maandag 17 augustus 2015

we moeten het toch vieren


Dit hierboven is hem niet maar hij komt erg dicht in de buurt dat is zeker. Zondagmiddag  hadden we een feestje, de nieuwe tafel en kleine pannetjes van vrienden Christian en Rick moesten worden gevierd. We verzinnen genoeg redenen om iets te vieren met elkaar en dat is altijd leuk en gezellig. Dus om 5 voor drie stond ik heerlijk verkeerd geparkeerd bij station Leiden om vriend Frans op te halen. Dit klinkt eenvoudig maar geloof me, Leiden is nou niet het station met genoeg parkeerplaatsen om rustig te staan te wachten totdat diegene die je wilt halen even op te pikken, het is er vol en druk. Een groot station, Alphen heeft zelfs meer parkeerplekken voor kiss en ride, terwijl het een veel kleinere station heeft.

Om iets over 3 arriveerden Frans en ik bij de mannen, om hun tafel te bewonderen, hij was mooi, ik had hem al een keer eerder gezien maar toch dat mocht de pret niet drukken. De tafel was geweldig, we konden dan ook heerlijk buiten zitten aan deze tafel. Natuurlijk hadden we de nodige cadeautjes meegenomen om de feestvreugde te verhogen. Vriend Frans had een prachtige bonbonschaaltje vol met heel veel chocolade meegenomen, ik had voor de drie mannen natuurlijk de chocolaatjes uit Zwitserland meegenomen, een doos Turks fruit (gekregen van een vriendin), en wat antwoordveertjes. Vond ik zo grappig deze dingen, je stelt een vraag, je draagt de hele dag die veer bij je en de dag erop krijg je het antwoord. Zo gaaf, daarna leg je hem een nacht in de maan, om hem opnieuw op te laden. Het is grappig, het is natuurlijk iets wat uiteindelijk in een laatje in de kast verdwijnt om daarna vergeten te worden, maar dat mag de pret niet drukken.

Natuurlijk had ik voor de mannen van de tafel een paar flesjes meegenomen die zo leuk licht geven, zodat de tafel ook nog eens extra kan worden verlicht.

We hebben buiten heerlijk thee gedronken en heel veel chocolade van de bonbonschaal van Frans gegeten, natuurlijk hebben we behoorlijk bijgepraat met elkaar en gelachen.

We zaten heerlijk buien, tot helaas de lucht begon te betrekken en het dus leek te gaan regenen. Dan maar binnen eten, ook geen punt. De maaltijd bestond uit een amuse van rijst met rucola sla,  wat een heerlijk hapje was, daarna een salade caprese, het hoofd gerecht was een pittige pasta van Jamie, die mannen kunnen dat, ze zijn goed in het maken van bijzondere gerechten, ze pakken een kookboek, zoeken daarin iets op en ja hoor het is meteen zoals het plaatje uit het boek.. Mijn gerechten halen niet eens een snipper van de foto, laat staan dat het zo smaakt als het moet volgens het boek. Het was kortom goddelijk dit eten.

Als toetje kregen we een crumble met appel en bramen uit eigen tuin, met een bolletje ijs, keurig in een pindabakje.. zo leuk bedacht wederom heerlijk.

Als afsluiting van de maaltijd kregen we een kop thee of koffie, met een soort van likeurtje, ik had natuurlijk een sapje met een zwarte besje erin. Geweldig en ja hoor de schaal met chocolade, dit keer aangevuld met Turks fruit, kwam weer op de tafel.. het was een waar feest. Ik heb afgelopen zondag, de niet gegeten chocolade en suiker voorraad weer ruimschoots ingehaald,  maar wat is het lekker. Voor iemand die jaren geen suiker heeft gegeten is dit een boost van heb ik jou daar.

Halverwege de avond, kregen we het natuurlijk over de luchtjes  die we droegen vroeger, zoals  Fahrenheid, amanda noir, kuros en noem maar op, Veel geurtjes die je dan kocht om dat die het zo goed deden. Rick bleek een ware verzameling van niet meer in gebruik zijnde flesjes te hebben en we hebben een soort van raadspel  gedaan, waarbij we dus moesten raden welk geurtje het was. Ik moet zeggen ik heb geen idee, ik ben daar slecht in. Kennelijk toch te weinig in de homokringen bewogen of te weinig aan mannen geroken in die tijd... ik weet het niet, maar ik wist er geen eentje. Vriend Frans wist er heel veel..

Aan het einde van de avond heb ik Frans nog even naar huis gebracht, vond ik wel zo aardig anders moest dat arme joch met de trein naar huis en dat is al een onderneming op zich.

Om half 12 was ik weer binnen in mijn huis na een geweldige avond en wat heb ik weer genoten en zalig gegeten.. Geweldig

Het volgende etentje is bij,  om mijn nieuwe  theezakjeuitdruppellaar te vieren, je moet toch iets verzinnen om een etentje met elkaar te kunnen doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten