met mijn mond open.....

Terwijl ik in de auto zit te bellen, ja op mijn parkeerplaats voor mijn deur, zie ik een moeder jeugdig en vrolijk aan komen lopen met twee kindjes..

Moeder is erg verzonken in haar eigen wereld..ik heb toevallig zicht op de brievenbussen bij mijn flat en zie ineens de twee jochies afbuigen... richting de brievenbussen, terwijl moeder vrolijk doorloopt in haar gedachten verzonken, ik ben al blij dat er geen fietsers aankomen.

De beide jochies, amper 4 jaar oud, lopen naar de brieven bus, stoppen hun handjes door de gleuf naar binnen en juist ze halen er post uit, wat ze samen uitvoerig bestuderen en die ze dan weer terug doen in een brievenbus.. juist een brievenbus... 

Ik zit aan de telefoon, ik bekijk dit, denk wat gaat moeder doen.. maar moeder was nog erg in haar eigen wereld dat ze haar kinderen even leek te zijn vergeten, 

Op het moment dat ik mijn auto wil uitstappen zie ik haar verbaasd omkijken en haar twee schatten van kindjes roepen...

Ik dacht even laat maar, maar de nieuwe ik dacht ik ga het maar zeggen.. dus zei ik heel mooi.. Mevrouw uw zoons zitten post uit de brievenbussen te halen  en ze in andere brievenbussen te stoppen.. Ze keek me aan als ik iets heel geks zei.. haalde haar schouders op een liep door..

Het waren echt haar kinderen.. dat weet ik op zeker..

Ik heb met mijn mond open staan zitten te kijken en alleen maar gedacht.. hoe kan dit. hoezo ben jij moeder geworden.. hoe zo voed je je zoons niet op..

Wacht maar totdat ze bij mij in de klas zitten dan zal ik ze wel leren wat gedragen is..