Ja vakantie, zomaar 2 weken, de eerste week naar Lissabon geweest, veel gelopen en gezien en genoten, nu dus veel tijd om te wandelen. Dus de eerste dag is dan een korte wandeling maar wel een hele slimme want in de weekeinden rijden er geen bussen vanaf het Woerdens Verlaat naar Woerden, dus dan zou ik daar niet kunnen komen, morgen gaan we dan maar lopen van Alphen aan den Rijn naar Woerdens Verlaat om dezelfde reden, dan zijn die angels uit het looppad gehaald en kan ik verder rustig gewoon de etappes kiezen die ik wil lopen..
Dus om half 8 op, ik wilde uitslapen tot half 9 maar ja wakker is wakker dus dan maar aan de wandel., het is tenslotte prachtig weer dit keer.
Dus ik volop in korte broek, met t shirt en op naar het station, om daar de trein naar Woerden te nemen, daarna de bus naar Woerdens Verlaat, deze bus rijd alleen op maandag tot en met vrijdag, dus nu is het zaak om dit pad te lopen en morgen het pad van Alphen naar Woerdens Verlaat, anders blijft hij zo liggen omdat ik pas weer over 10 weken vakantie heb.. en dat is wel jammer als zon pad blijft liggen.
Enthousiast als ik ben stond ik dus in t- shirt en korte broek op het perron terwijl er nog mensen heel dik ingepakt stonden, even goede vrienden.
Bij aankomst in Woerden was de bus heel gemakkelijk te vinden en de chauffeur was erg vriendelijk, hij vroeg waar ik heen moest, dus ik vertelde hem waar ik moest zijn en ook maar meteen de halte.. en hij vroeg maar als je er eerder uit moet kan ook, dus ik meteen te gek. dus ik heb op de komoot gekeken en zag dat ik inderdaad langs de plek kwam waar ik moest zijn, dus dat gezegd en werd keurig uit de bus gelaten. het grote avontuur kon beginnen, al kon ik niet vermoeden dat het avontuur zo bijzonder zou worden. 11 km voor de boeg.. ik tel er altijd al in mijn hoofd een stuk of 3 bij want ik ken mezelf maar ook de paden.
Dus ik begon dapper te lopen, het liep heerlijk weg. prachtige route en mooi langs het water, veel groen, en zoals zovelen zullen zeggen. Groene Hart wat ben je mooi. zeker als je ziet dat er sommige mensen wonen helemaal afgelegen die met een bootje op en neer gaan naar de overkant. die stoken op hout etc. heerlijk om zo primitief te leven voor 1 dag.. maar zij doen het voor altijd. echt van God en iedereen verlaten en afgesloten lijkt het.
Ik heb daar met verbazing naar gekeken. Het lopen over de gras kade was een lang stuk maar het verveeld niet. je ziet zoveel en je kan zo lekker nadenken.. Prima gelopen, ver over de helft kwam ik op een punt waarbij ik het pad moest verlaten , om een alternatieve route te nemen, de mensen die er woonden hadden alles afgeschermd zodat je er niet langs kon, dus ik over een hek geklommen, die normaal open kan maar nu dus afgesloten was met een ketting. maar goed klimmen ga je ook niet dood aan.
Ik begreep het niet totdat ik bij het punt kwam waar ik over het water moest en ja hoor daar zat een prachtig echtpaar zwanen op hun nest te broeden, dus ik kon er met geen mogelijkheid langs. ik kon maar 1 ding doen en dat was. diep zuchten en terug lopen naar een punt waar al eerder een alternatieve route aan was gegeven.. dus ik heb eerst dik 5 km terug gelopen, om daarna mezelf voor de kop te slaan. bijna onderweg aan gevallen door een hond die er eerst niet was bij die ik hoop dat ik mijn boter niet ben vergeten huisjes en waar ook zeker Picknick of de A&H eten komt bezorgen.. maar gelukkig greep de bewoner van het huis in en riep de hond terug..
Daarna het alternatief pad op.. wat een worsteling het was vol met hoog gras, met geulen, het was echt heftig om daarheen te lopen maar ik genoot enorm, maar het was wel een dikke 3 km door dat weiland maar ook nog eerst het stuk pad terug tel daar ook maar 5 km dus 8 km bij de 11 km op.. dus ik heb al een topscore.
Gelukkig gaf de komoot de route goed weer, die ik ging lopen, ik kwam uit in Kanis, waar ik uit moest lopen, onderweg dacht ik nog even slim te zijn om mijn schoenen even schoon te maken en door een plas te lopen, helaas lag daarin een laag modder dus ik gleed uit, gelukkig niet gevallen maar ik heb op de één of de andere manier zo gegleden dat ik van onder tot boven onder de modder zat.. maar ach dat is de charme van wandelen,
Daarna doorgelopen naar Kamerik
om uiteindelijk in Woerden bij het station aan te komen en te ontdekken
dat de trein nog geen 6 minuten later vertrekt, dat vind ik altijd een
cadeautje.. en voor een ieder kan ik het Groene hart pad aan raden tot
dus ver ben ik meer dan tevreden en vooral ook verbaasd over de mooie
dingen die je ziet 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten