London dag 1

(Waarschuwing vooraf.... de komende 3dagen zullen er natuurlijk blogjes verschijnen over mijn tripje naar London, soms zullen er rare zinnen in staan, of nog erger soms woorden die niet goed te lezen zijn.. mijn excuses er voor, vooraf.. omdat ik alles zal schrijven op mijn telefoon en ik het niet altijd na kan lezen op taal, spel of rare woorden fouten.... , maar laat je de lust niet ontnemen om er toch van te genieten)

Ontwaken op een tijdstip waarin een normaal niet werkende mens opstaat is weer even omschakelen, maar de wetenschap dat ik naar Londen ga, naar vriend Erwin en dat ik daar een paar geweldige dagen ga hebben maakt dat opstaan goed.



Het online inchecken liep net even weer anders dan ik gewend ben., ik ga natuurlijk niet naar een land wat zomaar toegankelijk is. je moet door een speciale extra poortje, dus ik moest alle gegevens van mijn paspoort in voeren.. Even zoeken, het nummer van mijn paspoort weet ik echt niet uit mijn hoofd. maar dat is gauw opgelost een dag van te voren. De buuf is daarin altijd een goede steun

Inmiddels lag er in de brievenbus ook de twee bundels die ik gemaakt had, spiegeling van emoties en als het licht mij vangt.. deze bundels zijn op de site www.flarden.nl te vinden. Ze nog gauw in een enveloppe gedaan om ze te versturen naar de KB in Den Haag waar al mijn werk opgeslagen staat, dit doe ik oa om het te borgen dat de flarden van mij zijn, ik zal niet de eerste schrijver zijn die ontdekt dat iemand anders met zijn flarden aan de haal gaat...

maar goed, vroeg eruit, dit keer korter tijd dan anders, ik kan snel als het moet, dus dat wilde ik ook, leek me erg verstandig. Bijna me nog ook verslapen ik had de wekker om half 7 gezet, terwijl ik om 7 uur de de deur uit moet dus heel dom.. maar gelukkig is mijn biologische klok nog helemaal in tact, werd ik wakker om kwart voor 5. even onmenselijk eigenlijk... maar toch het ging goed Om 7.15 de bus halen, daarna door alle poortjes en andere ongemakken om zo toch op tijd achter de douane te zijn, om het zelfde gedeelte uit te komen waar iedereen komt. Even gezocht naar een grenswisselkantoor om toch wat Euros om te wisselen voor Engelse ponden.. al snap ik geen klap van dat geld. Tijdje geleden liet ik de mensen in de winkel gewoon mijn kleingeld zien en zei. take what you need.. ik kan er dus niets mee, en of ik bedonderd ben of niet , het maakt niet uit, ik kon er niets mee in ieder geval.


Dit is wel erg lekker om te reizen, je geeft je bagage af, daarna, ik geef toe was even zoeken maar dan okay, door de security, die mij weer wilde betasten, wie niet😀, de douane, afgeven van handbagage waaruit niets hoefde , gewoon neerleggen en klaar., nooit zo snel en handig geweest, daarna paspoort controle, stelt ook geen klap voor en door, ideaal, ik hou van reizen buiten Schengen .

Op Schiphol wat thee gedronken en daarna opzoek naar d26, dat viel even niet mee, maar na 3 x hetzelfde rondje te hebben gelopen zag ik het verlossende bord met d1tot en met 37 dus toen ging alles vanzelf, de Engelse zijn efficiënt , per groep naar binnen, geen gedoe je  komt  allemaal rustig binnen en gaat zitten, geweldig, ook de informatie die ze geven mooi en duidelijk.

Op Heathrow was het ff lastig om de underground te vinden, heb 3 x een lift gepakt om te ontdekken dat ik de verkeerde lift had. Daarna ging alles van een leiden dakje, ik ging zo naar de plek waar ik erwin gong ontmoeten met zijn sleutel voor het huis. Zoals altijd ik sta ergens en voordat ik hem zie gaat er iets door me heen aksof we connecten en is hij er. Zo gek en bizar maar ook zo mooi dat wij dat hebben.

Erwin heeft me eben naar de bus gebracht en ben ik naar zijn huis gegaan om de koffer af te geven en kampement te maken.

Geweldig zie ik voor het eerst, de bussen hebben hier een uitschuifplatform, als iemand met een scootmobiel aankomt , dan gaat er een alarm af en schuiven er twee metalen platen uit en kan de scootmobiel zo de bus in geweldig .

Daarna naar de stad het doel was om uit te zoeken waar ik morgen mijn hp heb, nadat ik dat gevonden had besloot ik naar het British museum te gaan, ik wilde heel graag de steen van Rosetta zien, ooit wel gezien maar wilde bewust kijken. Dit museum is gratis, nadat in gevecht met mijn Google Maps ben geweest, ik begrijp dat hele ding niet, ga ik links af, dat zegt hij, krijg ik te horen route herberekenen.... een sik krijg ik ervan.maar goed wel gevonden, de 10 minuten die Google NAP’s aangaf heb ik met 3x zoveel tijd overschreden, maar wel gevonden.  Er stond een lange rij voor de securitie maar zoals ik al eerder merkte ze zijn snel, ik was zo binnen. Het gebouw is van binnen prachtig, ik heb nadat ik de steen had gezien heerlijk rondgelopen, gekeken naar van alles, maar net als im het Louvre en Albert en Victoria museum op een gegeven moment is het genoeg . Zit je vol en is het genoeg. Terug met de metro, heerlijke thee gedronken in mijn favoriete gedeelte van Brixton waar ik ook altijd eet, om Te voet naar het huis van Erwin te gaan om
Op hem te wachten. Ik trakteer hem op een diner omdat ik nu bij hem slaap 2 nachten .