Ach een mens wil wat, dus kom je op dingen waarvan men zegt
dat ze goed voor je zijn.
Al maanden, en nu maak ik het heel klein, kom ik er achter door het vele sporten dat mijn spieren inmiddels zo in elkaar zijn geklonken, dat ze wat te kort zijn, Een normaal mens haalt met gemak zijn tenen als hij zit met zijn benen gespreid op de grond, ik haal net mijn enkels ( dit is ook wel iets te optimistisch). Als we onze handen op de grond moeten zetten met gestrekte benen, bungel ik halverwege mijn scheenbeen, in een krampachtige poging om toch te doen alsof ik lenig ben.
De oplossing volgens velen is YOGA. inderdaad met hoofdletters. Dus ik heb besloten om een paar lessen yoga te volgen op mijn sportschool. Op dinsdagavond is de yang yoga, op vrijdagavond de ying yoga. Het verschil zit er in dat je in de ying yoga langer in een houding zit of staat of wat dan ook, maar het is heel goed om je spieren los te maken, om je tussen wervels te voorzien van zuurstof , zodat ze soepelder worden en je dus inderdaad wat leniger word.
Kortom dit was de oplossing leek me.
De eerste les heb ik samen met een sportmaatje gedaan. Ik had al vernomen dat je een dekentje moest meenemen, zodat je lekker kon liggen. Dit spreekt me natuurlijk al meteen aan, liggen, met een dekentje.. en dan ontspannen.. even was ik wel vergeten dat daarvoor nog wat behoorlijk fysieke inspanning zit. De sfeer die in de zaal hangt is op zijn zachts gezegd bijzonder te noemen, gedimpt licht, kaarsjes, wierrookjes en zweetvoeten, want ja de schoenen moeten uit.
De eerst houding, en ik zal het wel weer verkeerd hebben was de houding van de halve vlinder.
je moet met je voeten plat op de grond staan, dan je rechter been uitstrekken met je voet omhoog en dan je armen voor je borst houden zodat je in evenwicht zit.
Dit klinkt heel simpel, maar geloof me, ik zat dan wel op mijn voeten, maar aangezien ik toch wat korte kuitspieren heb, rolde ik zo achterover als een soort van duikelaar. Dus maar een kussentje, ( zeg maar kussens) onder mijn voeten om in evenwicht te komen. Dan de opdracht dat been naar buiten, daar kom ik al het eerste obstakel tegen, omdat mijn spieren aan de binnenkant van mijn benen, en mijn lies nou niet echt soepel zijn, dus het was alsof je een pleister trok van een te harig gebied op je lichaam, en dat bleef de hele oefening aanhouden. (Wat ik toen nog niet wist, maar nu wel dat dat nog dagen aan kan houden)Daarbij moest je je handen tegen elkaar voor je hart houden, je heupen naar beneden zwaar laten worden, dan je liezen openen, en niet je sluitspier merkte ik, dan komen er ineens onverwachte geluiden waarop niemand zit te wachten en die zeker niet zorgen voor een ontspanning, maar goed, ik heb het gedaan, moet bekennen dat het te doen is op de een of andere manier, al is het niet echt comfortabel. Net als je denkt he dit lukt aardig moet het omgekeerd, en wederom die harige pleister, de sluitspierserenade en pijnlijke geluiden. Ook van mijn buren.
Inmiddels heb ik mijn derde les gedaan, ik heb de hoop dat ik inderdaad daardoor soepelder ga worden, al is het tot dusver zo dat me alles pijn doet als ik in de draak zit, de kikker, de vlinder, de halve vlinder, de zwaan en weet ik veel wat voor benamingen, het is maar één ding: PIJNLIJK.
Daarbij komt dat de uitleg erg bijzonder is, waar ik erg aan moest wennen, zeker aan het eind als je mag gaan liggen, je mag ontspannen, onder het zelf meegenomen dekentje en je krijgt te horen dat je naar je schuldgevoel, je schaamte toe moet gaan, om daar rust te brengen, dat je dat moet omarmen...
ik denk dat mijn armen te kort zijn, of ik ben al zo bedorven dat ik niet meer bij die schaamte en schuldgevoelens kom, ze niet kan vinden, of ik ben een rein en zuiver mens die dat niet heeft.. maar dat laat ik hier in het midden
Kortom er is een nieuwe activiteit bij gekomen waarvan ik denk ik ga en blijf genieten.
YOGA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten