Aangezien ik sinds ik gestopt ben met roken, begint ineens ook bij de familiekwaal toe te slaan. Psoriasis.. gelukkig tot dus ver heb ik het alleen op mijn onderbenen en op mijn ellebogen en soms wat in mijn haar, maar het valt erg mee waar ik mee te delen heb. Mijn broer echter zit al sinds zijn 18de te klooien hiermee, en hij heeft nooit gerookt Ik weet niet in hoeverre hiermee een verband is maar toch.. ik vind het een onderzoekje waard..Maar zoals ik al schreef ik heb het en ik vind het prima, het is niet besmettelijk, het is niet dodelijk en het is gewoon iets waar goed mee te dealen is zolang je je maar niet laat leiden door opmerkingen van mensen. Maar op het juiste moment de juiste dingen weet te zeggen is het prima. Echter soms wil ik ook wel wat proberen hierin en dus ja in Marokko hadden ze bij de kruidenier een geweldig middel tegen psoriasis.. een soort van blokje zeep, met een olie en een zalfje en daar mee zouden de plekken minder worden en verdwijnen. Ik ben daar nooit zo van overtuigd maar ja wie niet waagt die niet wint. kortom, zoals zovaak, besluit ik op zondag dan maar het te gaan gebruiken. ik weet niet wie de zondag bedacht heeft ,maar ik ben er inmiddels wel al achter dat ik dan toch vaak onbezonnen dingen doe, net als nu.. dus ik nadat ik een uitgebreide bad had genomen,ben ik naar mijn setje gelopen en dus mijn benen eerst goed gewassen met de zeep, daarna de olie op de plekken gesmeerd, dit ja daar gaan we weer, 10 minuten laten intrekken, dus tien minuten heen en weer drentelen, daarna de zalf erop smeren en dan mijn broek aan getrokken. Ik vond dat het best ging totdat ik op bezoek ging bij vriendin Heleen, ik kom er binnen en het eerste wat ze zegt is, heb jij gerookt of ben jij bij iemand geweest die heeft gerookt, waarop ik zeg nee hoor niets van dit alles.. en dus ook verder niet over nagedacht, lekker na de koffie naar huis en daarna door naar bed. nooit meer nagedacht. De volgende ochtend optijd uit bed en snel aankleden, en inderdaad ik ruik een brandlucht, dus mijn heel huis langs gekeken maar nergens brand en de geur was ook weg, dus het zal wel inbeelding zijn geweest. Ik kom op school en totaal niets aan de hand gelukkig, dus ik lekker mijn ding doen totdat de eerste leerling die in mijn buurt komt zegt.. ik ruik brand.. er brand hier iets.. en dus alarm wil slaan. Ik zeg nog met mijn niet helemaal frissen kop dat hij het zich inbeeld en niet zo moet zeuren.. en dus blijf ik lekker doorgaan met mijn lessen. Tijdens een les wat later terwijl ik vrolijk door mijn lokaal dartel met foto's zegt ineens een meisje ik ruik brand.. wat een meur zeg het brand hier.. en ik begin langzzaam te beseffen dat ik het ben die zo ruikt.. dat het mijn benen zijn die ik gisteren met dat spul heb behandeld, kortom dat het in mijn broek is getrokken en ik dus zo stink.... en ik weet ook meteen dat ik nog de hele dag moet... grommm. dus wetende dat je stinkt naar brand en niets er aan kunnen doen. de ultieme ramp voor een docent.. Gelukkig heb ik aardige collega's die ik het verteld heb en die net als ik er ook wel de humor van inzien.. dus dat scheelt een hoop in ieder geval.. maar toch ik zal een aantal dingen moeten leren, o.a. opletten voordat ik iets ga doen op zondag....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten