hoe het allemaal begon (deel 11)

Het leek bijna onmogelijk, maar toch het lukte, een bundel, niet erg dik, maar wel erg mooi, met flarden bij bloemstukken die gemaakt zijn voor het Leliehuis. Zo gaaf. Ik heb er een paar weken hard aan gewerkt, om de vormgeving goed te krijgen. Het was meer werk dan de andere bundels, omdat hier ook foto’s in verwerkt moesten worden en ik wilde heel graag de flarden en de foto’s naast elkaar hebben, dat vond ik belangrijk.  Dat is altijd meer gepuzzel dan ik me realiseer maar ook dat is gelukt. Het meest bijzonder vind ik wel, dat er ook een paar losse flarden instaan die ik pas later heb geschreven, De flarden die ontstonden na het bijwonen van het afscheid nemen van een schoonmoeder van een collega vriendin van mij. Heel mooi dat die ook in deze bundel terecht komen. vind ik gaaf. 

Tijdens het werken aan deze bundel was ik ook bezig met een collectors item, namelijk  “Gevangen dagen van het nu”.
 Altijd schrijf ik na aanleiding van foto’s van steden waar ik geweest ben op vakantie een bundel met foto-flarderen. Deze bundels worden in een beperkte oplage gedrukt. 

Eentje hou ik zelf, eentje gaat naar de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag en altijd eentje naar de mensen waarmee ik op vakantie was, dat kan dus beteken dat er soms maar 3 zijn soms 5 dat ligt er aan. Het is een soort van dank je wel van mij voor naar degene die mee is geweest. Een soort van alternatief fotoboek.  De meeste mensen die hem krijgen vinden het erg leuk, en er is soms vraag na, maar er zullen nooit extra bij gedrukt worden. Ik weet nu wel ,als ik ergens Berlijn in verwerk, dat een bibliotheek in Berlijn eentje wil, dus dat regel ik dan al op voorhand.

Tijdens het maken van deze bundel, kreeg ik een mail via mijn uitgeverij van een moeder, ze vertelde me dat ze zo geraakt is door mijn flarden  en welke bundel ze moest hebben met de flarden over het Wilhelmina bos, ik heb haar dit gestuurd en kreeg een prachtige reactie terug van haar. Ze  vertelde mij haar verhaal, Voor haar heb ik speciaal een flard geschreven over haar leven, het leven van haar dochter en ook voor haar kleinkind. Haar dochter was namelijk overleden aan kanker. Zij voedt nu haar kleindochter op omdat de vader weg is gegaan omdat hij niet kon omgaan met het verlies van zijn vrouw. Deze flard staat ook in deze bundel geplaatst.

Deze flard is speciaal voor deze moeder geschreven, haar reactie was mooi, ze was ontroerd en het raakt haar.

slechts nog maar even
  vandaag 
laat ik de zon even 
niet schijnen
, zomaar
 kijk ik even niet
 naar de nacht
heel zacht
 streel ik
 voor het laatst
 jouw haren
  kus ik je gezicht
 laat ik je laatste adem
  met de wind meegaan
 zacht zeg ik
 in je oor
 dat ik er voor zal waken
dat jouw dochtertje
 nooit vergeten  zal  
dat haar moeder
een vechter was
in een strijd
die ze niet winnen kon
dat ik haar
 groot zal brengen
 in jouw naam
zo goed als ik kan
omdat ik zo
 wil laten weten
 dat ik haar moeder
die mijn dochter is  
zo kan laten voortleven 
in de dagen waarin
 ik haar nog telkens mis
  (geschreven voor een moeder die haar dochter verloor aan kanker en haar kleinkind alleen opvoedt nu)

Kortom er is hard gewerkt afgelopen dagen, ook zijn er in deze periode nieuwe flarden ontstaan, die natuurlijk ook op de site zijn gepubliceerd, dus dat is goed gegaan.

Verder gebeurt er een hoop bij de flarden, de bundel “Als het hek sluit” verkoopt goed, en is ook als e-book verkrijg baar bij bol.com, maar ik moet zeggen dat ik dat niet meer ga doen, een boek met flarden verkoopt dan toch minder lijkt het. Het was leuk om dit te proberen maar het is kennelijk iets wat men toch graag in de hand wil houden.

Verder ben ik druk met de nieuwe bundel, Aan de achterkant van de schaduw, dat zal bundel 12 worden die dit jaar gaat verschijnen, wat gaat het eigenlijk snel, als ik het zo eens bekijk.  De flarden zijn nog niet uitgeschreven lijkt het, dus ik zal het nog wel heel lang blijven doen.

Hoop toch ooit mijn 25ste bundel uit te geven.

Op de planning staat ook nog een speciale kerstbundel, met zowel alle kerstflarden als de kerstverhalen, tenslotte doet elke zich zelf respecterende kunstenaar iets met kerst, of een cd, of een film waarin hij of zij speelt, een schilderij, een kunstwerk, een bloemstuk of wat dan ook, dus eigenlijk kan ik dan niet achterblijven.
De Bundel zal op verschillende plekken te koop aangeboden worden, zo ook op markten maar ook bij bloemisten in de regio. Ik ben altijd weer benieuwd wat er weer uit voort vloeit.

---

dat is wat ik achterlaat  
als ik 
mijn laatste adem
 heb uitgeblazen
 zodat de wereld
 zonder mij
  verder moet
 laat dan mijn gedachten
  worden gevangen
  in de dingen
 die jij doet
laat dan mijn bezittingen
  maar voor wat het is
  spreek af en toe
 nog even over mijn gedachten
 dan weet ik zeker
  dat alles wat ik achterlaat
  er nog steeds is

---

stille tranen van het gemis
  soms zomaar
 ineens in een vaag moment
 van even niet beseffen 
dat het zo is
 beginnen mijn tranen 
te stromen
  besef ik ineens
 dat ik hem 
nog steeds zo mis
  hij die mijn leven
vanaf het begin 
  heeft meegemaakt
van wie ik zijn eind
heb moeten meemaken
soms zomaar 
uit het niets  
denk ik aan hem  
zomaar ineens
en dan soms plotseling
 huil ik 
stille tranen van verlangen
 naar de tijd die
 ik soms zo mis

---

haar laatste tranen  
stevig vastgehouden 
mijn handen
  terwijl ze wist
 ze kon gaan
 haar laatste woorden  
dat ze hoe dan ook
over mij zal waken
  even was het stil
 heel stil in de kamer
  waar we samen zaten
 ik hield haar handen vast
  haar tranen stroomden
 nog eenmaal  
de woorden ik mag naar papa toe
 deden haar zo goed
 ik droogde haar laatste tranen
 ik kuste zachtjes 
haar voorhoofd  
toen lieten we elkaar los
  mijn moeder ging naar daar
 waar ze wist waar
 mijn vader was

---

mag ik dan
  het gemis 
van voor altijd 
niet meer samen
de tranen 
die hun schuilplaats
 niet meer vinden
de woorden 
die niet zeggen 
wat ik zeggen wil
mag ik dan 
even heel even maar
 mijn ogen 
aan jou geven
 mijn tranen
 bij jou laten zijn
zodat ik kan huilen
 omdat ik niet 
meer met jou
 samen mag zijn