De terugreis.... Zondagavond had ik even geen puf om daar nog over te schrijven, ik had thuis eerst alles uitgepakt, tevens een was in de machine gedaan, mijn moeder even gebeld dat ik thuis was, daarna de boel opgeruimd, de foto's uitgezocht en tevens geplaatst op het wereldwijde net, daarna nog een was en nog een was, dit natuurlijk ook opgeruimd, dus daarom nu nog even de reis...
We vertrokken om ongeveer 7 voor 8 in de morgen, we waren allebei wonderbaarlijk vroeg op en fit. Samen een ontbijt gehad en nog snel even de laatste dingen opgeruimd, ik moest mijn bed weer in de oorspronkelijke staat brengen, nog even snel een lapje over de vloer en toilet. tenslotte was dat nog gebruikt in de ochtend. Daarna alles luiken goed dicht, alles uit gezet, en we konden gaan. De 160 treden konden we in principe 1 keer doen, omdat we al wat spullen de avond ervoor in de auto hadden gezet, maar we hadden toch nog net iets te veel, dus met een stevige wandeling in de auto naar boven over de trap, waren de benen wel alweer zover dat ze het aan konden.
Kitty reed het eerste stuk, snel langs de afvalverzamelplek waar we onze laatste sporen van aanwezigheid hebben achtergelaten en daar konden we gaan.
Het gekke is dat je de bergen mist, onderweg begint het steeds platter te worden, met af en toe nog een bergje maar het was wel vlak.. ik had steeds een vaag gevoel van heimwee.
We hadden afgesproken we zouden elke om de 3 uur maximaal of 250 kilometer gaan wisselen. Hier hebben we ons redelijk aan gehouden. In Luxemburg hebben we getankt, wat scheelt dat veel geld. opvallend gewoon.. een volle tank, scheelt met tanken in Nederland 22 euro.. dus dat is veel, een smak geld. Daarna zijn we langs diverse tankshops gegaan opzoek naar een vlaggetje voor vriend Frans, die graag een vlaggetje wil van Luxemburg voor zijn verzameling van vlaggetjes van landen waar hij is geweest. Wij konden helaas niet de weg af, dus we moesten en doen met deze shops, en ze waren er dus niet..
Bij de laatste stop zijn we maar even wat gaan lunchen aan de kant op een prachtig stalen plaatje, we zaten nog maar net of er was een wesp vreselijk verliefd op mij, ik kreeg hem bijna niet weg, en na een paar minuten hoorde ik Kitty zeggen, we zitten volgens mij op een mierennest... ik geloof dat we allebei wat verdoofd waren van de reis terug in de drukte, het was een constatering en meer ook niet, we bleven rustig zitten onze broodjes op te eten.. wonderlijk achteraf.
Toen we de auto ingingen, hadden we de pech dat de verliefde wesp, ook mee ging in de auto en dus moest die eerst verwijderd worden.. we hebben ons best gedaan en het is gelukt, ook al verstopte hij zich steeds onder de stoel.. hij ging eruit.. er vliegt dus nu ergens een heel verdrietig wespje rond met een gebroken hart, neem ik maar aan.
De reis verder verliep prima, tot op een gegeven moment Kitty de opmerking maakte.. dat dacht ik al.. ook zij had een aanbidder, een mier was toch stiekem mee gelift op haar schoenen en mee de auto in.. kroop inmiddels langs haar been omhoog,deze mier heeft dit dus niet overleefd.. sorry dierenvrienden., Wij vonden dat we hem niet mee konden nemen zonder paspoort.
In België kwamen we in een file terecht, het was een werk aan de weg situatie we gingen van 3 naar 1 baan en dat kost inderdaad tijd dat weet je.... we verloren bijna anderhalf uur op de reis, maar ach we hadden vakantie en wat maakt het uit, we hoeven niet te lopen maar zaten droog en het uitzicht was beton en auto's. Het nadeel is wel, dat als naast je een onsmakelijke bestuurder zit in de auto naast je dat je dit uitzicht wel heel lang moet aanschouwen. dus wij hebben ook heel veel vooruit zitten te staren omdat onze medeweggebruiker die naast ons reed, voordat hij achter ons ging.. niet echt aangenaam was om naar te kijken.
Daarna konden we volop door, en we waren bij dat de 3 uit de kilometers was, en zo ging het door. We hebben het heerlijk gehad onderweg, wat praten, soms wat muziek, soms gewoon lekker stil. Heerlijk. Uiteindelijk kwamen we aan op de plek waar heel Nederland terug van vakantie lijkt te komen waar ze gaan zitten en eten.. De Mac Donalds bij Brede. Heerlijk wij hebben er ook gegeten, het is zo lekker na een lange rit, samen nog wat eten voordat het echt over is, en je hoeft thuis niets meer te doen. Het laatste stukje door Nederland, het vlakke land.. is mooi, het is gek, ik mis de stilte van de bergen, de rust de eenvoud van leven daar, maar ben ook weer blij thuis te zijn.
Bij thuiskomst mijn 5 hutkoffers naar boven, en alles uitpakken, meteen zorgen dat de was draait, mijn moeder even gebeld om te laten weten dat ik thuis ben, en ook omdat ik haar stem even wilde horen, daarna de foto's uitgezocht en geplaatst, tevens een extra album gemaakt met de foto's van het toestel en niet van de telefoon, daar zitten, al zeg ik het zelf, prachtige plaatjes tussen.. zo mooi soms.
Drie wassen verder, en rond half 12 naar bed gegaan.. het was mijn tijd nu wel.. maar wat kijk ik terug op een mooie reis, wat was het goed met een reismaatje en vriendin die net als ik het heerlijk vind om af en toe gewoon dingen voor jezelf te doen, gewoon te zitten en te genieten van de rust en het samen zijn.. heerlijk
Hieronder nog een paar foto's die ik niet in het album heb gezet maar die er wel zijn, als extraatje van de foto's..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten