Donderdagmiddag kreeg ik ineens de geest tijdens het sporten, ik kon wel eens naar Leiden gaan, heel lang niet geweest, ik heb een museumjaarkaart, dus waarom zou ik niet een keer naar De Lakenhal gaan, die is tenslotte ook van de museumjaarkaart en heel, heel lang geleden ben ik er geweest, dus waarom niet.
Met de auto naar Leiden, keurig in de Morspoort geparkeerd, met dank aan vriendin Kitty, die me dit ooit wees, voor lange tijd sta je er goedkoop. Auto uit en naar De Lakenhal. Nu is Leiden uniek, omdat Leiden, vol is van de Leidsche Sleutel, en daardoor veel bordjes vergeten is om aan te passen, als ik de bordjes naar De Lakenhal had gevolgd had ik denk ik als ik in mijn dromen was verzonken, of als ik met mijn telefoon in de weer was, denk ik nooit aangekomen bij De Lakenhal, ze wezen eerst richting het station, daarna richting de Haarlemerstraat, daarna naar het plein en je kon als je niet echt bekend bent daar heel simpel rondjes lopen..
Gelukkig heb ik af en toe het oriëntatie vermogen van een postduif zonder richtingsgevoel, ben ik stront eigenwijs soms als het om wegen gaat, en dus ja hoor ik besloot toch maar gewoon te doen waar ik het beste in ben, dwalen en hopen op de goede afloop, met als gevolg dat ik vaak op de meest bijzondere plekken terecht kom, daardoor dus extra geniet van wat ik zie. Met als gevolg dat ik dus inderdaad totaal onverwachts voor de ingang stond van De Lakenhal. Kortom missie gelukt en ik kon naar binnen.
Het is een prachtig museum vind ik, zo mooi en oud gebouw met prachtige mogelijkheden om mooie fotos te maken van het pand zelf al. Ik heb er een uur rondgelopen en genoten van de vele dingen die er zijn. Meestal ben ik niet zo van schilderijen die oud zijn, maar hun collectie vond ik bijzonder, zeker omdat er ook zoveel verschillende stijlen zijn. Ook hun bijzondere dingen die ze daar tentoonstellen is prachtig. De expositie die ze nu hebben was niet in het museum zelf maar was in een fabriek, maar ik weet inmiddels dat je het geluk niet altijd moet tarten dus ik ben alleen bij het museum gebleven.
Terwijl ik nog wat boodschappen heb gedaan, het hele verhaal over het gebeuren bij Kruidvat hoef ik hier niet te herhalen lijkt me, dat is gelukkig al door velen gelezen, met dezelfde verontwaardiging als mij en dat geeft hoop.
Terwijl ik onderwijl een reactie kreeg van een vriend van mij die ook toevallig in Leiden was of we samen wat konden drinken, zat ik al in de auto op weg naar huis, dus dat was lastig. Een ander appje, van een vriend van mij uit een heel ver verleden, die ik vorig jaar voor het eerst weer had gezien en wat zo geweldig leuk is omdat het door gaat waar het gestopt is, met een groot verschil, inmiddels is hij vader van 3 kinderen en een pracht vrouw, maar dat maakt niet uit, we zien elkaar en het gaat verder prachtig uniek gewoon.
Hij appte of onze afspraak van die avond nog doorging in Leiden, waarop ik dus even in paniek raakte, ik had deze dus gemist in mijn agenda, hij stond er niet. Inmiddels ben ik er achter dat mijn andere mobiel die afspraken niet doorstuurt naar mijn normale mobiel dus dat was wat jammer. Deze afspraak was al weken geleden gemaakt, dus ik heb meteen rechts omkeert gemaakt en ben terug gegaan naar Leiden, weer de Morspoort in en omdat ik nog veel tijd had ook meteen maar even het Volkskundig museum in. Daar was een tentoonstelling over grrrr grote dieren of zoiets. Wat ik had verwacht was niet zo, ik dacht plaatjes van dieren maar het waren beelden van dieren die gemaakt waren voor rituelen, voor crematies, of de bekende draken voor het chinees nieuwjaar etc, kortom boeiender dan ik in eerste instantie dacht.
De tijd tot 16.00 vol gemaakt en daarna maar richting het stadhuisplein waar we hadden afgesproken. Nog ff snel bij Dille en Kamille naar binnen waar ik een prachtig kiwimesje heb gekocht, een soort spork maar dan voor kiwi.. geweldig.. en handig.
Daarna was het weer een feestje met Gijs, we zien elkaar , wisselen de nodige info uit en praten daarna over van alles, over hoe we dingen ervaren, hoe we dingen voelen en beleven. Het is bijzonder met elkaar. We hebben wat verschillende kroegen bezocht, en met elkaar van alles besproken en gelachen ook. Heerlijk. Daarna zijn we gaan eten, en nu ben ik verdorie de naam van dat restaurant kwijt maar het zit in het voormalig ziekenhuis, het is eigenlijk een bierrestaurant. Maar wat een geweldige leuke bediening met veel humor en wat goed eten. Even jammer dat ze een foutje maakten met mijn soepje, doperwten die vegetarisch is maar waar de kok als versiering toch wat ham in strooide, maar dat loste zich geweldig op, het ging goed. Het eten was geweldig en niet eens duur. voor 24,50 een drie gangen menu wat meer dan genoeg is.. en lekker ook.
De term machtig is ineens heel duidelijk geworden bij de lasagne met geitenkaas en spinazie.
Na het heerlijke eten zijn we naar het café De bonte Koe gegaan, waar ze een Franse dag hadden, wat inhield dat ze met toastjes rondgingen met daarop brie of paté en de Franse bieren en rosé goedkoper waren, aan mij waren alleen maar de toastjes besteed. Maar het is een bijzonder café, erg leuk en prachtig in stijl ,het toilet is een belevenis om heen te gaan, een ware ontdekkingstocht in het verleden. Geweldig.
Terwijl we daar zaten brak inderdaad de donder de bliksem en de regen door, dat was ff wat lastiger, dus we hebben ons er maar door heen geslagen door wat langer in het café te blijven. Daarna moesten we even snel naar het huis van Gijs, omdat zijn jongste zoon zijn sleutel was vergeten en dus moest hij hem even binnenlaten. Zijn vrouw was namelijk met het fototoestel naar het strand gegaan om prachtige foto's te maken van het onweer. Wat een geweldig mens vind ik dit, ik ken haar niet persoonlijk, maar iemand met zon passie is prachtig.
Samen terug gelopen naar het Stadhuisplein om Gijs zijn fiets te halen, ik had een paraplu geleend en ben dus maar naar de auto gelopen, luid zingend "I'm Singing in The Rain" terwijl inderdaad de donder en bliksem en de regen op mijn plu plonsden en met een brede glimlach ik mijn weg zocht naar de Morspoort omdat het een hele mooie en bijzondere dag is geworden wat ik niet had verwacht toen ik opstond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten