jaar 2017

Terugblik over 2017 is wonderlijk. Het was een bijzonder jaar, met veel hoogte maar ook zeker veel dieptepunten.

Ik ga niet al te veel op de diepte- en hoogtepunten in al komen ze wel terug in deze blog omdat ik heb besloten het een keer op een andere manier te doen dan anders. Ik zal het via de bundels die uitgekomen zijn dit jaar doen. Gewoon aan de hand van de bundels die zijn verschenen in 2017, en dat zijn er veel.

Het zijn er zoveel geworden dat ik gewoon geen tijd heb gehad om de grote bundel van afgelopen jaar al af te hebben, deze zal dan ook verschijnen in begin 2018.

Naast alle activiteiten op het gebied van het schrijven van flarden, heb ik natuurlijk veel andere dingen gedaan, dagjes uit, reizen, film, theater, luieren, sporten noem maar op.. 2017 was voor mij een uniek jaar, maar dat is elk jaar weer..

De eerste drie maanden was ik druk met voorbereidingen voor de nieuwe bundel.

Tussendoor kreeg ik het bericht dat de man van een dierbare vriendin was overleden, dit raakt me enorm, mede omdat het zo plotseling was, ik heb voor haar twee bundels geschreven met flarden over afscheid nemen en verlies de eerste kwam uit in maart 2017)

( Deze flarden en andere flarden over het afscheid nemen, verlies, rouwverwerking, waarvan een aantal  in de bundel van 2018 staan,  zullen ze ook nog in  een speciale bundel komen te staan die uitkomt in 2019)

was je maar hier

(maart 2017/ voor een dierbare vriendin)

 was je maar hier

momenten

van beseffen

dat jouw stem

niet meer klinken zal

weten dat

ik nooit meer jouw

armen zal voelen

die mij omarmen

soms zou ik willen

dat ik alles

terug kon draaien

zodat we konden doen

alsof het niet waar is

was jij maar hier

om zo weer samen

het geluk

te omarmen

 Wazig verlangen

( april 2017/ vakantie Napels.)

 

wazig verlangen

verstopt

op  een plekje in mijn hart

daar waar niemand

het aanraken kan

mijn liefde voor jou

die mij niet raken mag

verscholen zit het daar

op jou te wachten

totdat jij mijn

hart durft

te openen om

voor altijd samen te zijn

Afscheid met stille woorden

( mei 2017/ n.a.v. het overlijden van de moeder van een dierbare vriend)

afscheid met stille woorden

hand vasthouden

kijken naar haar

die zo mij kent

de laatste schakel

van het verleden

dat langzaam

haar band loslaat

met het heden

zacht strelen

zachtjes praten

over wat was

maar niet meer is

afscheid waarin de woorden

van dank je wel

van het is goed geweest

gezegd worden

waarin de tranen vloeien

omdat de stilte

nu voor eeuwig is

Vage gezichten uit het verleden

(juni 2017/ vakantie London)

vage gezichten in het leven

dwalend door het leven

van deze tijd

zie ik ze soms voorbij schuiven

de mensen met de tekenen van

hun leven in hun gezicht gekerfd

met de tekenen van de dag

ik raak ze met mijn ogen aan

lees soms het verhaal

wat er ongeschreven geschreven staat

vang het soms in mijn gedachten

zodat ik ze een plek kan geven

waar ze hun verdriet

kunnen laten rusten voor altijd

Dapper een bewogen leven

(juli 2017/ deel twee voor die dierbare vriendin)

dapper een bewogen leven

geplaatst

omdat we de plek

van de vergeet-me-nietjes niet wilden vergeten

zodat we altijd wisten

waar het was

een stokje gewoon in de grond gezet

door de kleinkinderen

als merk

dan kom ik kijken

vertellen over onze

nieuw kleinkind

en ik zie ineens dat

aan dit takje nieuwe blaadjes ontstaan

ik zeg dan tegen mezelf

zie je wel

de familieboom

zal altijd verder gaan

ook al ben jij niet meer

om mij bij te staan

onze familieband

zal nooit vergaan

Verdrongen wereld

(aug 2017/ vakantie Berlijn)

verdrongen wereld

gedachteloos

loop ik door de straten te dwalen

waarin ik ineens

jou zie

die gevangen tussen twee werelden zit

waar je niet uit kan komen

verdwenen is de realiteit

van de liefde die je

niet meer kent

verdrongen wereld

van het heden

omdat je de waarheid

niet meer in jezelf vind

Vervagen van mijn jeugd

(sept 2017/ vakantie Parijs)

vervagen van mijn jeugd

de tijd van de lente en de zomer

verlaten langzaam mijn lichaam

steeds vaker zie ik de man

die ik geworden ben

die de herfst met al zijn kleuren

omarmt

die het leven nog meer lief heeft

dan hij ooit had

die zijn armen slaat om

de jeugd die in hem is

het vervagen van de jeugd

in de tijd is iets dat hij

steeds meer accepteert

begrijpt waarom dat is

zodat hij straks klaar is voor de winter

als de tijd daar rijp voor is

Kruipen uit mijn gevangenschap

(okt 2017/ vakantie Overijssel)

kruipen uit mijn gevangenschap

daar waar liefde

 liefde zou moeten zijn

bleek er meer haat en boosheid

dan ik ooit kende

ik werd stil

raakt mezelf kwijt in

dit samen zijn

gevochten heb ik om

los te komen uit dat wat ons samen bracht

ik heb nadat het gevecht volbracht was

mezelf weer hervonden

door gewoon in alle rust

als een vlinder die is ontpopt

de tijd te nemen totdat ik alles

weer helder zag

Spiegelend verleden

( nov 2017/ vakantie Marakesch)

spiegelend verleden

terugblik op het verleden

waarin de wegen

soms onbegrijpelijk waren

die ik heb gekozen

terugkijkend naar de keuzes

die ik maakte toen ik

onbezonnen was

zie ik inmiddels dat elke keuze

de juiste in mijn

leven was

En natuurlijk een klein tipje van de sluier van de nieuwe bundel 

Landschap van mijn herinnering

(jan 2018/ alg bundel over 2017)

de foto is een werkfoto omdat de kaft er nog niet echt is

landschap van mijn herinnering

soms verdwaal ik in

mijn gedachten

denk ik terug

aan de dagen

met zijn hoogte-

en zijn dieptepunten

ik raak ze even

heel teder aan

omarm elk moment

omdat uit alles wat mij

is overkomen

de mens

die ik nu ben

is ontstaan