Wild (film)

 Woensdagavond met vriendin Els naar de film geweest. De film Wild, wat een prachtige film was dit.. ik had dit niet verwacht maar een film vol spanning, vol momenten dat je met de speelster afziet. het is zo gefilmd dat je als het ware in de film word gezogen... en dat is bijzonder je voelt de spanning in de film, je voelt dat wat zij voelt.. enorm gaaf deze film.. en een absolute aanrader voor een ieder.

recensie van de film:

Regie: Jean-Marc Vallée | Cast: Reese Witherspoon (Cheryl Strader), Laura Dern (Bobbi), Thomas Sadoski (Paul), Keene McRae (Leif), Michiel Huisman (Jonathan), e.a. | Speelduur: 115 minuten | Jaar: 2014

Uit het begin van de biopic Wild blijkt dat de jonge Cheryl Strader het halverwege haar lange voettocht allemaal niet meer ziet zitten. Ze ploft in het eerste shot neer op een rots in een verpletterend mooi landschap om haar bebloede sok uit te trekken. De schade valt allesbehalve mee. Met een existentiële angstschreeuw ontdoet de getroebleerde wandelaarster zich van haar groteteennagel. Haar toeschouwers gruwelen met haar mee. Dan dendert ook nog eens Cheryls wandelschoen de afgrond in. Met veel frustratie lazert Strader de andere schoen er dan ook maar achteraan. Op die omstandigheid heeft ze tenminste zelf nog invloed. Waarom is ze ooit aan deze helse onderneming van het zuiden van Californië naar de Canadese grens begonnen? Deze behoorlijke expliciete openingsscène is een prachtige metafoor van de ontberingen die Cheryl Strader heeft moeten ondergaan in aanloop naar haar voettocht der zelfreflectie.

De Canadese regisseur Jean-Marc Vallée baseerde zich op het boek dat de echte Strader over haar belevenissen schreef. Wat de vrouw heeft moeten doormaken, toont haar cinebiograaf ons op versnipperde wijze. De innige, maar op momenten moeizame band tussen Cheryl en haar alleenstaande moeder, die opeens het idee heeft opgevat om haar opleiding af te maken en tussen het studeren door ook nog eens de modelmoeder wil uithangen. Een moeilijke relatie van Cheryl die stuk is gelopen door lege seks met wildvreemde mannen en heroïnegebruik. Het overlijden van Cheryls moeder. Vallée grijpt terug op het verleden van zijn hoofdpersoon als hij dit noodzakelijk acht ter illustratie van haar diepgewortelde gevoelens en angsten. Een sterk ontwikkelde zintuiglijke beleving staat hierbij voorop. Het zijn kleine dingen zoals een liedje op de autoradio, een geur of een beeld die Cheryl doen herinneren aan de zware tijden waarmee ze zich tijdens het bewandelen van de North Pacific Trail wil proberen te verzoenen.

Vallée, bekend van zijn prachtig nostalgische Franstalige coming-of-agedrama C.R.A.Z.Y. en natuurlijk het intense Dallas Buyers Club, hecht niet zo sterk aan het verleden. Weliswaar hebben de gebeurtenissen van weleer Cheryl gevormd tot de gefrustreerde en getraumatiseerde vrouw die ze nu is, maar Vallée staat liever stil bij het heden en grijpt alleen terug op wat passé is als dit zijn personage verder in kan kleuren. Cheryl zelf heeft dit inzicht nog niet bereikt. Er gaat een ongekend doorzettingsvermogen van de vrouw uit, maar het eenzaam bewandelen van duizenden kilometers gaat haar niet in de koude kleren zitten. Fysiek, want haar rugzak is te zwaar en zelfs vitaal ogende mannelijke medehikers geven hun toch tocht halverwege op. Maar ook mentaal, want helemaal zonder de bewoonde wereld en de steun van anderen kan Cheryl het niet af. Een eerste overnachting in een tochtig tentje is een doodenge ervaring. Hoe moedig haar onderneming ook is, Strader heeft wel gezorgd voor zekerheid door op vaste punten noodzakelijke benodigdheden op te pikken die door haar achterban zijn klaargelegd.

Net als bij C.R.A.Z.Y. en het dromerige Café de Flore speelt Vallée op meesterlijke wijze met muziekfragmenten die als flarden mist uit hun omgeving opstijgen en er net zo gemakkelijk weer in wegsterven. Zijn muze Reese Witherspoon had al lang bewezen dat ze een talentvol actrice is met een breed pallet aan emoties. Met haar hoofdrol in Wild speelt ze misschien wel de beste rol van haar carrière, ook al leverde haar dit afgelopen zondag geen tweede Oscar op. Witherspoon durft de lelijkste kant van zichzelf te laten zien en toont rauwe emoties zonder bespeurbaar gevoel van gêne. Ook Neerlands trots Michiel Huisman mag voor een scène of drie aan de bak, maar hij is net als de andere bijfiguren een passant die toevallig het pad van Cheryl Strader kruist. De bijrolacteurs, zelfs Laura Dern die Cheryls moeder speelt, zijn louter functioneel in Straders weg naar zelfexploratie en haar pogingen om zich te verzoenen met haar verleden. Wild afdoen als de vrouwelijke variant van Into the Wild doet dit sterke drama over rouwverwerking en volharding ernstig tekort.