Het grote aftellen is begonnen, gisteren al even op school geweest, even rondgekeken, even geroken aan hoe de sfeer ook alweer was, maar na 2 uurtjes rondlopen alsof ik nooit weg ben geweest, naar huis, waar ik de draad ook zo weer oppak alsof ik de hele tijd vrij ben geweest, het zou mooie zijn als dat ook zo bleef de komende weken.
Moet wel gaan werken aan mijn ritme dat wel, zo dapper als ik me de eerste week van de vakantie voorneem om de laatste week alvast in het gareel te komen, door weer vroeg naar bed te gaan, om zo te voorkomen dat ik de eerste week, als een soort zombie met een jetlag door de school loop te zwalken, dat ik niet eens meer weet of ik wel of niet adem haal, noem maar op, dat is lastig. Dus dat was het voornemen voor deze laatste week, het ritme herpakken.
Het gekke is, dat ik inderdaad het ritme aan het herpakken ben, ik ga steeds later naar bed, was het eerst nog een bescheiden 12 uurtje inmiddels zit er al regelmatig de 1 in de klok als ik mijn bed opzoek, tel daarbij nog even een serie kijken van ongeveer een half uurtje, wat lezen, dan besef je meteen dat het ritme toch wel aan het verschuiven is die laatste week. Het gaat dus niet lukken dat ritme van vroeg naar bed op te pakken.
Het zal wel weer de cold turkey methode worden ben ik bang, maandag nog fit naar de opening van het schooljaar om half 9, wat een tijd, daarna denk ik veel vergaderingen etc, en dan dinsdag de day after.. dan loop ik denk ik rond als een wezenloze met een blik van kom niet in mijn buurt. Het voordeel is wel dat als ik zo voor de eerste klassen begin, ik meteen de sfeer zet, ik scherp ben, kort door de bocht, dat ik meteen ze mijn regels laat zien, en fel reageer. kortom de regels en wat wel en wat niet kan is duidelijk, daarnaast ontdekken ze ook nog dat ik gewoon niet aardig ben de eerste weken, Uit ervaring weet ik dat het bijdraait in de loop van het jaar, dan gaan ze ineens mij erg leuk vinden etc, maar in het begin niet, ik denk dan maar dat gewoon mijn ritme verstoord is.
Het meest akelige is altijd, dat als ik net in het ritme dreig te raken, dat het dan ineens weekeinde is, kortom uitslapen, bij komen, genieten en juist laat naar bed.. om maandag en dinsdag en de rest van de week weer in het zelfde repetoire te stappen en dus weer gewoon niet leuk te zijn.
Ach het gaat heus wel goed komen dat weet ik inmiddels allang. dus daar hou ik me aan vast.
Vandaag maar als troost dat het de laatste week is, de laatste dagen zijn aangebroken, drie heerlijke bossen bloemen gekocht, nog snel even het balkon afgemaakt, de vloer die als een soort lichtveld gaat oplichten, heel minimaal hoor, dus niks niet wat ik eerst dacht, een mooie hel verlichte vloer, als een soort ledlight sterrenhemel, maar het is nu af en ik moet zeggen het heeft sfeer, het ziet er wel grappig uit, niet te veel maar je ziet net dat verschil. Zo geweldig die lid lampjes voor in je tuin die zich via zonnenenergie zich opladen, het kost niets en ze doen het ook nog, als je niet vergeet het knopje op aan te zetten, dat was ik ff vergeten. maar het kost niks en je hebt toch een mooi verlicht balkonvloer onder de tegels.
Kortom de klusjes die ik moest doen zijn bijna af, nog 1 ding te doen dat is wat kaarten plastifiseren en dan is het klaar, kan het echte leven weer beginnen, moet ik weer met een horloge om, lange broeken dragen, sokken én schoenen aan..moet de wekker gezet en moet ik opstaan als hij gaat... kortom in het gareel...maar het went en ach na 8 weken weet ik niet beter....
o ja dan is het alweer vakantie.... de herfst vakantie alweer ... wat gaat het toch snel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten