zwaaien met onmogelijke armen

Vandaag lag ineens de proefdruk van mijn bundel in mijn brievenbus, en dat is altijd weer een soort van bevalling of het wel is wat het moet zijn en of het wel mooi is geworden etc.. Je kan het inderdaad vergelijken met een bevalling, je weet wat je er in hebt gestopt maar of het er precies zo uitkomt als je het hebt bedacht is dan de vraag natuurlijk... één ding is zeker, het is een boek en niet een jongen of een meisje. dus dat voordeel heb je dan wel al.. Natuurlijk is een proefdruk nog niet het echte werk en eigenlijk zijn ze uniek, zeker als blijkt dat er een foutje in zit en dus heb je eigenlijk een collectors item in je bezit als er een foutje inzit.. en dat maakt het ook weer erg bijzonder natuurlijk. Inderdaad was er een klein foutje in de bundel, mijn zo zorgvuldig uitgerekende en rekenschap mee gehouden vormgeving bleek niet helemaal te kloppen.. zoals ik het had gedacht, maar dat is snel op te lossen altijd. gewoon een witte bladzijde ertussen en klaar. dus dat komt dan wel. Inmiddels is de uitgeverij met mij eens en vind het ook prima dat het zo is en gaat.. en dus dat is opgelost.
Maar ik moet zeggen ik ben wederom bere trots op mijn bundel en kindje 9 is weer een bijzondere geworden.. Nu nog niet te bestellen maar binnenkort wel op de site van mijn uitgeverij.. in de winkel daar. Webshop Boekenbent  Maar dat kan nog even duren, zon twee weken Ik zelf heb inmiddels 20 bundels besteld voor mezelf waarvan er zo wie zo 4 weg zijn, maar de rest kan dan bij mij gehaald worden, de prijs van de bundel zal 15 euro worden, dus dat is een koopje voor 175 blz mooie woorden en mooie fotos.

 

 

flard uit de bundel

 

 

Stille tranen van gemis

soms zomaar

ineens in een vaag moment

van even niet beseffen dat

het zo is

beginnen mijn tranen

zomaar te stromen

besef ik ineens

dat ik hem nog

steeds zo mis

hij die mijn leven

heeft meegemaakt

vanaf het begin

van wie ik zijn eind

heb moeten meemaken

soms zomaar uit het niets

denk ik aan hem

zomaar ineens

en dan soms ineens

huil ik stille tranen

van verlangen

naar de tijd

die ik soms

zo mis