"There are so many different forms of art, performance is one of the most difficult, the most immaterial, and the most real."
Marina Abramović
afgelopen zaterdag ben ik afgereisd naar Amsterdam, ik had al gelezen dat er in het Stedelijk deze tentoonstelling was en ik wilde die heel graag zien, dus besloot ik om er maar snel heen te gaan. De bus naar Amsterdam Schiphol, een oude bekende die ik vaak gebruik om daarna met de bus die ik sinds kort heb ontdekt naar het museumplein kon ik gemakkelijk nemen en het is dan niet eens zo lang naar Amsterdam om er heen te gaan..
Enigszins gespannen omdat het toch een beetje het gevoel gaf van een schoolreisje, ging ik dus vroeg op pad om ook nog even te genieten van Amsterdam, had in mijn hoofd ook nog dat ik wel even een ander museum wilde meepikken, nu ik er toch was.
Het was gelukkig toegestaan dat je eerder naar binnen mocht bij de tentoonstelling. Vond het bijzonder hoe het opgezet was. maar naast dat ik haar werk wel kan bewonderen. vond ik er ook werken bij waarvan ik dacht waarom doe je dit jezelf aan.. Zeker de tafel met 78 voorwerpen die mensen mochten pakken om met haar iets te doen, er lagen messen, kettingen, een pistool en nog veel meer maar ook lieve dingen, en er was een filmpje waarbij dus werd getoond wat er gebeurde.. Er was zelfs een man die het pistool ging laden en haar echt wilde doodschieten.. balanceren op de rand maar ik dacht wel wat wil je nu bereiken.Om in de ruimte te komen van haar werk wat ze gemaakt heeft moest je eerst door een soort van smalle doorgang waar een naakte vrouw en man stonden die dus een soort deur waren , je moest er echt tussen door. en het gekke is dat ik dus onbewust mijn gezicht naar de jongen deed en niet naar het meisje.. Dat zette me wel aan het denken.. en ik ben er eens op gaan letten, het was opvallend dat de meeste vrouwen zich naar het meisje keerden als ze er doorheen moesten.. maar veel mannen met de rug naar de man er door heen gingen. terwijl er ook mannen waren die dus naar de man gedraaid er doorheen gingen.. Ik had meteen een soort van theorie in mijn hoofd dat dit vast mannen waren die ook van de mannenliefde zijn.. maar zo zie je toch dat zo iets simpels je tot nadenken zet .. maar ook jezelf confronteert met je eigen invullingen De tentoonstelling was zeker de moeite waard om te bezoeken en te zien, ik heb er totaal geen spijt van. al was hij redelijk klein van opzet ... maar toch was er genoeg te zien om er een uurtje in door te brengen.
Daarna nog even door het Stedelijk gelopen waar ook een werk hing dat recent in het programma : "Het oog van de meester" is geweest wat ik wel even bijzonder vond om te zien.
Helaas mocht je geen foto's maken van de performances om privacy redenen en dat is terecht, ze staan daar zo kwetsbaar te zijn in al hun naaktheid dat het ongepast zou zijn om hier foto's van te maken, maar kon gelukkig wel wat foto's van het internet plukken om een indruk te geven van de expositie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten