woensdag 29 oktober 2014

istanbul (dag 4)

 
Toch was het opstaan wat zwaar deze ochtend, ik merkte het eerst niet maar toen ik mijn yoghurt op mijn bord gooide in plaats van de zorgvuldig klaar gezette kommen, wist ik het, dit is niet wakker dit doet alsof. Maar na een kop thee, wat eten was het goed en duidelijk, we konden. We gingen nu naar Top Capi, of ik het goed schrijf geen idee, maar ik denk dat het klopt. Het was het paleis van de Sultan met zijn harem. Helaas waren er veel delen dicht door een renovatie, en dus konden we niet alles zien ,maar dat mocht de pret niet drukken. We zijn heerlijk gaan lopen dwalen door de tuinen en de gebouwen, en wat heerlijk om zoveel mooie ramen te zien. Ik heb deze vakantie tig mooie foto's gemaakt van mensen, van prachtige doorkijkjes, van ramen, van zoveel dingen, soms echte juweeltjes, daardoor zoveel inspiratie opgedaan voor weer een aantal flarden en zeker een paar fotos die ik kan gebruiken als fotos bij een flard of als kaft. We hebben er gelopen en alles gezien. Indrukwekkend is toch wel het besef dat je ineen harem komt, waar je weet dat een meisje daar binnenkomt en dus nooit meer buiten deze muren zou komen. De mannen die gecastreerd zijn, die daar werken, als kind al gecastreerd, zodat ze niet iets met die vrouwen willen. Kitty vertelde het verhaal, dat als deze mannen worden ontslagen, ze hun testikels in een potje meekregen als ze tevreden waren over deze mannen, anders niet, als ze ze niet mee kregen dan waren ze ten einde raad omdat dit zo belangrijk was voor ze. Het besef dat men dus potten vol hadden staan met naam van de mannen die gecastreerd zijn en dat daar allemaal zaadballen inzaten bizar gewoon. We hebben dit bekeken, zoals ook de keukens. maar ja om door een keuken te lopen van heel lang geleden met iemand die totaal niets met koken heeft, is heel bijzonder, namelijk je vliegt er door heen en ik moet ook zeggen het boeide mij ook niet erg. Daarna zijn we gaan lopen naar de grote bazar, omdat we toch nog wat dingen wilden kopen,. Dit is gelukt, ik nog een geurtje en tevens een haman handdoek. en verder lekker gelopen.  Nog even over een Turkse begraafplaats gelopen en in een tombe beland met graven van sultans, zo bijzonder hoe dit er uit ziet en de stilte die er heerst prachtig.
Terug naar het hotel, nog wat drinken, daarna in het hotel mezelf opgefrist, en me wat beter aan gekleed voor het wat kouder weer in Nederland, en daarna wachten in de lobby op ons vervoer. Het vervoer kwam vrij snel gelukkig en we konden dus gaan. We hadden een chaufeur die veel praat en bleef praten, en nog meer praatte, waarop we al zeiden, zijn vrouw zal wel gezegd hebben, ga jij nu maar op de taxi zitten in de hoop dat hij uitgepraat zou raken, maar dat gebeurd denk ik niet. Kortom suf geluld en uitgepraat, kwamen we aan op het vliegveld, waar we onze bagage incheckten en we dus vertrokken, altijd rot om weg te gaan. Nog even lekker op het vliegveld rond gelopen en daarna het vliegtuig in dat op tijd vertrok. We hadden erge turbulentie boven de alpen, maar om eerlijk te zijn vond ik het wel meevallen, en vond ik het alleen maar een leuke reis, mede omdat we een heerlijke vegetarische maaltijd kregen. Bij aankomst op schiphol, snel nog even door de douane, en daarna de bagage pakken en vertrekken naar huis, afscheid van Kitty, en dat is toch altijd ene soort van leeg moment, als je weer alleen loopt en gaat. balen maar het hoort erbij.. dat weet je.. en thuis komen in je eigen huis is prima, maar ook wel vreemd, dus alles meteen uitpakken en in de was, de gekochte spullen op ene goede plek leggen en daarna naar mijn eigen bed met een schat aan ervaringen mee, en een erg trek om terug te gaan naar deze stad die op de een of andere manier onder mijn huid is gekropen en waar ik mijn hart ben verloren.
 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten