Vrienden Paulien en Nico zijn echte wandelaars, die gaan voor hun lol op een zaterdag of zondag zomaar ineens 30 kilometer lopen. Aangezien ik ook behoorlijk aan het wandelen ben geslagen, spreken we vaak erover om samen een tocht te maken.
Afgelopen zaterdag was het dan zover, we gingen samen lopen.
De grootste uitdaging voor mij was wel het opstaan om half 7 omdat om 8 uur Nico en Paulien voor de deur zouden staan om te vertrekken, ik moest zorgen voor het hete water voor de thee, zij zouden zorgen voor iets te eten.
Mezelf kennende wist ik al dat ik toch wat appels en wat sultanas in de tas moet gooien, omdat als ik loop ik zo vaak ineens trek krijg., en dan wat moet eten, de eerste 15 km loop ik wel weg dat is nooit een probleem, soms zelfs meer op een goed ontbijt maar dan komt altijd op een gegeven moment de man met de hamer. en soms komt hij iets eerder dan de andere keer.. dus ik moet daar wel op letten,.
Natuurlijk deed ik mijn zwarte leren wandelschoenen aan, mede omdat ik wilde weten of ik er goed op kon lopen als ik een lange afstand ging lopen, kleine afstanden gaan goed, maar nu was het belangrijk om te oefenen met een lange afstand, dit ook omdat ik wist dat er in de meivakantie behoorlijk veel lange wandelingen gaan komen.
Nico had een prachtige route uitgezet van 30 km, rondom de Gooise matras, dus we deden de dorpjes aan als Naarden, Laren, Blaricum, Bussum om dan terug te komen bij de auto
Onderweg was we veel afwisseling van diverse paden, ook wederom een pad wat mijn trauma weer eens aanraakte. nl... juist een zandpad, alle moezand op het strand en over de heide.. ik ga denk ik ooit een hekel krijgen aan heidevelden..
In de dorpjes was het goed lopen, we hadden onderweg daar een kop koffie en thee gehaald wat erg lekker was, ongeveer op 10 km, daarna zijn we doorgelopen naar de vesting van Naarden waar ik ook nog nooit was geweest, wat ook erg indrukwekkend was om te zien.
Ook de stukken door de natuur erg mooi.. waarbij we ineens in het bos een buizerd zag vliegen met een dode ekster in zijn klauwen. waarop Paulien zei dat ze dit zielig vond... Waarop Nico de geweldige opmerking maakte.. Ja wat dacht je dan dat hij een taxi was, dit is gewoon zijn eten..
Geweldig wat heb ik gelachen om deze droge opmerking geniaal
Nadat we onderweg heerlijk hadden zitten lunchen met cup a soep, broodjes, en thee en melk zijn we verder gelopen, om toen we nog maar 5 km hoefde een ijsje te eten bij de La Place.
Na 29,65 waren we bij de auto en was ik meer dan voldaan maar wel erg blij, mijn nieuwe schoenen deden het optimaal, mijn benen hielden het met gemak vol en ik heb vreselijk gelachen en genoten
wat wil een mens nog meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten