Soestdijk

Vandaag met vriendin Kitty naar paleis Soestdijk geweest, dit stond al heel lang op mijn verlanglijstje

dus nu moest het er maar van komen vond ik. mede omdat we alle paleizen al hebben gezien die we naar binnen mogen in Nederland, het Loo en ook Het paleis op de Dam, daarnaast ben ik al een keer bij de stallen van Paleis het Noordeinde geweest, dus deze moest ook nog even.

Het paleis is op zich niet zo heel groot, maar het mooie vind ik, de eenvoud die het paleis uitstraalt, je ziet gewoon hoe Juliana van eenvoud hield, er is weinig opsmuk, weinig te veel van dingen, wat je ziet is wat er is. Natuurlijk zijn er ook diverse spullen door de kinderen en kleinkinderen opgehaald en wie weet ooit verkocht, maar daar ga ik maar even niet van uit. Het is wel mooi om te zien hoe ze leefden.

Het meest bijzondere vond ik wel, dat je de huiskamer zag van het koningshuis, en dat de kamer, helaas afschuwelijk ingericht, maar voor die tijd waarschijnlijk heel modern,  niet veel groter was dan mijn woonkamer. Het paleis oogt enorm, maar het is dus niet helemaal zo, mede omdat er veel tussen gangen waren waar het personeel liep.

De slaapkamer van koningin Wilhelmina was ook open en bijzonder om te zien, zeker omdat het hele donkere en sobere vertrekken waren. Daarnaast was het ook zo dat je aan de schildering van op het plafond kon zien dat het een slaap kamer was.

In het hele paleis zijn foto's te vinden van de bewoners, en deze foto's zijn haarscherp, maar die ene foto van prinses Christina als kind is zo onscherp als de neten.. ik vraag me af of dit expres is of per ongeluk.. maar het is wel opvallend

Op de hoeken vier olielampjes, daarbij waren er schilderingen van klaprozen, en in het midden sterren en een maan... er was nog iets maar dat ben ik dus even vergeten.

Het paleis is zeker de moeite waard om te bekijken en te zien, zeker om de eenvoud van Koningin Juliana te zien. Een unieke vrouw vond ik.

Daarna zijn we nog door de tuin gelopen waar allerlei kunstwerken waren die  een soort verhaal vertelden. Er waren inderdaad grappige bij, zoals een aantal bladeren die de vlag van Nederland vertegenwoordigden en ook de oranje wimpel was gespoten in de bladeren.

Daar was ook een enorme vogelnest met daaronder een hoop poep van de vogel. Zo leuk en origineel bedacht.

Erg aandoenlijk vond ik het kunstwerk de ruil. Dit was een kartonnen doos bij het speelpaleis van koningin Wilhelmina.  De ruil was, dat de dochter van de kunstenaar, die en replica heeft gemaakt van het speelpaleis van de koningin in zijn eigen tuin, dat zij zich even een prinses kan voelen, en dat de koningin zich even een spelend kind kan voelen in de kartonnen hut van zijn dochter.

Zo simpel verwoord de eenzaamheid dit, we weten allemaal dat koningin Wilhelmina nou niet echt een jeugd heeft gehad helaas.

Daarna zijn we nog even naar de IKEA gegaan, en natuurlijk hebben wel hele gesprekken gehad over de reis naar Zwitserland, zon leuk cadeau.

de enige wazige foto en juist die is van
prinses Christina