(Waarschuwing
vooraf.... de komende 6 dagen zullen er natuurlijk blogjes verschijnen
over mijn tripje door Andalusië . soms zullen er rare zinnen
in staan, of nog erger soms woorden die niet goed te lezen zijn.. mijn
excuses er voor, vooraf.. omdat ik alles zal schrijven op mijn telefoon
en ik het niet altijd na kan lezen op taal, spel of rare woorden
fouten.... , maar laat je de lust niet ontnemen om er toch van te
genieten)
De wekker mocht het laat maken, we hoeven pas 10.45 klaar te staan, dus alle tijd, morgen eerst ontbijten, ff kijken of ik in de stad wat broodjes kan kopen voor onderweg. Wel zo gemakkelijk, op het vliegveld is het toch vaak niet echt een succes.
Ach het liep wat anders het ging niet zo als gepland, te laat uit bed, snel ontbijten met de andere uitslapers. Nog snel de laatste dingen ingepakt, dat ging erg snel. Koffer voelt wat zwaarder dan op de heenweg, nog ff op het toilet, om uiteindelijk net op tijd aan te komen bij de bus. Mooie opmerking hoe korter het afscheid hoe intenser het weerzien. Geweldig,
We vertrekken en het is goed, zo wat verdrietig ik was na Rome en Napels zo goed voelt het nu. Veel gezien en veel gedaan, maar het is goed dat het voorbij is.
Het inchecken leek een drama te worden maar viel gelukkig mee, mega rij maar men werkt snel, efficiënt en we konden zo door. Bij de douane mega rij maar ook daar snel en efficiënt. Ook zo geregeld, op het vliegveld wat broodjes gehaald en water, wat gezeten en daarna door naar het vliegtuig.
Onderweg nog ff een bakkie gedaan, dan is het over en klaar, de 8 dagen door Andalusië is voorbij.
Bij aankomst op Schiphol was het relaxt, even wat gegeten bij de la place, daarna met de interliner naar huis, koffer uitpakken en heerlijk in mijn eigen bed.. wat een luxe
Afscheid genomen op het vliegveld van een aantal mensen,. 1 man zei het heel mooi, hij bedankte me voor dat we samen een stukje hadden mogen oplopen in het leven, dat hij het erg mooi vond dat het goed is dat na een reis de wegen weer scheiden, omdat je hebt gegeven en gekregen wat je elkaar moest geven.. zo mooi en zon mooi afscheid.. kreeg er tranen van in mijn ogen..
Afscheid genomen van de boys, met een dierbare knuffel.. en zeker Steven bedankt voor zijn verhalen, over zijn leven tot dusver. intens verhaal van een mooi en levenslustig mens.. ik weet dat hij krijgt waar hij naar verlangt... en sneller dan hij zelf verwacht.. mooi mens
Thuis meteen de koffer uit gepakt de gekochte schatten meteen ook opgeruimd, lees de stenen in de bak met stenen, en de suikerzakjes in de pot voor de suikerzakjes.. een tip van een goede vriend van mij, die neemt ook altijd zijn suikerzakjes mee die hij krijgt in een cafe of restaurant. hij gebruikt ook geen suiker namelijk en zo heeft hij voor zijn gasten, die wel suiker gebruiken, altijd een leuk zakje met suiker.
Daarna even naar vriendin Heleen en bakkie thee gedaan, even de te Pakistani afgegeven voor Ayaz, even de vakantie verhalen gedeeld, Heleen was namelijk ook op vakantie geweest.. Tevens nog snel ven bij de Buuf langs, ook even snel bijpraten, de was opgehangen en daarna maar mijn bed in...
als afsluiting met de laatste mooie one liner:
Reizen is jezelf ontmoeten en het gaat niet om de reis maar om het spoor dat je achterlaat
Ach het liep wat anders het ging niet zo als gepland, te laat uit bed, snel ontbijten met de andere uitslapers. Nog snel de laatste dingen ingepakt, dat ging erg snel. Koffer voelt wat zwaarder dan op de heenweg, nog ff op het toilet, om uiteindelijk net op tijd aan te komen bij de bus. Mooie opmerking hoe korter het afscheid hoe intenser het weerzien. Geweldig,
We vertrekken en het is goed, zo wat verdrietig ik was na Rome en Napels zo goed voelt het nu. Veel gezien en veel gedaan, maar het is goed dat het voorbij is.
Het inchecken leek een drama te worden maar viel gelukkig mee, mega rij maar men werkt snel, efficiënt en we konden zo door. Bij de douane mega rij maar ook daar snel en efficiënt. Ook zo geregeld, op het vliegveld wat broodjes gehaald en water, wat gezeten en daarna door naar het vliegtuig.
Onderweg nog ff een bakkie gedaan, dan is het over en klaar, de 8 dagen door Andalusië is voorbij.
Bij aankomst op Schiphol was het relaxt, even wat gegeten bij de la place, daarna met de interliner naar huis, koffer uitpakken en heerlijk in mijn eigen bed.. wat een luxe
Afscheid genomen op het vliegveld van een aantal mensen,. 1 man zei het heel mooi, hij bedankte me voor dat we samen een stukje hadden mogen oplopen in het leven, dat hij het erg mooi vond dat het goed is dat na een reis de wegen weer scheiden, omdat je hebt gegeven en gekregen wat je elkaar moest geven.. zo mooi en zon mooi afscheid.. kreeg er tranen van in mijn ogen..
Afscheid genomen van de boys, met een dierbare knuffel.. en zeker Steven bedankt voor zijn verhalen, over zijn leven tot dusver. intens verhaal van een mooi en levenslustig mens.. ik weet dat hij krijgt waar hij naar verlangt... en sneller dan hij zelf verwacht.. mooi mens
Thuis meteen de koffer uit gepakt de gekochte schatten meteen ook opgeruimd, lees de stenen in de bak met stenen, en de suikerzakjes in de pot voor de suikerzakjes.. een tip van een goede vriend van mij, die neemt ook altijd zijn suikerzakjes mee die hij krijgt in een cafe of restaurant. hij gebruikt ook geen suiker namelijk en zo heeft hij voor zijn gasten, die wel suiker gebruiken, altijd een leuk zakje met suiker.
Daarna even naar vriendin Heleen en bakkie thee gedaan, even de te Pakistani afgegeven voor Ayaz, even de vakantie verhalen gedeeld, Heleen was namelijk ook op vakantie geweest.. Tevens nog snel ven bij de Buuf langs, ook even snel bijpraten, de was opgehangen en daarna maar mijn bed in...
als afsluiting met de laatste mooie one liner:
Reizen is jezelf ontmoeten en het gaat niet om de reis maar om het spoor dat je achterlaat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten