbij komende hoge kosten, de limes loop, heb ik hem weer uitgenodigd om mee te lopen met de limes, zaterdag stond het parcours Utrecht, Bunnik op de rol.
Etappe 8 stopt bij het fort maar vandaar uit is geen mogelijkheid om terug te reizen naar de auto of naar het station Utrecht, dus had ik al besloten om mijn auto in Bunnik te zetten en dan met de trein terug naar Utrecht om vanuit het station Utrecht te starten met deze tocht.
Helaas haakte deze leerling af maar dat is geen punt, ik had me voorgenomen dat ik voordat ik naar Berlijn ga toch bij Lienen wil zin, dus dinsdag nog een dag dan loop ik van Wijk bij Duurstede naar Lienen, dan ben ik over de helft en dan is het nog een eitje om het pad af te lopen, daarna ga ik maar verder met het Pieterpad, dan zal het water neem ik aan wel weg zijn en de paden weer goed begaanbaar.
Ondanks dat het gisteren wat later was dan het plan was, ik besloten had om om 7 uur op te staan was ik om 6.00 wakker en bedacht me laat ik dan maar opstaan, me aankleden en lekker vroeg naar Bunnik rijden om daar de trein te pakken naar Utrecht zodat ik vroeg kan lopen en lekker vroeg onderweg ben, dat heeft ook zo zijn voordelen, zeker toen ik las dat in de ochtend het zonnig was en in de middag kans op regen en onweer, dan kun je beter zorgen dat je vroeg op pad bent lijkt me.
Dus met de auto naar Bunnik daar parkeren en dan kon ik de trein van 8.11 halen, keurig op tijd maar de wegen van de NS zijn ondoorgrondelijk deze reis was even voor vandaag uit het assortiment gehaakt, dus de volgende ging om 8.41 ook geen punt dus ik maar inlopen op het station. Eindelijk na 2000 voetstappen kwam de trein, naar Utrecht om te ontdekken dat ik dus het eindpunt van de vorige keer niet kon vinden. Dus met de Komoot in de weer, het boekje en kaarten om via allerlei omwegen aan te komen bij de dom waar ik de route kon oppakken. En de route verliep redelijk door Utrecht mooie stukken gezien., ook onbegrepen stukken, wat erg onduidelijk was. Al dwalend door en over de route kwam ik aan bij de hoogtepunten van deze route fort het hemeltje, een stukje verder op Ford Fectio met zichtbare restanten en ook prachtige gevonden voorwerpen. Om net voor de bui te belanden bij fort vechten. Waar ik noodgedwongen op een terras ben gaan zitten en verplicht een appeltaart punt moest nemen met slagroom en een kop groene thee… er zijn ergere straffen.
Nadat de giga hoosbui was overgedreven, betaald en het pad vervolgt naar Bunnik, toch kan ik er van balen als blijkt dat de route niet goed is aangegeven, zowel in het boekje als met de stickers, en ook stiekem met de komoot, kwam ik bijna niet weg uit dit God verlaten oord, daar baal ik dan van omdat ik gewoon mijn route wil vervolgen. Gelukkig nadat ik tig keer had rondgelummeld was er een man bereid om mij te vertellen hoe ik de uitgang kon vinden uit dit Ford, ik hoefde niet eens mezelf of iets anders aan te bieden wat ik erg amusant vond, of is dat misschien een teken aan de wand.. hmmm moet ik even over nadenken nog..
Maar gelukkig wees deze aardige meneer me de route en kon ik verder lopen naar het eind punt van etappe 8, zodat ik het laatste stukje naar Bunnik kon vervolgen en afronden. dit omdat ik besefte dat ik dan alles tot aan wijk bij Duurstede heb volbracht en van heb genoten.
De toch naar Bunnik was even onduidelijk, dat komt wel vaker voor, maar ik vond aardig snel de route naar Bunnik zeker toen ik het jaagpad moest nemen, dat was een stuk bekend terrein, dus het eerste gedeelte heb ik lekker gelopen om daarna op een bankje in alle rust mijn kopje thee te drinken en mijn salade te eten.. zodat ik de laatste paar kilometers ook met gemak kon lopen en dat is gelukt
Wederom een bijzonder pad dit, vooral als hoogtepunt de Forten die je kon zien en bezoeken.. prachtig. dat beloofd nog wat als ik volgend jaar, als het door gaat de Hadrianus Wall ga lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten