Omdat vriendin Yvonne niet naar deze musical wilde, kreeg ik van haar 4 kaartjes om met de mannen hier naar toe te gaan. De mannen zijn niet zon fan van een musical maar ze vonden het erg leuk om met mij mee te gaan, waarvoor vanaf hier mijn hartelijke dank.
Om half 12 stond ik bij Frans voor de deur om de andere mannen om 13.00 te ontmoeten bij het theater in Utrecht.We zijn begonnen met een heerlijke paar bakken thee en koffie met gebak. Een dag kan toch niet feestelijk genoeg beginnen als we als mannen samen zijn.
Rond 10 over 14.00 zijn we naar het theater gelopen, daar zou een drankje en een hapje klaar staan, dus wij hadden niet geluncht omdat we daar toch ook iets te eten zouden krijgen.
Bij binnenkomst zagen we meteen al dat dit nu niet echt publiek is dat vaak naar theater gaat. de schalen met kleine hapjes waren dan ook al helemaal leeg. we zagen nog een paar mensen nog snel wat in hun toch al volle mond stoppen, zagen wat hapjes in verdwaalde jaszakken en tassen verdwijnen, kortom de regels van fatsoen waren even niet erg duidelijk. Al is het een prijs die je gewonnen hebt dan nog is het zo dat je je niet als uitgehongerde mens hoeft te gedragen. Kortom wij zaten goed met onze taartpunt, want deze hapjes waren al op voordat we binnen waren.
We hadden wel prachtige plekken, we zaten op rij 0, en dat is dus helemaal vooraan. Het voordeel is dat je heel goed de expressie op de gezichten kan zien, maar ook dat je kan zien hoe ze kijken, hoe ze lopen, je kan hun zweetgeur ruiken etc. Een groot nadeel is dat je dus meteen met een stijve nek zit omdat je toch enigszins om hoog moet kijken. om alles te kunnen volgen.
Het begin was een soort van opwarming, er kwamen twee acteurs op die dan het publiek even op moesten warmen voor de show die ze gingen volgen. Ik kan veel zeggen maar het was tenenkrommend, wat erg dit, maar goed we hadden gratis kaartjes dus wij zullen niet zeuren. Als grote grap werd iemand uit het publiek gehaald die dan een stukje moest gaan zingen uit i will always love you. Nou daarmee was meteen duidelijk, wat we gaandeweg de musical achterkwamen, dat er veel met band werd gewerkt. Het meisje deed alsof ze ging zingen en je hoorde dus de stem van Romy, kortom, wat een grap... niet dus
De show is onderhoudend dat vond ik wel, we herkenden ook een aantal spelers die we ooit hebben gezien in Jeans en bij de voorstellingen van Codarts. dus dat is wel grappig dat je ziet dat ze toch weer een stukje verder zijn gekomen in hun carierre.
Steeds meer richting de pauze viel het ons op dat de hoofdzangeres dus aan het zingen was, terwijl haar mond bewoog, maar net een andere tekst leek te zingen dan de tekst die wij hoorden. Soms zong ze ook met haar tanden op elkaar, terwijl de gezongen kreet etc echt wel moest met de mond wagenwijd open. Wij kwamen dus tot de schokkende ontdekking dat niet alles life werd gezongen maar dat er dus ook heel stukken van liedjes werden geplaybackt. wat ook haast niet anders kan als je avond aan avond moet zingen, en je dus je stem naar de knoppen helpt. Heel begrijpelijk maar toch....
De show is aangenaam, onderhoudend maar een flinterdun verhaaltje, en het spel niveau is niet echt je van het. Wij kwamen onafhankelijk met elkaar tot de conclusie dat we het goed vonden dat we gratis konden gaan omdat we als we, deze dure kaarten hadden gekocht we toch wel hadden gebaald.
Na de voorstelling, we hadden nog steeds niets meer gegeten na onze taartpuntje zijn we maar met elkaar gaan eten bij Mevrouw Jansen, wat een heerlijke tent, goed eten en ook erg gezellig. Dit is echt een aanrader geloof me. Lekker drie gangen voor 21.50 dat dus erg goedkoop is en erg lekker.
Na het eten zijn we met elkaar naar het station terug gelopen en daar werd afscheid genomen van de mannen en gingen Frans en ik terug naar mijn auto die ergens verdwaald in Utrecht bij de Jaarbeurs in de buurt stond, die we gelukkig ook weer terug vonden.
Het was een heerlijke dag, met een stel prachtige mensen waar mee ik deze dag toch wel erg leuk heb gevierd dat het een niet bijzondere dag was.
Rond 10 over 14.00 zijn we naar het theater gelopen, daar zou een drankje en een hapje klaar staan, dus wij hadden niet geluncht omdat we daar toch ook iets te eten zouden krijgen.
Bij binnenkomst zagen we meteen al dat dit nu niet echt publiek is dat vaak naar theater gaat. de schalen met kleine hapjes waren dan ook al helemaal leeg. we zagen nog een paar mensen nog snel wat in hun toch al volle mond stoppen, zagen wat hapjes in verdwaalde jaszakken en tassen verdwijnen, kortom de regels van fatsoen waren even niet erg duidelijk. Al is het een prijs die je gewonnen hebt dan nog is het zo dat je je niet als uitgehongerde mens hoeft te gedragen. Kortom wij zaten goed met onze taartpunt, want deze hapjes waren al op voordat we binnen waren.
We hadden wel prachtige plekken, we zaten op rij 0, en dat is dus helemaal vooraan. Het voordeel is dat je heel goed de expressie op de gezichten kan zien, maar ook dat je kan zien hoe ze kijken, hoe ze lopen, je kan hun zweetgeur ruiken etc. Een groot nadeel is dat je dus meteen met een stijve nek zit omdat je toch enigszins om hoog moet kijken. om alles te kunnen volgen.
Het begin was een soort van opwarming, er kwamen twee acteurs op die dan het publiek even op moesten warmen voor de show die ze gingen volgen. Ik kan veel zeggen maar het was tenenkrommend, wat erg dit, maar goed we hadden gratis kaartjes dus wij zullen niet zeuren. Als grote grap werd iemand uit het publiek gehaald die dan een stukje moest gaan zingen uit i will always love you. Nou daarmee was meteen duidelijk, wat we gaandeweg de musical achterkwamen, dat er veel met band werd gewerkt. Het meisje deed alsof ze ging zingen en je hoorde dus de stem van Romy, kortom, wat een grap... niet dus
De show is onderhoudend dat vond ik wel, we herkenden ook een aantal spelers die we ooit hebben gezien in Jeans en bij de voorstellingen van Codarts. dus dat is wel grappig dat je ziet dat ze toch weer een stukje verder zijn gekomen in hun carierre.
Steeds meer richting de pauze viel het ons op dat de hoofdzangeres dus aan het zingen was, terwijl haar mond bewoog, maar net een andere tekst leek te zingen dan de tekst die wij hoorden. Soms zong ze ook met haar tanden op elkaar, terwijl de gezongen kreet etc echt wel moest met de mond wagenwijd open. Wij kwamen dus tot de schokkende ontdekking dat niet alles life werd gezongen maar dat er dus ook heel stukken van liedjes werden geplaybackt. wat ook haast niet anders kan als je avond aan avond moet zingen, en je dus je stem naar de knoppen helpt. Heel begrijpelijk maar toch....
De show is aangenaam, onderhoudend maar een flinterdun verhaaltje, en het spel niveau is niet echt je van het. Wij kwamen onafhankelijk met elkaar tot de conclusie dat we het goed vonden dat we gratis konden gaan omdat we als we, deze dure kaarten hadden gekocht we toch wel hadden gebaald.
Na de voorstelling, we hadden nog steeds niets meer gegeten na onze taartpuntje zijn we maar met elkaar gaan eten bij Mevrouw Jansen, wat een heerlijke tent, goed eten en ook erg gezellig. Dit is echt een aanrader geloof me. Lekker drie gangen voor 21.50 dat dus erg goedkoop is en erg lekker.
Na het eten zijn we met elkaar naar het station terug gelopen en daar werd afscheid genomen van de mannen en gingen Frans en ik terug naar mijn auto die ergens verdwaald in Utrecht bij de Jaarbeurs in de buurt stond, die we gelukkig ook weer terug vonden.
Het was een heerlijke dag, met een stel prachtige mensen waar mee ik deze dag toch wel erg leuk heb gevierd dat het een niet bijzondere dag was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten