De oplettende lezer zal merken dat ik van etappe 4 naar etappe 8 ben gegaan. dat klopt.. dat heeft als reden dat ik ineens bedacht, kom laat ik ook op Koningsdag gaan lopen.
Dit kwam zogezegd op als kak en dus pakte ik zondagavond mijn wandel rugzakje in, en dacht ik ga gewoon, maar om nu de hele reeks van Rolde naar Coevorden nu te annuleren om nu 1 etappe te lopen, leek me wat enthousiast, en ik denk dat ik geen strafpunten zal krijgen als ik ineens een etappe eerder doe... al voelde het wel een beetje als spijbelen.
Dus maandag uit school, toen ik klaar was om 16.00 ben ik naar het station gelopen, zoals bekend doe ik tegenwoordig bijna alles te voet, een mooie winst van de corona lockdown. anders had ik altijd de auto gepakt en blijven pakken.. nu dus niet. nu heel duidelijk nee ik ga lopen. Zo ook naar mijn school, tenzij het echt heel erg waait of hoost van de regen dan komt de auto weer in beeld maar wil blijven proberen dit vol te houden omdat het zo lekker is dat lopen en een goede training en je valt er zo lekker van af.
Dus om 16.20 had ik de trein naar Coevorden, was er rond 19.00 en zoals gisteren te lezen was ook daar liet mij mijn postduiven instinkt me in de steek.
Waarom zou dat dan de volgende dag over zijn. Niet dus.... maar laat ik bij het begin beginnen, spontaan wakker om 20 voor 6 dus dan het bed maar uit en niet langer zeuren, schoonmaak rituelen gedaan, gedeelte wat niet meer nodig was ingepakt en ontbijt halen. Lekker op mijn kamer dat opgegeten. Lunch gemaakt, thee ingepakt en gegaan. Bij het hotel hadden ze het uitgelegd maar het gekke is, ik hoor het wel, maar ergens komt er kortsluiting en denk ik het te weten.. en dwaal af met mijn gedachten denk ineens, volgens mij heeft deze mevrouw een kunstgebit.. of wat een rare oorbellen,zou haar haar een pruik zijn en bedenk maar wat nog meer door dit hoofdje gaat, gevolg ik hoort het niet.. wist uit het hotel links en dan rechts ergens bij een rotonde... maar goed dat links dat begreep ik.... maar toen wilde ik dus nog ook de bestickering zien maar die zag ik nergens, kortom twijfel.. dus.. juist terug naar het hotel 1,5 km en wederom vragen. Nu was het duidelijk, dus terwijl ik links bleef lopen zag ik ineens de eerste pijl, rechts af dus vanaf daar ging het goed. Totdat ik op een 5 sprong kwam en er dus geen bordje stond etc.. er was een heuvelrug dus ik dacht ik loop even naar boven om te kijken of ik daar misschien iets zie wat ik moet zien. De poort van Drenthe, dat zag ik niet dus dan maar terug en op de splitsing goed kijken links of rechts... en vooral wat dan.. dus boekje uit de tas en lezen moest dus de berg op voor de poort van Drenthe. Dat gedaan.
Daarna ging het redelijk goed, totdat ik in het dorpje Gramsbergen kwam, vage pijlen, me als gevolg dat ik dus weer het boekje pakte en daar bleek dus dat er inderdaad pijlen ontbraken.. dus vol goede moed wederom verder opzoek naar verdere aanwijzingen.
Helaas bleek dat men de bordjes met pijlen dicht bij de grond had staan en daar groeien struiken die er voor stonden, of paaltjes stonden achter een lantarenpaal, verstopt. Kortom het werd ook nog een speurtocht. Gratis erbij, gevolg geen 19 km maar een dikke 23 maar we hebben het gehaald zonder enig probleem.
Eindelijk in Hardenberg liep ik naar het station en soms lacht het geluk je toe.. ik kon zo de trein instappen, hoefde niet eens te wachten. Wat een luxe is dat. De reis naar Zwolle ging lekker. Op Zwolle heb ik een beetje als kip zonder kop rond gelopen omdat de perron aanduiding in mijn beleving vaag is maar vond op tijd de goede trein. Toen ik eindelijk in de trein was bleek hij zo vol dat we met 10 man al op het balkon stonden dus ik ben eruit gegaan en ben naar de conducteur gelopen met de vraag of ik in de eerste klas mocht zitten en dat ik wel bij betaalde. Dat mocht, hij is nooit geweest wat achteraf te begrijpen was. Maar ik kon mijn geluk weer niet op. Totdat de trein stil bleef staan en er op het spoor een ongeluk gebeurt was en we dus terug naar Zwolle gingen... denk dat de engeltjes even mij vergeten waren... maar op Zwolle, weer zoeken naar het juiste spoor ben ik gewoon in de eerste klas gaan zitten omdat ik dacht jullie kunnen me wat.. gelukkig geen controle . Dus de trein naar Lelystad en daarna naar Schiphol. Om de bus naar huis te nemen ... kortom het was inderdaad een goede keus om vandaag te gaan wandelen. Bij thuiskomst stond de buuf al te wachten met een koningsbol en een kop thee, dat is nog eens thuis komen, dus ik meteen maar de boel uitgepakt, zoveel had ik niet mee tenslotte, en heerlijk met haar op de galerij gezeten te kletsen in de zon.. ik nu wel in korte broek en met t-shirt met korte mouwen en genoten alsof het niet op kon.
Daarna de foto's uitgezocht , tevens de blog geschreven, wassen gedraaid, spullen voor school geregeld en bedacht het leven is goed en mooi en vol verrassingen en dat is waarom ik juist zo van het leven hou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten