Vandaag, gelukkig was het mooi weer, hadden de leerlingen de opdracht om mij te gaan zoeken in Alphen. We zijn bezig met de omgeving maar daarbij gaat het over kaarten. Dus handig lijkt me dat ze met hun Google maps kunnen werken. Natuurlijk zijn kaarten ook goed maar daarin vind ik de methode achterhaald, dus een eigen les gemaakt.
Van te voren ben ik al gaan zoeken naar een plek waar ze naar toe moesten komen, zodat ik daar naar toe kin lopen met mijn navigatie. Trouwe lezers weren dat dat nog een dingetje is voor mij, ik begrijp het gewoon niet.
Dus vandaag ook het laatste stuk gelopen met de Maps en zowaar ik ga het begrijpen.
Het was een mooi tocht vond ik, eigenlijk recht toe recht aan. Maar toch..
Het was loei spannend of ze het wel of niet zouden reden. Niet alleen voor mij maar voor de hele afdeling isk, men vond dit gewaagd want stel dat ze verdwalen. Voor mij was het een andere insteek namelijk ze zijn gekomen uit andere landen,sommigen lopen vanuit hun land. Dus het is goed ze het te laten doen. Van te voren had ik enveloppen klaar gemaakt waarin ik 1 foto had gedaan, eentje van de ene staat, de andere van de andere straat waar ik op de hoek zou zitten. Dit om te voorkomen dat ze achter elkaar aan gingen lopen. Daarnaast had ik op de enveloppen mijn telefoonnummer geschreven voor het geval ze zouden verdwalen. Tevens gezegd dat ze goed moesten opletten waar ze langs liepen als ze verdwaalden dat ze de weg terug konden vinden.Eventueel zouden ze kunnen vragen wat natuurlijk ook geen probleem is.
Terwijl ik zat te wachten op dat ze zouden komen, ben ik alvast begonnen met deze blog, wat is er nu mooier dan een live verslag.
Ik was nog maar net bezig en daar hoorde ik de eersten al aankomen. Ze waren erg blij me te zien en vonden het totaal niet moeilijk, mijn doel was bereikt, ze ontdekten hoe ze met een navigatiesysteem om konden gaan.
Langzaam druppelden ze binnen, één groep kwam op de fiets, ze waren slim, ze zeiden tegen mij U had niet gezegd dat we moesten lopen, daar hadden ze gelijk in, zo heb ik ook wat geleerd, dat ik dus meteen moet zeggen dat ze moeten lopen.. maar goed dat zal ik niet vergeten, zeker niet.
Maar ik ben dan wel zo sportief om te zeggen dat dat niet de bedoeling was maar dat ik het wel slim vind.
Als ze mij hadden gevonden kregen ze van mij een zakje chips, ze waren helemaal blij ermee. Tijdens het wachten ontdekten de leerlingen de wilde hazelnoten die er lagen en natuurlijk probeerden ze ze te kraken om ze te eten. Ik weet niet hoeverre deze wel of niet goed zijn. maar dat merk ik maandag wel als ze ziek zijn... of .... maar goed ik heb ze gewaarschuwd voor dat ze het niet moesten eten.. maar ze zijn meer gewend dan ik ben, dus dat zal wel goed gaan.
Daarna zijn we terug gelopen naar de school, waar we met elkaar onderweg pratend wat hebben gepraat Het is mooi dat je zo op deze manier elkaar beter leert kennen, dat je tot mooie gesprekken komt. Aan een aantal leerlingen uitgelegd hoe ze de woorden die ze elke week moeten leren beter kunnen leren, om toch een goed cijfer te halen. Daarnaast is het ook heerlijk om met die gasten te lachen onderweg en wat te klieren.
Terug in de school waren ze heel blij en enthousiast. Ze konden vertellen aan elkaar hoe ze zijn gelopen maar ook hoe de app werkt. Er was 1 groepje wat verdwaald was die was de verkeerde kant opgelopen maar die hadden daarna mij wel gevonden. Het is leren door doen, en ze hebben het gedaan...
Ik kan alleen maar trots zijn op dat ze dit hebben gedaan en het vertrouwen in mij hebben dat het goed komt.. Maar ook het vertrouwen dat ik ze geef, wat een mooie afsluiting van een week waarin langzaam de oogst lijkt te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten