Afgelopen vrijdag was het weer zover, de jaarlijkse wissel van de banden. Ik weet het, het is geen probleem maar ik zit er altijd mee te klooien. Dit keer dacht ik dat ik het prima on line had geregeld, dat kon ook niet anders. Dus om 13.45 mocht ik me melden bij de garage. Mijn laatste les was om 12.00, het plan was om meteen naar de sportschool te gaan waar vriendin P. al zu staan te wachten maar er stonden twee leerlingen voor de deur met dikke tranen en daar maak ik dan wel meteen tijd voor, zo hoort het ook vind ik. Het was een heftig gesprek dat zeker, dus na dit gesprek ben ik meteen in de auto gestapt om te gaan sporten. Ik was dus ruimschoots te laat, maar niet getreurd, P begrijpt dat en dus praten we gewoon samen er gezellig over van alles en nog wat en lachen we ons een breuk. Ineens kwam Danny aanlopen en die vertelde over een speciale bank die geweldig is, je kan er op liggen en je ontspant helemaal. het was echt je van het.. die konden we beneden uitproberen. Wij zijn natuurlijk in voor veel dingen dus ook voor dit.. dus. ja wij naar beneden. Nou het was niet mijn kleur deze bankt, het was ook niet mijn formaat bank, maar ik begreep wel dat het echt helpt bij mensen die chronische pijnen hebben. Dus ja ik ben er samen met vriendin P. op gaan liggen en we hebben een prachtig programma doorstaan, al moet ik zeggen dat terwijl ik daar lag toch wel ideeën kreeg over trileitjes en 50 tinten grijs.... het was een bijzondere ervaring, ik denk dat ik het dan heel netjes verwoord. Ik geloof zeker dat het helpt en ik vind het ook geweldig dat mijn sportschooltje ons de kans geeft dit uit te proberen. Ik geloof dat geel niet echt in mijn huis staat.
Dus na dit spektakel meteen door naar de garage, waar ik mijn winterbanden zou laten vervangen door mijn zomerbanden. Erg leuk was het dat er een oud leerling van mij aan het werk was, die mij kent.. dit scheelt een hoop .Ik vind het altijd een gedoe dat formulier in te vullen en doe dat dan ook met een soort van Franse slag... de vraag waarop ze vragen naar mijn nummerbord, dan ben ik al de klutst kwijt dat weet ik niet namelijk, ik let daar niet op, ben al blij dat ik weet waar mijn auto staat. Dus ik gok altijd wat, net als de kilometerstand, dat vind ik dingen die totaal niet belangrijk zijn.. dat ding doet het en rijd klaar. Kortom het was een feestje dit, ik zat lekker boven, komt de man naar boven met de vraag of ik wel goed zat, ze konden mijn banden niet vinden in de opslag.. ik heel zeker dat ik zeker wist dat ik goed zat en dat ik daar al jaren kom.. kortom paniek in de tent.. hij vroeg nog even naar mijn nummerbord, die op de mail stond, waarop ik zei, ja dat weet ik niet hoor, maar je kan het toch op mijn auto zien.. Dat heeft hij dus gedaan en gelukkig inderdaad waren mijn banden daar en kon ik na 3 kwartier heerlijk naar huis rijden. Moest wel lachen want ik hoorde mijn oud leerling zeggen, "Ja dat is meneer Wanders" geweldig
Geen opmerkingen:
Een reactie posten