Weken van voorbereiding, we wilden met een stel vrienden, vriend Frans, die 50 is geworden, een onvergetelijke verjaardag geven. Een soort van surprise party, maar dan met een hele kleine groep. We zouden het eerst in Leiden vieren, bij een vriend, dus alles was al geregeld. We hadden de taken verdeeld, Frans had zelf al aan die vriend gevraagd of hij daar kon blijven slapen, omdat hij in de nacht, na het songfestival anders niet meer thuis kon komen. Dus alles was in kannen en kruiken. We zouden het songfestival maar met en klein groepje vieren, tenminste dat dacht Frans.
Helaas moest die vriend waar we het zouden vieren in Leiden afhaken wegens privé omstandigheden. Daar hadden we natuurlijk alle begrip voor. Er moest dus een nieuwe plan de campagne komen, erger nog, het moest wel zo geregeld worden dat Frans het niet zou merken. Via allerlei app-jes hadden we bedacht dat we het gewoon in Capelle zouden doen, maar we zouden zeggen dat we het in Leiderdorp zouden vieren. Kortom alles weer recht gezet, afgesproken dat ik Frans zou halen, daar moest ik nog even snel een smoes voor verzinnen, maar dat loste zich vrij snel op. We hadden allemaal vreselijk veel lol samen om dit te regelen. Maandagavond ging ik Frans ophalen op het vliegveld van zijn tripje naar London, dus onderweg vertelde ik hem heel aardig dat ik hem op zou gaan halen zaterdagavond omdat ik een training in Bleiswijk had, zodat hij niet met het openbaar vervoer hoefde. Dit was natuurlijk de smoes van de eeuw, maar goed dat wist Frans nog niet. Hij was in ieder geval erg blij met dit enorme aanbod.
De hele week zijn er snode plannen afgesproken en bedacht hoe we hem boven kregen bij vriendin Nadira, waar dan ook meteen de vrienden Rick, Christian en Albert zouden zitten. Gisteren was het dus zo ver, om 16.15 waren we allemaal bij Nadira, om het eten verder voor te bereiden, de kamer te versieren en natuurlijk de nodige lol met elkaar. Kwart voor vijf stapte ik in de auto om Frans te gaan halen. Het plan dat ik bedacht had was heel eenvoudig, ik had het spel eiland Robinson meegenomen, en het verhaal was dat Nadira mij had gevraagd om dit spel te mogen lenen, omdat ze dit zo graag wilde spelen met Albert en een stel vrienden op zondag avond.
De lol die we al van te voren hadden met elkaar was geweldig. Het was zelfs zo dat ik een soort van gezellige spanning voelden alsof het Sinterklaas was in je vroegste jeugd. Dus ik naar Frans, ik app-te hem dat ik voor zijn deur stond, en wat ik al had verwacht, kwam Frans met een hele lading tassen aan, omdat hij natuurlijk en nachtje ging logeren in Leiderdorp. Niets vermoedend stapte hij in, waarop ik hem vertelde dat we even langs Nadira moesten voor het spel, dat ze wilde lenen, dat ik graag wilde dat hij dat even ging afgeven dan zou ik vast de auto keren. Dus Frans zei meteen, ze komt toch wel even naar beneden lopen, ze is zo sportief.. , Mijn manmoedige opmerking dat Frans best wel sportief is, dat hij dat best even naar boven kon lopen was even een opmerking die hij niet helemaal hoorde. Kortom terwijl Frans leuk naar boven zwaaide belde hij aan met het spel onder de arm, liep naar de bel, en helaas Nadira, maar dat wist ik al, zei niet ik kom wel naar beneden, maar zei kom maar boven.. Gromm natuurlijk voor hem. Frans naar boven, ik de auto keren en meteen ik met zijn spullen voor de avond en zijn tas er achter aan. Nadira spelde het erg slim boven, door te zeggen dat Albert er ook was en hem graag ook even wilde feliciteren. De schok die Frans kreeg maar ook de lol die hij had dat we dit voor hem hadden gedaan was geweldig. Hij vond het leuk, het gezelschap was goed, niet te veel mensen, de sfeer was goed en dus was het voor hem een echte surprise.
Natuurlijk kwam ik iets later boven en heb ik niet zijn reactie gezien maar het was wel leuk om dit zo mee te maken. Daarna zijn we heerlijk gaan eten met elkaar, er waren geweldige gerechten.
Aan het einde van de maaltijd kregen we heerlijke koek van een speciale bakker uit Rotterdam, waar natuurlijk een geweldige kandelaar op een koek werd gezet voor Frans omdat hij jarig was en mocht de jarige de kaarsjes uitblazen. Voor een 50 jarige deed hij dat niet slecht.
Het songfestival was natuurlijk wederom grandioos, en erg geslaagd met elkaar. Met score lijsten en veel kritiek natuurlijk op de liedjes, het hebben over de slechte zang van sommige artiesten, dat misschien door de spanning kwam, maar toch.. het was grandioos. We hebben hem natuurlijk nog even geknepen dat Rusland zou winnen, omdat die mevrouw toch bijna al een hartverzakking had na het zingen, een verwilderde blik in de ogen, waarop we al zeiden, dat als ze niet zou winnen, ze waarschijnlijk ergens in Siberië zou eindigen, als straf. Maar gelukkig eindigde Zweden op de eerste plek. Mijn favoriet, België stond op 4 wat ik een prachtige plek vind, voor dit eigentijds stukje werk. Natuurlijk hebben we geweldig gelachen om de jurk die Edsilia droeg, de jurk die Trijntje droeg tijdens een repetitie waar heel veel kritiek op is gekomen, maar zij droeg hem als een soort van antwoord op alle kritiek. Geweldig die vrouw, ze is zo grandioos hierin, ik weet zeker dat ze slap van het lachen heeft gelegen toen ze deze stunt bedacht dat kan niet anders.
Aan het einde van de avond, samen wat opruimen, de restjes verdelen, heb ik vriend Frans naar huis gebracht, en aangezien het om half 2 er rustig op de weg is, heb ik vrij snel mijn huis gehaald, heerlijk thuis en nagenieten van een heerlijke avond met geweldig leuk gezelschap. Wat is het leven toch weer vol kleine en grote krenten in de pap.. genieten
de gedekte tafel met de versieringen |
de 50 jarige in afwachting van zijn taartje met kaarsjes |
de koek met kaarsjes
wens doen en blazen |
laat de wens uitkomen |
de winnaar dit jaar |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten