Ach hoe kan het anders lopen dan je hoopt....
Om 18.30 stapte ik in mijn auto, een tank nog net half vol, de rit naar Capelle duurt gemiddeld 30 minuten, met file als je pech hebt 45 minuten dus ruim op tijd want ja ik ga met vriend Frans naar het Theater.
Altijd heb ik ook de filemeldingen aan staan, zo ook dit keer en ik heb niets gehoord, dus vrolijk als ik ben, ben ik enthousiast totdat ik bij Waddinxveen kom, daar staat 70, 50 rijdend verkeer en dan patst boem stil.. ik ben vroeg dus ach dat komt wel goed, denk ik nog in mijn onnozelheid.( hoezo heet de voorstelling Exoot.... of is het van ex idioot)
Terwijl de meter van de benzine langzaam naar beneden loopt, ik leef op de rand van het leven blijkt wel, ik al heel lang muurvast zit, niet voor het niet achteruit kan. tikken de minuten verder.. Dus ik stuur keurig een appje naar vriend Frans dat ik in de file staat, een heftige file, maar dat ik hoop dat ik het haal, het is inmiddels half 8.. dus de geruststellende woorden van Fans.. het is nog 45 minuten dus dat komt goed, geloof ik graag ex- rasoptimist inmiddels
Kortom , hoe het kan weet ik niet, maar ineens ja hoor, om kwart voor acht kan ik ineens doorrijden zit er vaart in, vraag me niet hoe dat kan, wat er was.. niks te zien van een ongeluk of zo.. maar we mogen rijden. dus ik begin te hopen.
Net voor de afslag Nieuwekerk aan de Ijssel, staat een kleine file maar met veel mazzel en wat kordate zwenkkracht en wat ik ben dom acties zat ik snel op de rotonde.. dus daar gaan we.. volop in galop naar het theater, dat lukt nu met gemak.
Voor me rijd familie slak, maar dat went ook, want ik ga het halen.. vrolijk meezingend met diverse liedjes, kom ik aan bij de laatste rotonde voor ik Capelle in kan rijden en boem weg hoop.. de weg naar Capelle is aangesloten en als je naar Capelle wilt moet je terug... omdat het niet anders gaat. Nergens stond dit aan gegeven dus ja.. familie slak en ik zuchten en draaien ons om en gaan weer terug naar het begin punt, ongeveer 10 kilometer terug om van af daar de letter C te volgen naar Capelle, het zou moeten lukken, is de hoop het is inmiddels 20.00... dus karren maar, familislak raakt even de weg kwijt dus die verlies ik en dus plank gas....
Om ongeveer 1 kilometer verder een ander familie lid tegen te komen van de familie slak. gevolg langzaam maar het kan nog steeds. ik blijf dan ook trouw de pijlen volgen met C.. en ja hoor ik kom aan in Capelle in een gedeelte wat ik niet ken maar dat geeft niet, mijn vriend de letter C zal mij naar het centrum leiden dus dat komt goed...
FOUT....
Ineens ergens in de middel of no where, staat niets meer, geen C geen borden met Theaer.. inmiddels 20.10 het kan nog, ik blijf hopen... en dan een verkeerslicht.. naast familie slak heb je ook nog familie ik snap niet dat groen doorrijden is en wacht rustig 2 keer... inmiddels zag ik mijn benzinemetertje ook behoorlijk zakken, ook mijn humeur maar ook mijn hoop dat het nog zou lukken.. Ik heb geloof ik 15 minuten door donker Capelle gereden om uiteindelijk ergens uit te komen wat ik herkende de weg naar Frans zijn huis.. dus vanaf daar maar even gaan tanken.. heel bijzonder om half 9, sta je daar en wilt tanken, hij doet het niet,. dus ik denk nog dat hij gesloten zal zijn..Ik had al in mijn hoofd een kamer bedacht bij Frans om de nacht door te brengen.. maar gelukkig er stond een aardige mevrouw die zwaaide en dus ik kon tanken. Dus de tank vol, om voor een niet te openen deur te komen staan.. kortom ik weer zwaaien, mevrouw drukt op een knopje.. en ik kon afrekenen en wederom terug rijden naar Alpen nu braaf de letter A volgen... die juist me langs een veel kortere route leidde en me dus prima terugbracht naar de rotonden die ik al 3 keer had genomen... alleen daar stopte dus ook de aanwijzingen met als gevolg dat ik dus bij de volgende rotonde om moest keren om deze rotonde nog een keer te nemen deze rotonde dus in totaal 5 keer gezien en aangeraakt op 1 avond.. de wonderlijke wereld van het leven.
Om het nog een stukje erger te maken, volgens vriend Frans was het een hilarische voorstelling... die ik dus gemist heb... hoe zuur maar gelukkig ben ik er kennelijk een ster in om mijn eigen theater te maken onderweg.. Moet zeggen ik heb in de auto hele goede gesprekken gevoerd met een denkbeeldig persoon, en zo even aardig wat dingen op een rijtje gezet, zodat ik goed en goed beslagen ten ijs kom... Soms is dit soort tegenslagen zinvol omdat je dan even echt de tijd hebt om dingen helder te krijgen en op een rijtje te krijgen.
Om 18.30 stapte ik in mijn auto, een tank nog net half vol, de rit naar Capelle duurt gemiddeld 30 minuten, met file als je pech hebt 45 minuten dus ruim op tijd want ja ik ga met vriend Frans naar het Theater.
Altijd heb ik ook de filemeldingen aan staan, zo ook dit keer en ik heb niets gehoord, dus vrolijk als ik ben, ben ik enthousiast totdat ik bij Waddinxveen kom, daar staat 70, 50 rijdend verkeer en dan patst boem stil.. ik ben vroeg dus ach dat komt wel goed, denk ik nog in mijn onnozelheid.( hoezo heet de voorstelling Exoot.... of is het van ex idioot)
Terwijl de meter van de benzine langzaam naar beneden loopt, ik leef op de rand van het leven blijkt wel, ik al heel lang muurvast zit, niet voor het niet achteruit kan. tikken de minuten verder.. Dus ik stuur keurig een appje naar vriend Frans dat ik in de file staat, een heftige file, maar dat ik hoop dat ik het haal, het is inmiddels half 8.. dus de geruststellende woorden van Fans.. het is nog 45 minuten dus dat komt goed, geloof ik graag ex- rasoptimist inmiddels
Kortom , hoe het kan weet ik niet, maar ineens ja hoor, om kwart voor acht kan ik ineens doorrijden zit er vaart in, vraag me niet hoe dat kan, wat er was.. niks te zien van een ongeluk of zo.. maar we mogen rijden. dus ik begin te hopen.
Net voor de afslag Nieuwekerk aan de Ijssel, staat een kleine file maar met veel mazzel en wat kordate zwenkkracht en wat ik ben dom acties zat ik snel op de rotonde.. dus daar gaan we.. volop in galop naar het theater, dat lukt nu met gemak.
Voor me rijd familie slak, maar dat went ook, want ik ga het halen.. vrolijk meezingend met diverse liedjes, kom ik aan bij de laatste rotonde voor ik Capelle in kan rijden en boem weg hoop.. de weg naar Capelle is aangesloten en als je naar Capelle wilt moet je terug... omdat het niet anders gaat. Nergens stond dit aan gegeven dus ja.. familie slak en ik zuchten en draaien ons om en gaan weer terug naar het begin punt, ongeveer 10 kilometer terug om van af daar de letter C te volgen naar Capelle, het zou moeten lukken, is de hoop het is inmiddels 20.00... dus karren maar, familislak raakt even de weg kwijt dus die verlies ik en dus plank gas....
Om ongeveer 1 kilometer verder een ander familie lid tegen te komen van de familie slak. gevolg langzaam maar het kan nog steeds. ik blijf dan ook trouw de pijlen volgen met C.. en ja hoor ik kom aan in Capelle in een gedeelte wat ik niet ken maar dat geeft niet, mijn vriend de letter C zal mij naar het centrum leiden dus dat komt goed...
FOUT....
Ineens ergens in de middel of no where, staat niets meer, geen C geen borden met Theaer.. inmiddels 20.10 het kan nog, ik blijf hopen... en dan een verkeerslicht.. naast familie slak heb je ook nog familie ik snap niet dat groen doorrijden is en wacht rustig 2 keer... inmiddels zag ik mijn benzinemetertje ook behoorlijk zakken, ook mijn humeur maar ook mijn hoop dat het nog zou lukken.. Ik heb geloof ik 15 minuten door donker Capelle gereden om uiteindelijk ergens uit te komen wat ik herkende de weg naar Frans zijn huis.. dus vanaf daar maar even gaan tanken.. heel bijzonder om half 9, sta je daar en wilt tanken, hij doet het niet,. dus ik denk nog dat hij gesloten zal zijn..Ik had al in mijn hoofd een kamer bedacht bij Frans om de nacht door te brengen.. maar gelukkig er stond een aardige mevrouw die zwaaide en dus ik kon tanken. Dus de tank vol, om voor een niet te openen deur te komen staan.. kortom ik weer zwaaien, mevrouw drukt op een knopje.. en ik kon afrekenen en wederom terug rijden naar Alpen nu braaf de letter A volgen... die juist me langs een veel kortere route leidde en me dus prima terugbracht naar de rotonden die ik al 3 keer had genomen... alleen daar stopte dus ook de aanwijzingen met als gevolg dat ik dus bij de volgende rotonde om moest keren om deze rotonde nog een keer te nemen deze rotonde dus in totaal 5 keer gezien en aangeraakt op 1 avond.. de wonderlijke wereld van het leven.
Om het nog een stukje erger te maken, volgens vriend Frans was het een hilarische voorstelling... die ik dus gemist heb... hoe zuur maar gelukkig ben ik er kennelijk een ster in om mijn eigen theater te maken onderweg.. Moet zeggen ik heb in de auto hele goede gesprekken gevoerd met een denkbeeldig persoon, en zo even aardig wat dingen op een rijtje gezet, zodat ik goed en goed beslagen ten ijs kom... Soms is dit soort tegenslagen zinvol omdat je dan even echt de tijd hebt om dingen helder te krijgen en op een rijtje te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten