Vandaag hadden we afgesproken dat we naar het Reina Sophia zouden gaan, na wederom een heerlijk ontbijt, gingen we op weg naar de metro om onze kaartjes, die we hadden gekocht voor de metro in gebruik te nemen. Helaas werkte die van Susan niet, dus goede raad was duur, hoe los je dit op als er geen mensen zijn die je kunnen helpen. Wij simpel nagedacht totdat ik me bedacht, soms ben ik niet zo snel, dat ik nog een bewijs had liggen van dat we de kaartjes hadden gekocht, dus die zijn we in het hotel gaan halen. Daarna zijn we rustig naar de plaza major gelopen, daar zou een vvv zitten. Onderweg kwamen we een tigerachtige winkel tegen, dus ff naar binnen, niet slim kom ik achter, omdat me opviel hoeveel leuke dingen daar liggen en ik dus wederom met meer spullen de winkel uitkwam dan ik naar binnen was gegaan. Heb er prachtige pennen gekocht, kon dat niet laten. Daarna met de metro naar Reina Sophia, en het voordeel van deze vakantie is dat je dus zo het museum in kan, er was geen rij te bekennen, dus ideaal. Wij naar binnen en we wilden met alle geweld het beroemde schilderij van Picasso zien, de Guernicia zien. Ik moet zeggen het is een mooi en bijzonder werk dat wel. Daarna gingen we door het museum zwerven, ik voelde me koortsig en heel warm steeds en dacht alleen maar straks ga ik paracetamol halen, en gelukkig was er veel kunst wat ik mooi vind van oa Dali etc. Terwijl ik een foto wilde maken van een kunstwerk, riep een hele boze mevrouw : No Photo's" ( Berisping 3 deze vakantie) Dus dat loopt wel lekker, al kan ik nog steeds niet uren naar een schilderij kijken. Na het museum ben ik eerst op zoek gegaan naar een drogisterij, en het is bijzonder het stikt ervan in Madrid. Ik weet niet waarom maar op elke straathoek zit er wel eentje. Ik legde uit wat ik wilde, en ze begrepen het, dus een thermometer en een doosje paracetamol gekocht en daarna lekker gaan zitten eten op een terrasje. We hadden gekozen voor een heerlijke tortilla, ik had er eentje met heerlijke roomkaas dacht ik, achteraf bleek het gewoon een halve pot mayonaise te zijn... gruwel. Maar goed na het eten zijn wij het park in gelopen. Ik had nog een missie te gaan, daaro wilde ik daar heen. Door het park dwalend kwamen we eerst bij het kristallen huis, een prachtige soort bloemenkas waarin een kunstwerk stond. Een caravan met daarin allemaal dingen die bewogen en een wassen beeld, prachtig er was heel veel te zien in dit ding. Daarna door het park, langs de vijver, naar een ander gebouwtje waar ook een tentoonstelling was van moderne dingen van stof, ik vond het hemelbed geweldig. Na het dwalen door dit gedeelte van het park, zijn we ergens gaan zitten en heb ik uit mijn tas een slotje gehaald, ik wilde onze 33 jarige vriendschap vieren en bezegelen met een slotje door deze ergens op te hangen in stad. Dus we hebben onze namen er op gezet en hebben het slotje opgehangen aan de muziekkoepel zodat we zeker wisten dat hij er zou blijven hangen. Toch wel heel bijzonder dat je slotje zomaar ergens hangt. Daarna kwamen we nog een kerkje tegen en dus hebben we daar ook nog even binnen gekeken wat erg leuk was. Gelukkig sloeg de Spaanse paracetamol erg aan, ik heb meteen twee dozen extra gekocht de volgende dag, het was geweldig. Na het park zijn we gaan eten in de overdekte tapas bar, wat erg leuk was en gezellig. We zaten nog behoorlijk vol dus we hebben niet zo heel veel gegeten meer maar het was genoeg.
Terug in het hotel nog even bij Susan op de kamer gezeten en toen met mijn koortslijf het bed in, om te gaan slapen in de hoop dat de volgende dag het beter zou zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten