sneeuwvrij

Het leven van een docent gaat niet altijd over rozen en ook niet altijd over sneeuw. Zie de berichten over de docenten in het basisonderwijs die gaan staken. Terecht als ik kijk hoeveel werk hun baan kost, hoeveel ze moeten doen om toch hun taak rond te krijgen, De uren die ze draaien omdat ze weer eens een extra vergadering hebben, een cursus moeten volgen, laat staan hun vele administratieve functies die ze bij moeten houden. Kortom het onderwijs was vroeger een baan waar je voor koos omdat je van kinderen houd en ze graag les geeft. Tegenwoordig is het een baan waarbij het soms lijkt dat het lesgeven een soort van bijzaak is. Dat doe je er nog even bij terwijl je dus alles wat je doet op papier moet zetten. Ik weet niet of het zo is dat daardoor juist meer  inzicht komt, wel merk ik dat men verzand in papier, in onderzoekjes en soms ben je dan al 3 maanden verder voordat er actie komt en dan is het soms te laat of men kan niet veel meer doen omdat het schooljaar bijna voorbij is.

De snelle actie is soms al niet meer te doen of uit te voeren omdat het over zoveel schijven moet gaan en we ons zelf en de kids verliezen in hopeloos veel papier. Dit is dus niet alleen voor het basisonderwijs maar ook voor het voortgezet onderwijs. 

Maar gisteren was het glibberen onderweg, een aantal docenten kwamen later, een aantal leerlingen gewoon niet. code oranje was in, en ik moet zeggen ik ben geen fan van de kleur oranje maar vond het wel erg gaaf dat we daardoor om 12.00 vrij kregen. De eerste twee uren geef ik les, daarna ben ik lesvrij tot 14.30 dus ik heb dan allerlei dingen die ik dan kan of wil doen, zoals praten met leerlingen. Dit keer echter moest ik met mijn auto naar de garage wegens een defect achterlicht, en natuurlijk kan ik dat zelf maar dit is gemakkelijker en meteen kreeg ik er 2 voor nog geen 4 euro incluis inzetten, dus daarvoor kan je zelf niet de moeite doen toch. Zeker niet met die sneeuw

Dus mijn ochtendprogramma was ineens anders, ik kon vroegtijdig naar de garage, snel wat boodschappen doen en uiteindelijk kon ik ook nog naar de fysio, alles voor 13.00 geregeld wat anders veel later zou worden. 

Ik superblij en gelukkig, bij thuiskomst even snel langs de buuf om bij te praten en daarna heerlijk mijn eigen middag kunnen maken. 

kortom ik hou van het onderwijs.. elke dag anders zoals blijkt, zoals nu spontaan sneeuwvrij...

En dan komt de bonus, dinsdagmorgen het eerste uur vrij. Dus heb ik maar op me genomen om de leerlingen van de isk zoveel mogelijk in te lichten dat ze het eerste uur vrij zijn. Deze kinderen hun ouders lezen vaak niet de mail, of begrijpen er niets van. Gevolg dat misschien een paar kinderen voor niets het eerste uur komen. Helaas kon ik niet alle leerlingen via facebook opsporen, maar die ik heb gevonden heb ik gevraagd het door te geven aan de leerlingen die in hun klas zitten. Nu maar hopen dat dat gelukt is.