De zomer is inderdaad nu bijna voorbij, de herfst heeft zijn zomerjas verwisseld voor de overgansjas naar de winter. Het jaargetijde ontstaat waarbij je dus ineens beseft hoeveel bladeren je in je omgeving hebt. Waar je beseft dat ineens het water wel heel veel uit de lucht kan vallen, maar ook hoeveel water in een sloot kan zodat hij bijna wel of bijna niet overstroomt.. kortom het is herfst.. heerlijk. Lekker als een klein kind door de bladeren rossen met je voeten, en genieten van de wind die je stoffige restanten van de zomer wegwaaien en dan met warme konen in je kamer komen om lekker met een heerlijke kop thee in je handen bij de kachel te zitten om daarna in je bed te duiken, waar de electrische deken het bed heeft voorverwarmd (ja ik weet het, het is tuttig maar heerlijk dit is zon leuk cadeau aan mezelf dit jaar) lekker onder een stapel dons liggen en genieten van het loeien van de wind om het huis, de regen tegen de ramen, en er voorlopig niet meer uit te moeten, ik geniet. Triest echter word ik vaak van de aanblik van de zomerstoelen die na een paar maanden trouwe dienst ineens bij de container staan om te worden afgevoerd naar elders en daar te worden, naar ik hoop hergebruikt voor iets zinnigs wat we eigenlijk niet nodig hebben, omdat we er al zoveel van hebben, maar ja we moeten wat met het overtollige plastic... de bovenstaande foto vind ik nog wel gaan maar de foto hieronder van dat trieste blauwe kinderstoeltje vind ik zo zielig
Zielig omdat een kindje kennelijk niet meer van de blauwe kleur hield of omdat hij te groot is geworden en dus weg dat stoeltje. Eerst stond dit stoeltje bij de papiercontainer ... maar ja daar hoorde hij niet, toen ineens bij plastic container, maar daar mocht hij ook niet staan, en zo werd hij verplaatst naar de glascontainers waar er drie stonden maar ja dat mocht ook niet, dus uiteindelijk werd hij zomaar bij de vuilcontainer gezet,... en daar stond hij te wachten op een reis die voor hem toch niet echt veel goeds brengen zou.... maar ja dat is het lot van een stoel. Hieronder nog een foto van een vuilniszak bij de bloembak, kan ik me ook zo over verbazen, want wie doet dat, nog geen 20 stappen verder is een container en daar kan het zo in maar nee deze eigenaar dacht ik zet het daar neer en we zien wel.. heel bijzonder.
Een vertederend plaatje vind ik de laatste foto ergens heel intiem waarom kan ik niet vertellen maar dit beeld raakte me de stoere scooter met de damesfiets met kinderzitje... ik vind dat een mooi beeld om te zien en het raakt me dan ook.. gewoon een dagelijks tafereel, en ik denk dan meteen, Deze twee mensen houden vreselijk veel van elkaar dat ze zelfs hun fiets en scooter en het kinderzitje bij elkaar willen hebben staan om zo samen naar hun werk te gaan.. vind ik gewoon gaaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten