Vandaag is het wandeltijd, we gaan weer de bergen in, natuurlijk nemen we eerst de 124 treden tellende trap naar beneden en hem aan het einde van de dag weer naar boven. Maar het went wel ergens.
De avond ervoor had Kitty me al gewaarschuwd dat we een hele lange wandeling gingen maken, dus ik heb mijn borst maar nat gemaakt, ja van het zweten dan. De zon is hier heftig, de beloofde onweersbui blijft uit tot dus ver. Elke avond na de slimste mens, zitten we nog even lekker op het balkon te genieten van de avond.
Bijzonder is dat om 22.00 het licht uitgaat en ik naar bed ga, normaal doe ik dat nooit, maar ja nu dus wel, en het bevalt uitstekend.
We hebben slechts nog 2 nachten hier en dan gaan we terug naar Nederland, ik heb er nog niet zon zin in om eerlijk te zijn. Het is zo heerlijk hier zo rustig, maar weet als ik thuis ben dat ik ook weer blij ben, mijn eigen bedje.
De beloofde wandeltocht naar Solalex, was een stevige tippel omhoog, het steeg en steeg, maar de omgeving is prachtig en het is een wandeling die niet verveeld al ging hij over asfalt, maar wonderlijke dingen gezien zoals ineens een paar schoenen aan de kant van de weg en ze stonden er alsof er iemand zo was uitgestapt.. Bizar. Daarnaast is er in velden of wegen niets te herkennen en ineens staat er een bushalte, geen huis in de buurt, laat staan een dorpje, wel veel koeien dus misschien mogen die af en toe me met de bus dat weet ik niet.
Maar aan het einde stond er een busjes eigenlijk zou onze tocht hier eindigen maar ja we konden mee en het was niet duur, dus dat hebben we gedaan. We gingen over een pad, met een busje, geloof me de baron in de Efteling is er niets bij, het was een heel smal weggetje met veel haarspeldbochten langs een ravijn van heel diep. Het was ineens remmen en dan weer met veel gas doorrijden, kortom ik heb nu ook weer een pretpark bezocht en was blij dat ik al naar het toilet was geweest. Boven op de berg 2200 hoog, eerst wat gedronken en toen ik. We gaan wandelen, prachtig dit keer, een mooi gebied en zo stil en ik voelde me zo klein weer. Heerlijk. Dit keer viel me op dat de koeien ook een soort gele schijf in hun neus hadden, soms met karteltjes. Ik dacht meteen een zuid Afrikaanse koe, met neus ring of mislukte schotellip, maar wat het echt is, geen idee, misschien wel een nieuwe soort piercing of zo. Inmiddels weet ik beter deze koeien drinken melk van andere koeien en door deze antizuigklepje, wat onprettig voelt voor de koe waar gedronken wordt, loopt deze weg. Ook dat is opvallend hier je ziet weinige mensen mets piercings in hun. lippen etc, af en toe wel.
We zijn gaan lopen naar het hoogste punt wat wij konden zien, daar heerlijk gezeten, broodjes gegeten en wat gedronken , daarna wat gelegen in het gras en toen terug naar het restaurant waar we op ons busje konden stappen om beneden aan te komen, de daling nog heftiger dan de stijging omdat je nu ook de diepte ziet, en een extra spannings element was wel dat er duidelijke op het raam stond dat het een tweede hands auto was, en als extra bonus ging op een heel stijl stukje de telefoon van de bestuurder en handsfree is hier nog niet echt door gedrongen , dus er werd een stuk daling , al telefonerend gedaan. Kosten nog moeite bespaard om de toeristen een aangename en spannende tocht te gunnen.
Terug bij het beginpunt van de rit met de bus en moesten we nog een klein half lopen naar de auto , in totaal. We zagen nog een man bezig met stapels stenen op te stapelen in een Rivièra ik denk dat het kunst is, maar als de rivier vol stroomt is al zijn werk voor niets geweest. Deze dag dus 21.588 stappen gezet. Een nieuw record gezet , kan weer een dag niet sporten. Het was weer een heerlijke dag . Thuis heerlijk rozig van de zon, de wandeling op het balkon. Lekker soep met broodjes gegeten en daarna inderdaad de slimste mens gekeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten