Madrid dag 5

 

Het hek gaat dicht, de reis zit er op.

Gek  is het toch hoe snel zon reis altijd gaat. We hadden wat vroeger afgesproken om te gaan ontbijten, daarna zouden we inpakken en vertrekken. Dit heel bewust omdat we wisten dat we de tijd nodig zouden hebben om bij het vliegveld te komen, minstens een uur, en je wilt niet te laat komen op het vliegveld. We hadden de avond van te voren al ingecheckt en onze boardingcard laten printen in het hotel. Ideaal om eerlijk te zijn dat ze dat doen. Het was wel even een gedoe, maar het lukte uiteindelijk. Tijdens het wachten op de print was ik inmiddels wel gesmolten, in Spanje heeft men een heteluchtkachel en die stond op de receptie gericht. kortom als je daar stond te wachten dan smolt je weg. Het afscheidsontbijt was ook wederom heerlijk, een heerlijk bakje yoghurt en daarna een petit broodje met kaasjes en een kannetje thee.. heerlijk. Naar de kamers om in te pakken, de laatste paracetamol in nemen, het laatste water opdrinken, om daarna met al je bagage, ik had inmiddels 5 kilo minder mee terug dan op de heenweg, naar het metro station. Inmiddels, dat vind ik zo bijzonder, begrijp je de lijnen, en weet je hoe je moet reizen. De reis met de metro ging geweldig goed, en we konden het  vinden allemaal. Alles zat erin dat het goed zou gaan en we inderdaad op tijd zouden zijn. Op het station hebben we nog geprobeerd om onze metro kaartjes af te staan aan iemand in de rij voor de kaartjes verkoop, maar het leek alsof we een oneerbaar voorstel deden.. dus we hebben ze maar meegenomen, Wel jammer diegene had namelijk de hele dag gratis kunnen reizen en dat scheelt een hoop geld.  Op het vliegveld van Madrid was het lastig zoeken, zo onoverzichtelijk is dit hier, dat je je afvraagt waarom ze het zo onduidelijk maken. Het is zoeken naar een speld in de hooiberg. Uiteindelijk maar gevraagd bleek dat je naar boven moest, om je bagage in te checken om daarna naar beneden te gaan om door de douane te gaan. We moesten alles op de band leggen, incluis de schoenen. wat een enorme oponthoud geeft, maar eenmaal door de douane konden we in het niemandsland lekker lopen. Inmiddels waren we door het vele zoeken op het vliegveld, toch wel even wat extra tijd verloren, dus om nu iets te kopen was geen tijd meer voor, dus wij rennen naar het vliegtuig, de ervaring van de heenreis meenemend.  Gelukkig waren we op tijd, en het was een heerlijke vlucht. Terug in Nederland was het even wachten op de bagage, er was even wat onduidelijkheid of het nu band 10 of 11 was maar dat lost zich ook op. met alles terug gingen we dan ook naar de uitgang. Van Susan afscheid genomen en gaan zoeken naar vriendin Heleen die me op kwam halen. Heerlijk is dat toch wel, niet met de interliner terug maar met een auto om meteen wat verhalen te kunnen delen.  Thuiskomen, de nodige boodschappen nog even snel doen, dan de koffer uitpakken en opruimen en in de wasmachine en dan plat om te genieten van het weer in je eigen schone bed te mogen liggen.. heerlijk.....  Wat hou ik van reizen, maar nog meer van thuiskomen.