Het begon met een soort geintje, een leerling van mij had kleding geleend uit mijn kast met kostuums, voor het maken van een film. Hij was echter vergeten ze terug te brengen, gevolg ik mailde hem en zei voor de gek dat hem dit een supergrote merci ging kosten. Hij is een geweldige vent die humor heeft, die dit kan waarderen en dus hij ging meteen aan de slag. Voor ik het wist kreeg ik van hem een geweldig verhaal over dat het hem niet gelukt was om een doos Merci te kopen, met een geweldige smoes. Aangezien ik toch wel erg hou van creatieve leerlingen die origineel zijn, ben ik dit gaan stimuleren. Ik vertelde hem, en dat is ook echt waar, ik lig in een scheur om zijn verhalen. Al gaande weg het jaar kreeg ik af en toe ineens een mailtje met weer een verhaal. Ik ben ze gaan verzamelen om voor hem een Merci boekje te maken. De verhalen zijn bijna allemaal binnen, ik heb er nog een paar nodig voordat ik er 20 heb, en ben al begonnen met het boekje te maken en hij is nu al leuk.
Inmiddels zijn er zulke leuke verhalen bij dat ik het niet kan nalaten om hier twee te plaatsen
Inmiddels zijn er zulke leuke verhalen bij dat ik het niet kan nalaten om hier twee te plaatsen
(En ben ik opzoek naar een usb stick in de vorm van een merci)
verhaal a
sorry meneer,
Ik kom toevallig net terug van de digros in ter aar…
Maar het ging weer helemaal fout:(
t begon allemaal al toen ik binnen liep.
ik struikelde over de drempel van de winkel…en ik lag daar met mijn gezicht
tegen de stenen aan.
Nouja ik zou thomas niet zijn als ik daar onwijs hard om zou lachen en
iedereen het dus ziet.
nou toen kwam dus die mevrouw van de kassa, of nouja mevrouw. meisje van
15.
prachtige blauwe ogen, blond haar, kortom gewoon perfect.
dus zeg dankjewel voor t helpen enzo. en ik ga door met mijn zoektocht naar
de HELE GROTE MERCI DOOS!
nou en ja hoor ik heb hem gevonden! een gigantische doos met wel 120
chocolaatjes erin.
Ik doe m in mij mandje, waarom ik een mandje meenam voor de merci…dat weet
ik niet.
K ga naar de kassa met t mooie meisje (isa heette ze dus).
ik reken af, lach nog even vriendelijk.. en toen ging t mis.
k gaf de doos merci aan haar…en vroeg haar uit…
DUS NU IS DE DOOS WEG EN IK BEN AFGEWEZEN!! :’(
verhaal b
BOE!!!!
Toen u zag dat u een mail heeft gekregen van mij kon u dit waarschijnlijk
bijna niet geloven..
u zit dit nu met een mini hartaanval te lezen want ja het is immers al
zeker een maand geleden dat u een geweldig merci verhaal heeft gekregen maar
HELAAS ik heb er weer een klaarliggen voor u.
Gister was het een bijzondere dag namelijk…..zaterdag, en het mooie van
zaterdag is dat je kan uitslapen en lekker niks doen.
Maar dat is niet bij iedereen zo,….ik stond lekker vroeg op om naar mijn
werk te gaan en weer tot aan mijn knieƫn in de stront te staan (nou dat nou ook
weer net niet).
Toen ik bezig was met het besproeien van de rozen zag ik de drappige aarde
en moest ik denken aan gesmolten chocola.
En ik bedacht me…weet je wat ik ga straks als ik pauze heb alvast merci
kopen dan vergeet ik dat niet…dus ik om 10 uur even snel naar de supermarkt om
de hoek…snel een doos merci gekocht en weer terug gegaan naar mijn werk.
Ik had even niks bij me om het in te doen dus deed ik het maar even in mijn
rozensnij tasje dat ik op mijn rug had want ja daar zat verder toch niks in.
Na de pauze ging ik dus weer verder met mijn werk in de kas, denkende aan
maandag dat ik de dolblije meneer wanders een doos merci ging geven dat ik al
lang geleden belooft heb maar er nog steeds niet van is gekomen.
De rozen stonden er allemaal mooi uit want de winterstop was net voorbij en
alles is weer draaiende.
Ik liep het pad witten rozen in om even te controleren op bladluis en wat
waren de rozen mooi.
Ik draaide me om maar ik zag helemaal geen witte rozen meer…er zaten
allemaal bruine vlekken op.
Toen kreeg ik zowat een hartaanval want er zat een gat in het rozentasje en
al het chocola droop eruit over de mooie (nu niet meer) witte rozen heen..
Wat stom van mezelf…ik had natuurlijk geen rekening gehouden met de hitte
in de kas :’(
Tot morgen meneer wanders ik hoop dat u alweer een beetje bent bijgekomen
van de schrik.
Want ja zo’n verhaal overkomt u ook niet elke dag…meer.
Geweldig toch deze verhalen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten