"Vanaf 15 december 2019, is hinderen van hulpverleners strafbaar gesteld.
Denk even 2 keer na voordat je hulpdiensten in de weg gaat lopen, van dichtbij een filmpje wilt maken of op andere wijze de hulpverlening gaat hinderen.
Artikel 426ter Wetboek van Strafrecht:
"Hij die wederrechtelijk een hulpverlener gedurende de uitoefening van zijn beroep in zijn vrijheid van beweging belemmert of met een of meer anderen zich aan hem tegen zijn uitdrukkelijk verklaarde wil blijft opdringen of hem op hinderlijke wijze blijft volgen wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste drie maanden of geldboete van de derde categorie".
de week voor oud en nieuw las ik dit bericht op Facebook, ik was blij, superblij, mede omdat ik als zoon van een inmiddels overleden politieagent weet wat geweld met iemand kan doen.
Mijn vader was van de oude generatie, die zichzelf had geleerd, dat alles wat je pijn doet moet je ver van je afgooien, niet mee nemen naar huis, want daar ben je veilig. In die tijd waren er geen begeleiders die je hielpen als je iemand had moeten bezoeken die overleden was, of wat dan ook, je had het te doen en je deed je taak als hulpverlener. De ruzies, het geweld incident, of wat er ook gebeurde voor gruwel. hij en zijn collega's praten er niet over, men nam het mee, men sloot zich er voor af en het was klaar.. aan de buitenkant.
Als kind heb ik nooit iets aan hem gemerkt, hij was dan ook daarin verhard. Hij liet wel zijn emoties toe maar nooit dat stukje.
Als ik bedenk wat mijn vader heeft moeten doorstaan, hoe eenzaam die man zich moet hebben gevoeld, bedenk ik me ook, dat de huidige hulpverleners, die soms hun werk niet kunnen doen wegens mensen die ze tegenwerken, die soms daardoor te laat komen bij daar waar ze echt nodig zijn.. dat mensen ze onder hun handen wegglippen omdat iemand zo nodig een filmpje wil maken om zijn populariteit te laten gelden op sociale media.. bedenk ik me ook. er is inderdaad goed dat er hulp is voor onze hulpverleners als ze te maken krijgen met geweld incidenten,. dat ze worden opgevangen om het een plek te geven, zoals we dat zo mooi noemen.. Niet omdat ze het werk niet aan zouden kunnen maar vooral door de storm van kritiek die ze krijgen op sociale media, waarbij altijd eenzijdig de boel belicht is. nooit is er hoor en wederhoor, er is alleen maar.. juist.. kritiek.. terwijl juist door dat hele gebeuren, het hinderen van de hulpverleners, het filmen van slachtoffers en noem maar op.. ze hun werk niet goed kunnen doen.. dat nu gelukkig bij wet verboden is.. geweldig.
Laten we hopen dat het invoeren van deze wet, wat eigenlijk van het zotte is, niet te vaak meer hoeft.. dat zou mooi zijn.. en als hij moet worden toegepast hoop ik dat hij dan toch echt zware straffen worden gegeven.. dit moeten we stoppen... want onze hulpverleners zijn dag en nacht in de weer om mensen te redden en te helpen.. daar gaat het om.. eer ze ze zijn soms de laatste schakel tussen jou en je dierbare, zij zijn het die jouw dierbare willen redden en helpen, willen beschermen.. dus EER ze, laat ze hun werk doen
En al die opmerkingen over ze bekeuren me omdat ik zonder licht fiets, ze kunnen beter dieven vangen... laten we eerlijk zijn.. ze willen je leren dat je zonder licht in het donker fiets, iets is wat gevaarlijk is. niet alleen voor jou maar ook voor diegene die je niet zag en je aanrijd.. en ja je bent ook een crimineel want je overtreed de wet.. Dus als je een bon krijgt waarvoor dan ook.. dan heb je dat zelf gedaan.. jij deed iets wat niet mag volgens de wet.. dus niet zeuren maar gewoon dokken, slikken en accepteren en de volgende keer beter oppassen of het blijven riskeren dat je een boete krijgt als je toch doorgaat met rijden zonder licht of wat dan ook..
