Zaterdagavond met de filmclub naar de film geweest. Dit keer het voltallige team in de bios. Het was meteen al lol in de auto, vriendin Fenje, die altijd ergens op een stoeptegel staat, en net als ik vaak in het zwart is, rij ik soms zomaar voorbij, dus ik zei al tegen haar dat ze een lichtje moet nemen. Dat heeft ze gedaan, ze stond er met een complete kerstverlichting om haar hoofd... geweldig. Dus de toon was gezet, onderweg gekeken naar de gruwel die kerst bij sommige mensen oproept.. veel kleur en knippers.. kortom genoten. Vriendin Heleen opgehaald en we konden. natuurlijk nog even gekeken bij de boom van Heleen onderweg. dat is een boom die ook vol met kleur zit en zo lelijk is dat we er af en toe toch even bij stil staan. Kortom de toon was gezet. De rest was er allemaal al dus we konden zo de zaal in. De film was in het begin traag en ik merkte dat ik boos werd, zeker zoals de man, haar behandelde, maar gaandeweg de film zag je dat ze naar elkaar toe groeiden, hoe zij hem bespeelde en hoe ze dingen voor elkaar kreeg. Ik kreeg ineens een heel andere kijk op de mensen in gedwongen huwelijken, al sta ik er nog steeds niet achter dat is op zeker, maar je zag wel dat er tussen die twee iets ontstond. Haar tragische levensverhaal zo mooi en intens, maar ook hoe ze haar schilderijen verkoopt, hoe het begonnen is en de film was geniaal. Zeker als ze op haar sterfbed tegen haar man zeg.. er is van mij gehouden.... ik kon het niet droog houden. Kortom een film die je moet gaan zien, zeker omdat het een waar gebeurt verhaal is, en zeker omdat de actrice die Maudie speelt het zo grandioos doet.. zo bijzonder en mooi.
Een aanrader.
link naar de echte Maudie
Maudie Lewis
de echte Maudie
Een aanrader.
link naar de echte Maudie
Maudie Lewis
de echte Maudie
recensie van de film:
De naam Maud Lewis (1903-1970) doet in Nederland waarschijnlijk niet
meteen een belletje rinkelen, maar in Canada is deze folkartieste een
waar begrip. Haar bekendste schilderijen werden voor tientallen
duizenden euro’s verkocht. Een portret van haar leven lijkt dus een
logische stap.
Maud (Sally Hawkins) wordt geboren met een ernstige vorm van reuma,
waardoor haar gewrichten steeds meer vervormen en ze haar lichaam met
moeite onder controle kan houden. Als haar broer en tante proberen
afstand van haar doen, ontdekt Maud dat ze ondanks haar fysieke
gesteldheid financieel onafhankelijk moet zijn. Mede daarom besluit ze
een baan aan te nemen als huishoudelijke hulp bij visboer Everett Lewis
(Ethan Hawke). Dit is een moedige beslissing, vooral gezien het feit dat
Everett niet bepaald op haar aanwezigheid zit te wachten. Deze moed
typeert Mauds karakter gedurende de rest van de film.
Sally Hawkins
Maud is een vrouw die zich niet door haar handicap laat tegenhouden.
Ze ontwikkelt zich in Everetts huis al snel tot schilder en wanneer ze
een bordje bij de deur plaatst, loopt het al snel storm in het kleine
vissershuisje. Kopers rijden af en aan om enkele schilderijen te
bemachtigen; een tafereel dat glunderend bekeken wordt door Maud. Haar
unieke persoonlijkheid en doorzettingsvermogen worden ijzersterk
neergezet door Hawkins, die voor haar spel niet zou misstaan in het
lijstje van genomineerden voor de aankomende Oscars. Het risico bij het
vertolken van een personage met een (zichtbare) handicap is dat het al
snel verandert in een karikatuur, maar Hawkins blijft ingetogen en
subtiel. Hierdoor overtuigt ze enorm.
Mishandeling en liefde
Wat minder goed uit de verf komt is de relatie tussen Everett en
Maud. Everett wordt geportretteerd als een norse man, die erg gesteld is
op zijn privacy en weinige bezittingen. Hun huwelijk wordt afgebeeld
als een romantisch liefdesverhaal, maar dit is voor de kijker totaal
niet overtuigend. Everett is een nare man die de optimistische Maud
zowel fysiek als mentaal mishandelt. Meermaals rijst dus enerzijds de
vraag waarom ze bij deze man blijft, maar met name: hoe kan deze relatie
worden geportretteerd als een ongewoon liefdesverhaal? De verhoudingen
zijn ongelijk en absoluut niet liefdevol.
Een ode
Ondanks de aanwezigheid van Everett, is Maudie vooral een
ode aan het leven van Maud Lewis. In dit opzicht is de film geslaagd:
het brengt op liefdevolle wijze een eerbetoon aan deze bijzondere vrouw
en haar bijdrage aan de kunst. Maudie is prachtig in beeld
gebracht: de scènes die Maud in haar eentje al schilderend doorbrengt,
behoren tot de beste van de film. Bovendien ontroert de
onverschrokkenheid van haar karakter, terwijl haar lichaam verder
aftakelt.
Maudie is een intiem portret van een bijzondere kunstenares,
maar schiet door in de romantisering van haar leven. Haar huwelijk met
Everett Lewis was alles behalve perfect, maar met haar
doorzettingsvermogen en optimisme weet Maud Lewis je hart te veroveren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten