Zoals ik gisteren al schreef is het geweldig om naar een concert te gaan van Ruth, ze doet het zo gaaf en mooi, ze zingt vanuit haar hart, maakt grappen, danst alsof ze nog een jonge meid is van 20 en weet het publiek feilloos te bespelen. Ik was vanavond met vriend Frans naar het concert van Ruth en voordat we de lady gingen bewonderen zijn we eerst lekker wezen eten in Humphreys, ik kan het aanraden, het eten is er goed, en smaakvol en je hebt veel keus uit de gerechten.. ik vind dat erg leuk en boeien.. het is toch steeds weer iets bijzonders om ergens te gaan eten waar je echt geniet.. Inmiddels is het voor mij ook duidelijk dat deze week het dieet wat in de koelkast verdwijnt, want ik eet veel buiten de deur en dan is het toch wat lastiger om je aan het schema te houden maar is ook weer goed, want het lijf moet ineens weer aan de bak en dus aan de slag. heerlijk is dat. Het concert van Ruth begint erg orgineel, zonder make up en in haar oude kleren staat ze daar en ze begint met inspiratie van Mathilde Santing uit de musical Joe, zo mooi en zo goed gezongen, de lady heeft haar stem terug dat kan ik niet meer ontkennen. Ze zingt prachtige liederen van haar zelf met daartussen door liedjes van anderen die ze prachtig vertolkt op haar eigen ruth manier. Het nadeel van haar concerten is dat ik toch altijd weer tegen heftig bewegende billen sta te kijken als ik blijf zitten bij een nummer, en het zijn altijd billen van dames met net een maatje meer, dan een maatje meer. dus ik zucht maar weer en ga dan maar weer staan. Het nadeel is dan dat je mee moet klappen op de maat.. en dus ik doe een poging maar dat is niet zo mijn ding ik kan dat niet. met spinnen ook, dat is de reden waarom ik ben gestopt hiermee, ik kan dat gewoon niet. totaal geen ritme gevoel, terwijl ik vreselijk goed en mooi en zeker bijzonder kan dansen.. alleen ik dans op de tekst en niet op de muziek.. en bij dit soort concerten, gaan altijd dikke vrouwen staan schudden met hun billen en dus moet je staan en klap je mee. en juist altijd net buiten de maat. Dit tot grote vreugde van vriend Frans die dan even tussen de bedrijven door sist.. je klapt uit de maat.. gevolg. ik weer concentreren en kijken naar Frans en dan hup ga ik weer volop aan de slag en ja hoor weer uit de maat.. uiteindelijk geef ik het dan maar op en ga maar kwasi nochelant want met mijn heupen wiegen en interessant kijken.. en doen alsof ik het echt niet erg vind dat ik dat niet kan wat velen doen.. namelijk in de maat klappen... god zij dank heb ik andere kwaliteiten.... heerlijk.
Maar het concert van Ruth het ijzersterk begin van haar in de zgn.kleedkamer waar ze zich nog aankleed, waar ze zich opmaakt, en waar ze op een gegeven moment zelfs echt even huilt bij een lied dat ze zingt... dan na de pauze ineens de vamp de grand lady on stage met een rode jurk aan etc... en ze staat er en toch moet ik zeggen dat ik een paar keer een glimp op ving van een eenzame vrouw die hunkert naar aandacht en liefde... heel gek, dit heb ik nooit bij haar gezien of gevoeld en nu een paar keer... en ik hoop dus dat ze snel dat vind wat ze zoekt en ook krijgt want ondanks dat ze haar man heeft verlaten denk ik dat ze toch graag een nieuwe man wil die haar kan steunen.. maar goed dat is mijn interpretatie van wat ik zag.. een paar momenten on stage.. een vrouw die eenzaam is..
maar ze kan prachtig zingen
hier haar prachtige nummer
Hou me vast die voor de derde keer een hit aan het worden is
het prachtige
onbereikbaar
een stukje uit haar show van nu de
donna summermedley
Geen opmerkingen:
Een reactie posten