Bint

Gisteravond, wonder boven wonder, geen files onderweg naar Capelle om met vriend Frans naar het theater te gaan.

's Middags had ik met mijn muziek theaterklas, een soort van high thee gehad, ze wilden dat graag en iedereen nam wat mee, er was vooral veel, heel veel, koekjes en zoetigheid. Maar het was met elkaar erg gezellig, we hebben wat thee gedronken en ook wat gepraat en vooral genoten van elkaar.

Dus gisteren met vriend Frans naar de voorstelling Bint. Dit omdat ik het zo leuk vind om naar het theater te gaan, maar ook om stukken te zien die ik niet ken. Vriend Frans zoekt wat uit en ik ga dan mee, heb soms geen idee waar we heen gaan maar dat het leuk is is op zeker. 

Zo ook gisteravond, ooit lang geleden heb ik een poging ondernomen om het boek van Bordewijk te lezen maar herinner me dat ik er niet doorheen kwam, wat een moeilijk taalgebruik.

Dus ik had geen hoge verwachtingen van het stuk. Ik ben aangenaam verrast, ik heb ademloos zitten kijken naar een stel topacteurs, van de oude stempel, en een aantal nieuw aankomende talenten. Kortom het is een feestje om te kijken en te genieten van dit spektakel. 

Voor mij was het extra leuk omdat er zon duidelijk onderscheid was tussen de Bloemenklas en de klas die de hel werd genoemd. De bloemenklas vergeleek ik meteen met een vwo klas, en oh wat vind ik dat saai en boring.. en zo geniepig ook. De klas die de hel werd genoemd is een typische basis klas, zo gezegd een vmbo met lwoo indicatie.. wat een heerlijke klas. Ik herkende leerlingen en wist ook meteen waarom hier mijn hart ligt. Deze kinderen zijn recht voor de raap, zijn eerlijk en zijn zo puur.

Een mooie opmerking in het stuk vond ik, dat als je maar lang genoeg tucht houd dan weet je dat elke kind zijn kleur verliest en uiteindelijk saai gaat worden, Weinig kinderen zullen hun eigen ik blijven. Dat herken ik ook, ik ben toch altijd gek van leerlingen die anders durven zijn en anders zijn. heerlijk.

Daarnaast de opmerking, en ik weet dat het klopt, dat de meeste leerlingen van het vwo, belanden als trotse vader van een huisgezin of trotse moeder van een huisgezin maar met goed betaalde banen, maar dat leerlingen van het vmbo. vaak op functies komen van directeuren, vond ik ook kloppen ik zie dat ook, het zijn vechters die moeten vechten voor hun bestaan. Kortom ik heb genoten van deze heerlijke voorstelling en van de spelers... terecht een goede keuze van vriend Frans, en een aanrader voor een ieder die in het onderwijs zit..