De keus was even lastig totdat ik me besefte, hoezo lastig, lopen is net zo goed sporten als de cross van de avond. Mocht je nou erg fit zijn na het wandelen kan je alsnog naar de cross, dat hoeft de pret niet te drukken en dan heb je een dagje dubbelop wat ook lekker kan zijn tenslotte.. dus ik heb even lopen twijfelen maar besloot om dan toch maar gewoon te gaan lopen op donderdag.
De voorspellingen waren goed dus waarom zou ik me dan opsluiten in huis en in de sportschool als buiten lopen ook erg lekker is en dit is eigenlijk de laatste door de weekse dag dat ik kan gaan lopen, dus waarom ook niet.. laat ik het doen bedacht ik me.
Tevens speelt er ergens in mijn hoofd, ik wil eigenlijk zaterdag ook nog wel lopen, de laatste zaterdag van de vakantie, mede omdat ik niet goed kan inschatten hoe het na de eerste werkweken zal gaan en wat zou het toch fijn zijn als ik het pad bijna af heb. mede omdat ik hem zo leuk vind. Natuurlijk moet ik ook nog het gedeelte in Duitsland doen maar dat komt vanzelf dat heeft geen haast, dan kan als ik in de zomer de Hadrianus wall niet doe., of in de mei vakantie toch niet echt weg kan wegens oplaaiende virussen, dan kan ik altijd dat nog gaan doen, Al staat Londen wel heel hoog op mijn lijstje voor 2022, wie weet ga ik nog wel in de kerstvakantie, al weet je het nooit met al die corona perikelen.
Kortom nadat ik had besloten om dit te gaan doen, had ik ik bedacht om om 5 uur op te staan, maar dat stukje verstandsverbijstering ging vrij snel weg.. ik heb er maar 6.15 van gemaakt, leek me handiger
Opstaan ging goed, het wakker blijven wat minder. moet toch echt eerder mijn bed in, of eigenlijk beter, eerder mijn ogen dicht doen. maar goed. .het is verder geen punt ik was op, en het aankleden ging snel zo ook de spullen inpakken, dus ik kon zo weg naar het schattige plaatsje waar ik nog nooit van gehoord had Havaedorp, nooit geweten dat bestond. Ik had via de site van de Limes op facebook ontdekt dat mensen daar hun auto neerzetten, dat ze dan met de bus naar Wageningen gaan en dan terug gaan lopen naar hun auto. Dus dat vond ik een slim plan, mede omdat je er dan bent en alleen nog maar je schoenen hoeft te wisselen en naar huis kan, in plaats van als je op je eind bestemming bent dat je nog met het openbaar vervoer weer terug moet naar je auto.. beide wegen is iets voor te zeggen, maar ik kies voorlopig voor de de optie de auto aan het einde.
De auto kon ik prachtig parkeren bij een aantal huizen, op een soort woonerf dus dat was ideaal, stond hij mooi en er is zicht op.. dus daarna naar de bushalte, dat was even een dingetje, want het is geen randstad, gelukkig ging de bus om het half uur en hoefde ik maar 10 minuten te wachten, dus dat was ook zo gedaan.
Aankomst in Wageningen een kleine anderhalve kilometer lopen en dan begint etappe 13,het eerste stuk was nog even een uitloper van de vorige keer, veel asfalt maar dan mag je eindelijk los en mag je het groen in.. heerlijk, glibberen over modderpaden. vechten met bramenstruiken die me te lief vinden en me dus omarmen.. kortom ik heb het naar mijn zin gehad.. zeker als je langsloopt en er staan koeien naar je te kijken en ik moet dan altijd denken aan het liedje van Brigitte koeien.. prachtig.. Nederland blijft mooi..
Na deze toch kwam toch wel een pittig stukje, ik ging een bergpad op, ik dacht nog in mijn onschuld leuk. maar dat bleek een bergtrap te zijn.. er leek geen einde aan te komen, en eigenlijk was de rest van de route dit steeds stijgen en dalen.. dan met trappen dan zonder.. . soms over bomen klimmen om op het goede pad te komen. Prachtig om de ommuurde tuin te zien, tevens te genieten van de prachtige al opkomende paddenstoelen. Toch even compleet de kluts kwijt raken omdat iets erg onduidelijk is, vaag waar je heen moet, hou de heuvel aan je rechter kant. terwijl hij links zit. denk dat je achteruit moet lopen, dus ik ben gewoon dwars geweest dat heb ik mooi niet gedaan.
De regen die af en toe viel was prima te doen, mijn regencape deed goede zaken vandaag is veel uit de tas geweest en is grondig gelucht inmiddels.
Ook de oude muren van de papierfabriek gezien wat gaaf was om te zien,. vooral hoe een mooi kunstwerk ze er van hebben gemaakt.
Het lopen over de diverse paden heerlijk totdat ineens ik in Hevaedorp aankwam, 21 km er op had zitten en eigenlijk een beetje boos was dat het er al op zat.. hmm balen. maar goed de auto gezocht en daarna rustig de schoenen omgewisseld en in de auto naar huis.
Nagenietend van dit prachtig stukje Nederland waar ik een uitkijktoren ben beklommen, waar ik kasteel Doorwerth, heb gepasseerd, niet naar binnen ben geweest, de tocht had ik bedacht in mijn hoofd zou 4 uur duren het waren er zes wegens de hoogteverschillen en ook omdat ik vaak verdwaald ben.. maar dat geeft ook weer mooie dingen om te ontmoeten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten