markthal rotterdam

 

 

Vandaag met de vrienden Kitty, Heleen en AYAZ naar Rotterdam geweest.

Heleen wilde graag stof voor een Kimono kopen en waar kan je dat nu beter doen dan op de grote markt in Rotterdam.  Een leuke bijkomstigheid is dan dat we ook naar de markthal kunnen, dat wilde ik ook wel een keer zien. Er was zoveel over te doen geweest dat ik dat gebouw ook wel wil zien.

 

Om 10 uur waren we allemaal aan boord en konden we dus in volle vaart, eerst naar de Capelse brug. op de een of andere manier gaat het tegenwoordig wat mis, ik kom steeds aan de verkeerde kant uit van de parkeerplaats, maar goed hier mag je ook gratis parkeren dus dat is geen punt, maar het voelt altijd was onguurder deze kant van het metro station.

 

Gelukkig konden we vrij dicht bij de ingang parkeren en het voordeel is wel dat we meteen door kunnen lopen, zo de metro in.

Na een kort ritje met de metro kwamen we aan bij station Blaak. We zagen al meteen de Kubuswoningen en natuurlijk ook de markt en ja hoor de Markthal.

 

De markthal valt vooral op door zijn grootsheid en zijn vorm maar niet door de kleur etc.

Bij binnenkomst merk je meteen dat het een soort van eettentjes gelegenheid is zoal ik me herinner uit Madrid, er is veel eten en vooral ook heel veel zoetigheid, veel chocolade, de meest bijzondere soorten chocolade dat zeker.  Hier hebben we ons niet aan bezondigd, we hebben ons keurig ingehouden.

  

We hebben er heerlijk rond gekeken maar op een gegeven moment  was het wel genoeg, een heerlijk chocolade taartje gehad en wat gedronken en aangezien het droog was, de markt op..

Wat kun je daar heerlijk lopen en rondkijken, maar ergens is er niet veel variatie dat viel me wel op.  Heel veel groente, kleding, allemaal hetzelfde bijna, en vooral veel vis.. het meest aandoenlijk vond ik het wel dat er een nog levende kreeft lag die af en toe met zijn oogje naar mij keek.. ik kan daar toch slecht tegen, ook de jongen haaien die er liggen om te worden op gegeten ik weet het niet niet zo mij ding dus.

 

Na de markt heerlijk buiten op de stoep een patatje gehad en daarna toch maar de kijkkubus gaan bekijken Ik wilde al heel lang kijken hoe dit er nu uit zou zien en wat er te zien zou zijn. Bij binnenkomst viel me meteen op dat je heel veel smalle trapjes op moet en dat er eigenlijk niet echt veel ruime is, door de scheve wanden overal krijg je toch wel een soort van vervreemding en, AYAZ werd er zelfs misselijk van. De gedachten die ik zelf had aan deze woningen waren toch een ietwat te positief gekleurd. Ze waren klein, onhandig en ik was niet echt onder de indruk.

 

Nadat we dit hadden bekeken zijn we rustig met de metro terug gegaan naar de auto, een lekker ritje terug naar huis, waarna ik heerlijk heb gegeten bij AYAZ en Heleen.. wat is het leven toch heerlijk en gewoon, als je zo gemakkelijk met elkaar om kunt gaan