Vandaag verlaat ik mijn geliefde stad, ik zal het nu wat langer moeten missen, al wil ik nog steeds naar de prachtige expositie in het Groninger museum over de Rolling stones en zal er vast wel snel weer zijn. Ook wil ik nog de David Bowie Bach route hier lopen, kortom nog genoeg plannen .
Na de Passion te hebben bekeken, die in mijn beleving toch wat tegenviel, kan ook komen doordat ik op mijn telefoon moest kijken. Omdat op mijn kamer wel een tv staat maar helaas geen signaal heeft. Gemiste kans om een goede recensie te schrijven. Wel blijf ik het erg leuk vinden dat de kamers allemaal verschillen , zo ook nu weer. Bijzondere lamp, tafeltjes etc. Doet me denken aan azimuth in Berlijn, ook een prachtig hotel aan de kurfurstendam. Karig ontbijt, sl hè kussens maar oh zo gezellig.
Het opstaan was wel heel vroeg kwam ik achter, om half 6 was ik al op, dus wat geschreven en maar een ommetje gemaakt door de stad, tenslotte is de stad bij het ontwaken het mooist... dan komen de nachtdieren thuis en de werkers gaan naar hun werk, of werkplek in hun huis... ik kan erg genieten van dit gebeuren. Daarna ontbijten, achteraf had ik dat beter om 7 uur kunnen plannen dan om half 8 veel te vroeg op natuurlijk. Zal ook wel een stukje gezonde spanning zijn.. heb geen idee wat me te wachten staat.. en of het bevalt met een volle rugzak. Wel mijn rugzak ff opnieuw ingepakt.. gevolg mee ruimte over... en ontdekken dat er heel veel handige vakjes inzitten, die achteraf niet handig zijn omdat je zo steeds meer mee neemt want het kan er toch wel in... ik ben zo’n oen die dan .. vergeet dat hij ook alles mee moet dragen... ik zal dat wel nooit leren.. denk voor velen een punt van herkenning
Lopend naar het station via de brug bij het museum laat ik langzaam de stad los en ga ik op in het wandelen.. de route gaf in het begin wat verwarring, maar dat lost zich op... het zijn weer prachtige wegen die je gaat, weliswaar verhard maar mooi.
Moet nog even wennen aan het feit dat ik op een fietspad loop, er liggen veel platgereden kikkers, en aangezien ik bezig ben met de bundel wat er was wat er nog is, een ode asn de overleden dieren onderweg als ik wandel.. een lust om te fotograferen. Waardoor een yup met bakfiets mij bijna doodreed maar gelukkig ben ik soepel in de benen en kon ik gemakkelijk aan de kant springen.
Op een gegeven moment liep er een niet onaantrekkelijke jongen langs die hard liep.. ik dacht nog als hij nu terug komt dan... denkende dat hij toch wel door zou rennen. Maar ineens draaide hij om.. maar bij nadere beschouwing toch niet het plaatje wat ik in mijn hoofd had.. toen ik de bocht om ging van het pad. Zag ik dat de stad Groningen echt voorbij was.. dus ik in mijn hoofd hij mag vast niet over de grens daarom Kwam hij terug.en niet voor mij dus..tegenvaller.
Al lopend door de velden , komen er altijd van alle gedachtes in mij op..zo ook ineens hoe dom ik heb gepakt..of gedacht.. ik dacht ik ben maar 1 nachtje kwijt..en ineens besef ik dat het dus twee nachten zijn.. gevolg 1 onderbroek mee en geen twee... ineens besef ik dat ik dat natuurlijk gisteren al had moeten bedenken, maar dat kwam niet in mij op. Ik heb alles wel opnieuw ingepakt, maar dus niet stil gestaan.. dus ach, aangezien ik in een hotel zit, besloot ik om mijn onderbroek maar te wassen met het beschikbare shampoo en hem dan maar te drogen leggen op de verwarming of voor het raam.
Terwijl ik verder dwaal over Gods wegen zie ik nog een Pieterpad gangen gaan, in zijn eentje. Alleen zat deze man aan de kant op een bankje bij te komen denk ik, dus ik heb even gedacht om een stukje met hem op te lopen totdat ik zag dat hij een stok bij zich droeg ,, ik dacht doe maar niet, ik hou graag mijn tempo erin eigenlijk vind ik het best lekker alleen te lopen.
Dus ik heb ff mijn pas versneld en heb liep vrolijk verder, totdat ik bij een kruispunt kwam waar ik ff de kluts kwijt raakte.. twee pijlen zowel links als rechts en dan kiezen.. dus ik koos voor links, de juiste gelukkig.
Het pad is goed te volgen en soms zitten er wat onduidelijkheden in, op een gegeven moment was het erg vaag, maar gelukkig had ik de beschrijving bij me en kon ik het juiste pad kiezen. Ik met de organisatie van het Pieterpad wel nageven dat ze het goed bijhouden en ook in het bos is het goed aangegeven, kans op verdwalen is bijna onmogelijk lijkt het. Behalve als je mij bent , dan verdwaal je omdat je te veel andere leuke dingen ziet en dus totaal niet denkt aan de bordjes.. al merkte ik het al, ook ergens anders als ik rood witte bordjes zie dan wil ik die volgen .. een tik dus. Nadat ik uitvoerig aan de telefoon had gelopen met Susan in mijn oren, ik onderweg maar tegen een paar mensen zei dat ik aan de telefoon zat en niet een verwarde man ben... ben ik uiteindelijk op een bankje beland bij een steen met een prachtige tekst van Vitalis.. zie hier onder voor de foto. Daar bij die steen leek het me een mooi moment om even een breek te houden. Dus ik heb mij flesje met sinaasappelsap gedronken, een kop thee gemaakt en heerlijk genoten van een plakje suikerbrood. Daarnaast ook een heerlijke appel gegeten. Terwijl ik de appel pakte zag ik vanuit mijn ooghoeken de man met zijn stok aan komen en dacht maar 1 ding weg wezen en naar Zuidlaren gaan. Dus ik met appel in de hand verder wandelen en dat was wederom heerlijk. Voor ik het wist was ik in Midlaren en na een korte tocht door de omgeving van Midlaren, een mooi stukje bos te hebben gezien, kwam ik bij het beruchte veld waar ik al veel over had gehoord, goot, nog groter, je Ziegler dorpje al liggen en dan moet je nog een klere eind,, en dat klopt.. maar ja verstand op nul en gaan.
Het liep mooi door en uiteindelijk was ik dan in Zuidlaren waar ik eerst opzoek ben gegaan naar een Kruidvat omdat ik nog ff iets moest halen wat ik was vergeten.
Daarna lekker een kopje thee gedronken maar ook.. ja hoor een ijsje gegeten in een zwart horentje bij het bekende beeld van Berend Bodje. En op verzoek van collega Bas heb ik daar het lied in het Gronings voorgedragen.. niet gezongen maar voorgedragen. Daar natuurlijk een video van gemaakt en naar hem Ge appt.
Daarna naar het hotel, wat gemakkelijk te vinden was en prachtig aan de route ligt dus lekker ha di. Het is een 1000 in 1 hotel maar wel luxe, toch heeft het Schimmelpenninck huis meer sfeer, al deed de tv het niet en sloegen de vonken uit het stopcontact toch is dat meer mijn stijl. Vergane glorie maar wel heel stijlvol. Goed eten en goed georganiseerd.
Me geïnstalleerd op de kamer, daar mijn meegebrachte lunch van het vorige hotel mee genomen opgegeten met een kop soep en wat thee.. om daarna lekker wat te schrijven, de foto’s uit te zoeken en lekker bij te komen.. het leven is wederom heerlijk en genieten iets waar ik trots op kan zijn..25 km in mijn eentje lopen en soms wat afzien.. morgen ook vroeg op en dan vroeg vertrekken naar Rolde.. tenminste als dat lukt.. naast mij zit een gezin met twee kleine kinderen.. die schreeuwen,, het wordt een lange avond vrees ik..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten