Eindelijk is het zover, morgen vertrek ik naar Turkije, het land waar ik zo graag heen wil, dat ik bijna niet kan wachten. Istanbul gaan vriendin Kitty en ik bezoeken en kijken naar wat we willen zien en genieten vooral. Mijn keel speelt wat op, wat keelpijn maar de trachitol de isla moos en de paracetamol zal zijn best wel doen. dus dat is geen punt. De hele dag staat al in het teken van voorbereiden en bedenken, vrijdag in de ochtend krijg ik namelijk de monteur van mijn ketel langs en die kan komen, en hoe verzinnen ze het tussen half 9 en half 1 dus de hele dag moet je wachten. Alleen de kast waar de ketel zit moet dus leeg, terugkomst is pas om 23.00 dus de kast moet nu gewoon al leeg, vandaag dus alles eruit gehaald en weer eens gedacht wat heb ik toch een hoop zooi wat ik niet gebruik maar ook niet zonder kan op de een of andere manier.... heb nog steeds een hetelucht rond geval dat ik aan de straatstenen niet kwijt kan. We zullen zien, nu is het tijd om morgen heerlijk te vertrekken, ik mag weer. Het inpakken heeft dit keer wat meer voeten in de aarde gehad dan anders, al ga je maar 3 nachten, en loop je maar 3 dagen rond in de stad waar ik me thuis hoop te voelen, toch is het bizonder. Het weer is zo onvoorspelbaar, dat je dus van alles mee moet, je moet denken aan je warme truien, voor de dinsdag, aan je t-shirt met korte mouwen, of hempje zonder mouwen voor de woensdag 25 graden, voor de terug reis, veel regen voorspelt, maar dat is niet het ergste, het is wel van belang dat je ook meteen de kleding voro de terugreis goed hebt. Ik heb me allang bedacht dat ik in ieder geval dan niet iets aan moet doen met wat van metaal, ik ken de verhalen ik weet dat dan het alarm afgaat en ik wil echt voorkomen dat heel het vliegveld in Turkije ineens plat op de grond ligt.. lijkt me afschuwelijk. Maar goed het is ingepakt, slechts 19,5 kilo en dat zijn niet alleen kleding, ook mijn beruchte waterkokertje is mee, met de zakjes thee, de fruitvoorraad voor de ochtend en tussen door. De fles wijn voor vriendin Kitty, de nodige stekkerdozen voor de opladers van het fototoestel, en natuurlijk niet te vergeten mijn teenslippers voor als het mogelijk is. anders lopen we op de heerlijke schoenen die ik meteen in 6 tal heb gekocht omdat ze zo heerlijk lopen en zo geweldig zitten. maar helaas niet meer te verkrijgen zijn. Toen ik dan ook in een bristol zaak op het echte platte land 2 paar in mijn maat zag liggen heb ik ze meteen allebei gekocht omdat ze heerlijk lopen en zo lekker zitten.. en ik sleep me er door elke stad mee en het loopt goed. Morgen vroeg gaat de wekker om half 8, om half 9 zal ik me na de interliner begeven om dan op schiphol vriendin Kitty te ontmoeten om met haar de reis van mijn dromen te ondernemen. Ik wil die stad voelen, mede omdat zo veel leerlingen uit Turkije bij mij op school zitten dat ik wil weten wat voor hun zo belangrijk is in dat land. Tevens hoop ik prachtige fotos te maken voor mijn flarden, nieuwe inspiratie op te doen en fotos te knippen van mensen die ik stiekem kan fotograferen zodat ze vereeuwigd zijn en wie weet in één van mijn volgende bundels komen te staan..
Turkije we komen..... Mochten we in het hotel waar we zitten free wifi hebben op de kamer, dan zal ik natuurlijk wat fotos posten op mijn site van Facebook anders is het toch echt wachten op als ik terug ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten