vrijdag 19 april 2019

#doeslief


Tijdens het sporten viel ineens mijn oog erop.. ineens zag ik deze reclame.. ik heb geluisterd en bedacht me meteen.. okey dat is dus iets wat ik herken.. Ik kan soms ook niet zo aardig en lief reageren in de auto als ik aan kom rijden en iemand komt op de T-splitsing aangereden en diegene slaat dan alsnog af.. terwijl je denkt dat hij door rijd.. ik kan dan inderdaad of heftig vloeken.. of tja ik stuur een uitnodiging de wereld in. niet netjes niet aardig maar toch...

Dit kan ik ineens terug voeren op de trainingen die ik volg  voor school, namelijk de kanjertrainingen... daarin werd uitgelegd met de rode,. gele en blauwe pet. Ik ben daar niet zo van hoor maar toch. het is wel aardig.. je hebt dan ook nog een witte pet en een zwarte pet.. de witte pet neutraliseert je gevoelens een beetje. de zwarte haalt alles weg ( zou dat de reden zijn dat ik in het zwart loop?) en dan knal je er van alles uit wat eigenlijk niet kan.. 

Ik herinner me dat ik een keer in de auto zat met leerlingen van de isk, we kwamen uit snow world.. dus dat was terugrijden. natuurlijk, traditiegetrouw, verdwaal ik...  dat hoort er inmiddels al bij.. maar toch ik reed ergens in Zoetermeer, toen een paar mannen op leeftijd op de fiets ( wie fiets er nog tegenwoordig. maar tja sommige mensen genieten er van en dat mag.. ik heb me de laatste jaren nooit meer zo verdiept in die ronddraaiende wielen op mensenspierkracht.... niet in verdiept). maar goed terwijl wij daar reden reden deze mannen voor mij op hun fiets en dat ging zo langzaam, ze gingen niet achter elkaar rijden, zoals mij geleerd is, nee bleven op hun dode gemak hun benen in het rond bewegen. ( de fiets met ondersteuning, net als kousen met ondersteuning) gingen dus niet aan de kant maar bleven breed uit over de weg rijden. en wat zeg ik hardop..( Schiet een op met dat loshangend vel.... niet aardig, zeker niet het voorbeeld voor de leerlingen.... maar het ergste was ik zei het vrij hard op... en ja het raam stond open.... kortom ik.. had de zwarte pet op.. en dat was niet handig in de rol van docent...

Daarnaast kan ik soms haast vertederend kijken naar de bejaarde medemens die in hun auto rijden en heel voorzichtig de bocht nemen.. langzaam rijden.. geweldig leuk vind ik dat.. ik geniet ervan.. en vind het liefdevol.. dat is op zeker..  maar dat komt ook omdat ik tegenwoordig heel vaak denk.. ach het kan mijn moeder zijn die daar rijd.... de witte pet dus overal onder... 

Dus de campagne van Sire ondersteun ik van harte en vind dat echt nodig om daar eens aandacht aan de schenken, taalgebruik.. dat wat je doet etc... ik moet er maar eens een les aan besteden in een projectweek.. waarin grenzen worden aangeleerd...  een nieuwe uitdaging voor mij om iets origineels te bedenken..



Geen opmerkingen:

Een reactie posten