Op 12-12-2016 is hij dan eindelijk uitgekomen, de bundel met een selectie van de geschreven flarden uit 2015 en 2016. Dit keer waren het er heel veel, wat ook niet zo gek is, ik had heel veel extra bundels gemaakt, zoals die van De Lelie, de bundels naar aanleiding van vakanties, waarin dus op dat moment ook flarden ontstonden. Er waren nog wat kerstverhalen die een plek moesten krijgen. Daarnaast was er nog een blog verhaal over een oud leerling van mij, die helaas niet in deze bundel is geplaatst maar die zeker een plek gaat krijgen in de bundel van 2017.
Het is elke keer weer iets wat me raakt als ik een bundel binnenkrijg. Je bedenkt een hoop maar je weet niet of het zo eruit komt te zien als je had gehoopt Altijd weer een kadootje als hij af is
De periode tijdens deze bundel was gekenmerkt door vooral de opdracht voor Het Afscheidshuis. Door de samenwerking met bloemisten mocht ik mooie dingen schrijven en deze later ook nog in een prachtige kleine bundel plaatsen met de prachtige naam De laatste lelie.
In deze bundel zitten ook een paar van deze flarden, al heb ik er ook bewust voor gekozen om ze er niet in te zetten, omdat er al een bundel van was.
Wel zitten in deze bundel ook flarden uit de speciale uitgaves die ik heb geschreven. Vaak zijn het flarden die ontstaan naar aanleiding van foto's die ik heb gemaakt op vakantie's. Ik maak de foto en dan is het ook raak, dan is het er en dan schrijf ik ze later.
Heb dan ook alleen de flarden gebruikt die ook zonder de foto kunnen. Het mooie is dus dat er in de speciale bundels altijd flarden zitten die het grote publiek niet te pakken krijgt.
Daarnaast zitten er ook twee flarden in voor overleden dierbaren, Eentje voor/ over mijn nicht Rita die overleed na een strijd tegen de kanker. Eentje voor een vriendin van mij die overleden is aan de gevolgen van deze vreselijke ziekte. Daarnaast ook de flard die ik geschreven heb naar aanleiding van het overlijden van de oma van mijn buuf.
Twee kerstverhalen zijn ook toegevoegd, kortom er zit weer genoeg in om naar uit te kijken en van te genieten
Het is elke keer weer iets wat me raakt als ik een bundel binnenkrijg. Je bedenkt een hoop maar je weet niet of het zo eruit komt te zien als je had gehoopt Altijd weer een kadootje als hij af is
De periode tijdens deze bundel was gekenmerkt door vooral de opdracht voor Het Afscheidshuis. Door de samenwerking met bloemisten mocht ik mooie dingen schrijven en deze later ook nog in een prachtige kleine bundel plaatsen met de prachtige naam De laatste lelie.
In deze bundel zitten ook een paar van deze flarden, al heb ik er ook bewust voor gekozen om ze er niet in te zetten, omdat er al een bundel van was.
Wel zitten in deze bundel ook flarden uit de speciale uitgaves die ik heb geschreven. Vaak zijn het flarden die ontstaan naar aanleiding van foto's die ik heb gemaakt op vakantie's. Ik maak de foto en dan is het ook raak, dan is het er en dan schrijf ik ze later.
Heb dan ook alleen de flarden gebruikt die ook zonder de foto kunnen. Het mooie is dus dat er in de speciale bundels altijd flarden zitten die het grote publiek niet te pakken krijgt.
Daarnaast zitten er ook twee flarden in voor overleden dierbaren, Eentje voor/ over mijn nicht Rita die overleed na een strijd tegen de kanker. Eentje voor een vriendin van mij die overleden is aan de gevolgen van deze vreselijke ziekte. Daarnaast ook de flard die ik geschreven heb naar aanleiding van het overlijden van de oma van mijn buuf.
Twee kerstverhalen zijn ook toegevoegd, kortom er zit weer genoeg in om naar uit te kijken en van te genieten
nu
ze mag gaan
ergens wist ik het
al
ik zag het aankomen
ik voelde het al
dagen
dat ze haar besluit
om te gaan
zou nemen
ze kon niet langer
tegen de pijn
die ze niet meer
verdroeg
haar laatste woorden
voor haar lief
waren duidelijk
liefde blijft ook al
ben ik
er niet meer
laat me maar gaan
als je kan
hij knikte heel stil
de tranen over zijn
wangen
maar ze mocht gaan
naar het paradijs
waar nu een extra
engel zal zijn
(voor Marijke)
maak
het niet stuk
mijn
hart
wankel
als altijd
ontdekt
dat liefde
soms
zo teer kan zijn
mijn
hart nog niet
geheeld
van
de laatste bewoner
die
mijn hart
in
duizenden stukjes brak
mijn
hart
dat
langzaam
jou
ontvangt
in
de liefde van deze dag
mijn
vraag
maak
het niet stuk
wat
ik zo voorzichtig
voor
jou open maak
het
is genoeg geweest
het
leven heb ik lief gehad
ik
heb elke seconde
die
ik leefde de adem geproefd
ik
heb gepakt wat mij toekwam
van
de donkere nachten
heb
ik de lichtpuntjes gezocht
aangestoken
zodat er licht was
ik
heb gevochten voor mijn eigen geluk
voor
het geluk van mijn kinderen
het
was goed
nu
is het genoeg geweest
nu
de ziekte die niet meer te genezen is
mij
heeft aangeraakt is het klaar
ik
sluit mijn ogen
ik
sluit mijn mond
wil
niets meer tot me nemen
omdat
ik het gewoon genoeg
vind
geweest
wat
leven was.
(
speciaal voor Fenny)
zij
vangt de zon
verscholen
in de avond
de
zon die langzaam
de
dag verlaat
toch
weet zij de zon te vangen
door
haar stralende lach
zij
weet als geen ander
hoe
je de zon koesteren moet
daarom
zal zij altijd
de
zon omarmen
in
een ieder die
zij
ontmoet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten