brrrr

Helaas heeft het KNMI dit keer gelijk, en is het weer eens afzien met het weer.. jeetje wat is het koud en kil. en wat staat er een harde wind. Ik dacht nog op 21 maart toen de lente op de kalender begon, nu gaat het leuk worden, nu gaan we echt genieten... en mijn eerst blik op de buitenwereld was helemaal goed, een dapper zonnetje begon al te stralen en ik was al helemaal in mijn nopjes en dacht weg met de winter truien.. ik ga mijn T-shirts zoeken met lange en korte mouwen en mijn heerlijke hempjes en meteen ook maar lekker mijn heerlijk korte broeken, om zo te genieten van het heerlijk weer wat nu gaat komen.... ik ben er klaar voor, inmiddels de winterjas al uitgedaan, en zon 12 kilo lichter. okey er moet nog 3 af maar dan heb je ook wat, mijn buik, door het sporten toch wel erg mooi geworden.. en dus we kunnen weer in strakke hempjes en kom maar op we mogen en kunnen heerlijk... en hoe dom en naief kun je zijn... Ik lachte om de opmerkingen die men maakte over dat de zomertijd komt en dat we dan een uur langer sneeuw kunnen ruimen.... tevens lachte ik om de opmerkingen over dit is de koudste maart sinds eeuwen.. en ik daagde de weergoden uit, want stond het niet geschreven in de bomen en de bloemen dat de lente er is. de lente de lente de lente.. heerlijk.. ik genoot en geniet meteen volop.. Maar de klap in het gezicht toen ik die 21 maart mijn deur open deed en meteen die ijskoude windvlaag in mijn gezicht kreeg...toen wist ik het. dit was niet de belofte van de lente.. dit is de belofte dat de winter zijn jas nog niet uit doet en zijn strijd blijft door zetten, met alle gevolgen van dien.. ik liep bibberen in mijn t-shirt, gelukkig wel met lange mouwen.. naar mijn auto en dacht alleen maar.. dit gaat me toch niet gebeuren... dit heet ook wel struisvogelpolitiek... en ik had mijn hoofd zover in de grond gestoken dat ik hoofdpijn had omdat men in austalie steeds tegen mijn hoofd liep te schoppen maar goed.. ik bleef hopen totdat..afgelopen zondag ik in mijn huisje kwam en zag dat er bruin verkleurde bladeren lagen op de grond.. en ik dacht meteen... de belofte van het nieuwe leven is over.. het is gewoon weer herfst. we gaan weer terug naar de winter.. we hebben ons vergist dat kan niet anders...zeker toen ik nog een app kreeg van dat het vroor.. en nog steeds vriest... het is genoeg geweest en het is duidelijk.. dus maar weer eens een extra dikke trui opgezocht, tevens maar een extra dekbedje over het andere dekbedje gedaan en daarna gewoon lekker  dicht bij de kachel.. ik denk dat de nuon blij is want ik stook bij het leven want niks is erger dan in een koude kamer te zitten met bevroren ademteugjes uit je mond...