zaterdag 9 maart 2013

Vaarwel, misschien tot ziens...

Gisteravond met vriend Frans naar Boudewijn de Groot zijn afscheidsconcert geweest... in het nieuwe Luxor. Omdat dit een unieke laatste kans was om Boudewijn nog een keer te zien optreden, hebben we besloten om eerst maar eens op sjiek te gaan eten in het restaurant bij het theater. Dit restaurant heeft al eerder mijn ergernis opgewekt met hun karige kaasplankje, van 3 snippers kaas en een kwakje appelstroop, maar goed, we gaan want het is sjiek en het is bijzonder en we gaan hoe dan ook genieten hebben we besloten.. en ach ik wist al van te voren dat ik met toch niet zou gaan bezondigen op het kaasplankje.. en dit keer werd het een hangop met diverse soorten fruit en het was lekker heerlijk.... Omdat bleek dat het hele eiland waaraan het nieuw luxor ligt dicht zou zijn en we er niet zouden kunnen parkeren heb ik toch maar besloten om mijn auto maar even te parkeren bij de Capelse brug, het metrostation om vervolgens met een prima uitleg van vriend Frans mij te spoeden naar het theater om daar dan samen uit eten te gaan en daarna lekker te genieten van het afscheids concert van Boudewijn. Wel moet ik bekennen dat ik zoals gebruikelijk alleen de metro gewend ben van Amsterdam, van Berlijn en wat meer steden maar niet die van Rotterdam.. gevolg is dat ik dus inderdaad heel dom heb staan kijken, dat ik een paar keer aan de verkeerde kant stond van het peron dus daar waar de metro niet stopt.. kortom Rotterdam is erg onduidelijk met zijn metrolijnen. Het meest bijzondere vind ik toch wel dat ik de levensgrote tekst LUXOR met groene pijlen niet heb gezien toen ik uitstapte met als gevolg dat ik via een vage straat dus inderdaad wel aankwam bij het luxor  en later wees vriend Frans mij er op dat er heel groot luxor stond en dat klopt alleen, en dat kan alleen in Rotterdam denk ik, niet leuk op ooghoogte maar bijna tegen het plafond van de metro.. en daar kijkt een normaal mens niet, ik kijk op de blauwe uitgangs borden en daar stond inderdaad geen pijp met uitgang luxor.. dus dat is volgens mij voor veel reizigers toch iets duidelijker...
Het optreden van Boudewijn is erg gaaf, en veel artiesten die een bepaalde leeftijd hebben bereikt zouden een voorbeeld moeten nemen aan Boudewijn de Groot en Liesbeth list, ze zijn 70 hebben hun sporen verdient en het is genoeg geweest. niet meer toeren maar gewoon heel eenvoudig en simpel genieten van de vrijheid die je kan hebben, en af en toe wat dingetjes doen op tv of waar dan ook, maar gun ook de nieuwe generatie een kans, laat ze genieten van hun kunst op het podium, ga ondersteunen waar mogelijk is en  geniet van de laatste dagen van jouw winter denk ik dan.... maar ja wie ben ik... en wie weet als ik ooit zelf er voor sta dat ik ook denk doe maar niet ik wil ook door. Ik heb genoten van de show de sfeer die ze oproepen met elkaar, het zingen van de liedjes die zo diep in je hard raken, de teksten van lenard nijgh die woordkunst zijn.. heerlijk.. ik baal nu al dat ik waarschijnlijk nooit meer Boudewijn de Groot in het theater zal zien, en dat is ook goed als je bijna 70 ben mag je gaan uitrusten vind ik en mag je stoppen.. en dat gaat hij ook doen....  helaas.
Maar de klassiekers als Avond, De eenzame fietser, mijn favoriet: "Verdronken vlinder", het testament, zijn wederom tot leven gekomen en ik ben blij dat ik er deel van mocht uitmaken, van dit feestje en dit afscheid.... heerlijk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten