Spijt

Met mijn tweede klassen kijk ik de afgelopen drie lessen naar Spijt. Deze film is natuurlijk een geweldige bewerking van het boek Spijt van Carry slee.

Deze film moeten ze van mij zien omdat we na de kerstvakantie de lessen het carrousel gaan doen en daarin moeten ze o.a. een anti pestfilm maken.

Gekscherend zeg ik altijd tegen die gasten dat ze dus net mooi door de film depressief de kerstvakantie in kunnen. Ze moeten dan altijd lachen,  maar hoe dan ook deze film maakt altijd indruk en maakt altijd dat ze toch kijken met een bepaalde blik. Ze weten ook waarom ze moeten kijken.

In mijn lessen drama behandel ik jaarlijks het onderdeel pesten, in klas twee is het dus de film spijt en daarna de opdracht om een anti pestfilm te maken waarin ze laten zien hoe je pesten kan oplossen.

Daarnaast wijs ik ze op de geweldige scenes die er in deze film zitten. Een scene, en als je de film niet kent ga hem zien waarin oma haar kleinzoon belt met de  opmerking dat hij niet zon bende moet maken omdat zijn moeder het zo druk heeft. Daarna vraagt ze meteen wanneer moeder kan komen schoonmaken, als moeder dan de telefoon overneemt van haar kleinzoon, speelt hij de eerste noten van de dodenmars. Ook de opmerking dat er zulke horken spelen op haar piano, ze geeft pianoles, zie je ineens een kind opkijken met een blik die erg verschrikt kijkt.

De dialogen zijn ook geweldig,. zo mooi hoe men op elkaar reageert. Oma vraagt aan haar kleinzoon of hij wel weet hoe laat het is,  Kleinzoon geeft het geweldige antwoord.. Het is Zaterdag.. waarop oma zegt: IK vraag niet naar de dag, ik vraag naar de tijd.... Geniaal vind ik dit.

Ook zie je als je kijkt een aantal kleine regie foutjes, zoals een tas die eerst wel op de rug zit van een speelster, dan weer niet en daarna weer wel, Terwijl het een scene is waarbij haar tas niet op haar rug kan zitten.. het is erg leuk om deze film vaker te zien omdat er steeds meer dingen opvallen die de film naast dat het verhaal erg triest is en ook zeer indringend, zeker ook de moeite waard maken.

Na de film, als bij iedereen de tranen wat zijn gedroogd, stel ik altijd de vraag wat  deze film met ze doet en hoe ze deze film hebben ervaren.

Er komen diverse antwoorden.. vandaag wel een bijzondere.. het woord zielig werd genoemd, ik zo wie was zielig.. en dan komt het.. voor een aantal leerlingen waren de pesters zielig.. maar dan niet zielig in de betekenis die wij kennen maar meer in de trant van dat ze echte verliezers waren, wat ze deden not done.. terwijl een andere Jochum zielig vonden, en dat konden ze ook uitleggen omdat hij gepest werd.

De link waarom hij werd uitgekozen door Sanne was ook meteen voor een aantal leerlingen duidelijk namelijk omdat de vader van Sanne in een rolstoel zit en zijn manier van eten lijkt op een varken dat eet, maakt meteen een hele boel duidelijk waarom zij Jochum zeug noemt en een varkensneus opzet..  natuurlijk speelt zijn omvang daarin ook mee, hij doet haar teveel aan haar vader denken. Tevens is het boeiend om te zien hoe eigenlijk de acties die zij doet bij Jochum reacties zijn die ze het liefst op haar vader zou afreageren.
Kortom de film Spijt is nog steeds, ondanks dat ik hem elk jaar weer tig keer zie ene blijvertje hij roept genoeg op en doet genoeg bij de leerlingen om te kunnen gebruiken bij het maken van een anti pest film.