( ik besef me dat ik dit vooral geschreven heb vanuit het oogpunt van de zoon van een overleden politieagent. maar het geld natuurlijk voor alle hulpverleners.. laat ze hun werk doen en ondersteun zewaar nodig is.. in plaats van ze te hinderen...)
Mijn vader was van de oude generatie, die zichzelf had geleerd, dat alles wat je pijn doet moet je ver van je afgooien, niet mee nemen naar huis, want daar ben je veilig. In die tijd waren er geen begeleiders die je hielpen als je iemand had moeten bezoeken die overleden was, of wat dan ook, je had het te doen en je deed je taak als hulpverlener. De ruzies, het geweld incident, of wat er ook gebeurde voor gruwel. hij en zijn collega's praten er niet over, men nam het mee, men sloot zich er voor af en het was klaar.. aan de buitenkant.
Als kind heb ik nooit iets aan hem gemerkt, hij was dan ook daarin verhard. Hij liet wel zijn emoties toe maar nooit dat stukje.
Als ik bedenk wat mijn vader heeft moeten doorstaan, hoe eenzaam die man zich moet hebben gevoeld, bedenk ik me ook, dat de huidige hulpverleners, die soms hun werk niet kunnen doen wegens mensen die ze tegenwerken, die soms daardoor te laat komen bij daar waar ze echt nodig zijn.. dat mensen ze onder hun handen wegglippen omdat iemand zo nodig een filmpje wil maken om zijn populariteit te laten gelden op sociale media.. bedenk ik me ook. er is inderdaad goed dat er hulp is voor onze hulpverleners als ze te maken krijgen met geweld incidenten,. dat ze worden opgevangen om het een plek te geven, zoals we dat zo mooi noemen.. Niet omdat ze het werk niet aan zouden kunnen maar vooral door de storm van kritiek die ze krijgen op sociale media, waarbij altijd eenzijdig de boel belicht is. nooit is er hoor en wederhoor, er is alleen maar.. juist.. kritiek.. terwijl juist door dat hele gebeuren, het hinderen van de hulpverleners, het filmen van slachtoffers en noem maar op.. ze hun werk niet goed kunnen doen.. dat nu gelukkig bij wet verboden is.. geweldig.
Laten we hopen dat het invoeren van deze wet, wat eigenlijk van het zotte is, niet te vaak meer hoeft.. dat zou mooi zijn.. en als hij moet worden toegepast hoop ik dat hij dan toch echt zware straffen worden gegeven.. dit moeten we stoppen... want onze hulpverleners zijn dag en nacht in de weer om mensen te redden en te helpen.. daar gaat het om.. eer ze ze zijn soms de laatste schakel tussen jou en je dierbare, zij zijn het die jouw dierbare willen redden en helpen, willen beschermen.. dus EER ze, laat ze hun werk doen
En al die opmerkingen over ze bekeuren me omdat ik zonder licht fiets, ze kunnen beter dieven vangen... laten we eerlijk zijn.. ze willen je leren dat je zonder licht in het donker fiets, iets is wat gevaarlijk is. niet alleen voor jou maar ook voor diegene die je niet zag en je aanrijd.. en ja je bent ook een crimineel want je overtreed de wet.. Dus als je een bon krijgt waarvoor dan ook.. dan heb je dat zelf gedaan.. jij deed iets wat niet mag volgens de wet.. dus niet zeuren maar gewoon dokken, slikken en accepteren en de volgende keer beter oppassen of het blijven riskeren dat je een boete krijgt als je toch doorgaat met rijden zonder licht of wat dan ook..
( ik besef me dat ik dit vooral geschreven heb vanuit het oogpunt van de zoon van een overleden politieagent. maar het geld natuurlijk voor alle hulpverleners.. laat ze hun werk doen en ondersteun zewaar nodig is.. in plaats van ze te hinderen...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten