Moet zeggen, ik dacht dat ik wel wat gewend was, maar moet ook bekennen dat het toch wel wat tegenviel. Als ik me bedenk dat ik elke dag toch in de sportschool te vinden ben, dat ik best fanatiek ben, me zelf echt wel uitdaag, maar dit keer ging het zo heftig dat ik al om half 9 dacht. kom laten we aan de koffie met gebak gaan... maar dat is juist niet de bedoeling. Je moet afzien, je moet doodgaan en je moet denken dat je niets meer kan na afloop. Ik moet zeggen de koffie met gebak kwam dan niet maar wel het avond eten vond een weg terug naar mijn mond.. gelukkig kon ik het nog op tijd inslikken.
Gelukkig was het een smakelijke maaltijd.
Het meest bijzondere was wel dat we in het begin een groepje van 4 moesten maken, dus dat deden JP en ik, even tussen door,. JP heb ik leren kennen bij jawi, een geweldig joch van 26 en we zitten altijd met elkaar wat te klooien tijdens get fitt etc, we hebben dikke lol, hij is net zon dwaas als ik , dus dat is een goede combi. We hadden dus samen niets, dus hij liep naar 2 mensen toe die er ook waren, en dus ja dat waren nou niet bepaald de slimste van het stel om eerlijk te zijn.. maar goed de keus was gemaakt, en dan moet je het er het beste van maken. Binnen 2 minuten wisten we dat zij eksterogen had, en hij steunzolen, en dat ze inderdaad niet echt de meest slimme mensen waren. Dat maakt niet uit, het was toch maar een beetje door draaien en je oefeningen doen. kortom we begonnen met 6 rondjes van 4 keer een minuut een oefening doen. opdrukken, deadlifts, squat met een zware bal en lunches.. dat ging redelijk de eerste ronde, maar ik was al kapot bij ronde drie.. tussen door kreeg ik nog een vraag van de slimste van de twee medesporters of ik mijn haar kleurde, en ik dacht alleen maar ik wil niet mijn eten terug in mijn mond, en was bezig met overleven, kortom, ik dacht dat ik wel wat gewend was van de zondag maar dit was pittig, het was afzien en bijna dood gaan voor mijn gevoel. Daarna mochten we wat water drinken, nou dat werd een halve fles leeg, de slotoefening was nog niet in zicht, we moesten burpys doen, 2 en dan 4 en dan 6 en zo verder en ook meteen buikspieroefeningen 2, 4 etc. dit afwisselend, wat een ramp, wat een gedoe, en wat een ellende ook weer. Ik was al dood en heb nog nooit zo verlangt bij iets naar het einde dan nu... een ware martel tocht. Toch is het dan gaaf dat je met z'n tweeen bent, dan pak je het op en trekt elkaar er doorheen. Ik heb voor het eerst van mijn leven bij deze oefening gesmokkeld, het ging niet meer dat springen en klapje boven mijn hoofd, zo blij was ik er nou ook weer niet van geworden. Kortom dit was dood gaan nadat je al dood was gegaan of zoals JP het noemde naar de kloten en terug.. Aan alles komt een eind, en ook dit gaat over. maar ja toen kwam het , we gingen nog even muur zitten en ook nog even planken, slechts 3 rondjes.. nou mijn benen waren zo zuur dat je er volgens mij gewoon yoghurt van kon maken.. maar wat was het heerlijk en ja ik ga weer, niet volgende week dan zit ik met vriend Frans in Rotterdam bij Brigitte maar de week erop zeker weer, we gaan er weer voor
maar het is echt afzien maar het voelt wel goed geloof ik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten