Zo het einde van de vierdaagse komt in zicht, de laatste dag van de krachtmeting die ik mezelf heb opgelegd, om eens te kijken of ik dat kan volhouden, 4 dagen vroeg op en wandelen, afstanden van 15 tot 25 km en dat kan ik, dus ik ben klaar voor het grote pad dat ik nog moet afmaken van het eerste deel van het Pelgrimspad.. waarvan ik nog 3 moet lopen. maar gewoon er niet aan toe kom omdat ik me steeds afvraag of alles wel begaanbaar is, Telkens zie ik foto's van mensen die dit pad lopen die voor gigantische water overlast komen te staan... mensen die met hun schoenen in hun handen door de water waden om het pad te kunnen vervolgen.. maar ik krijg nu de hoop dat ook al loop ik het gedeelte van 28 km, dat ik dat kan, en ach ik loop wel over water.. heb tenslotte niet voor niets 2 vuilniszakken in mijn tas om over mijn schoenen te kunnen doen en anders is er altijd wel een weg te vinden die me er omheen zal leiden..
Vandaag, Hemelvaartsdag, samen met Susan, mijn zus van een andere moeder, we kennen elkaar al langer dan wel elkaar niet kennen, we hebben zoveel samen gedeeld en meegemaakt.. het is een gouden vriendschap die niet meer zal verdwijnen en we hadden al bedacht dat we het niet konden maken om deze vakantie elkaar niet te zien. Dus kwam ze van uit Zutphen naar Delft om samen met mij de laatste etappe te gaan lopen. helemaal leuk.
Ik merkte gisteren het voor mij een soort van een soort dieptepunt was met het lopen, wat echt lag aan mezelf. geen jas mee, geen regenkleding, denkende dat het warm zou worden, maar de app bleek achteraf nog op het weer te staan van Lissabon.. hoe dom kan je zijn. al moet ik wel bekennen dat ik van de laatste dagen een behoorlijk kleurtje heb gekregen.. wat weer lekker is
Nou het begon al lekker. Een behoorlijk blaar op mijn linker kleine teen, doorgeprikt op de manier zoals mijn vader dat deed, doorprikken met steriele naald met wit katoenen draad , de draad laat je door de blaar lopen en laat dan alle beide kanten een stukje draad uitsteken zodat het vocht er uit kan lopen via het draadje en de blaar is dan leeg ideaal maar het doet altijd nog even pijn omdat het vocht nog wegmoet maar door het lopen gaat dat prima. Dus het loopt nu nog even pijnlijk.
De trein naar Delft via Gouda ging ook lekker en in Delft stond Susan al te wachten op het perron, wat een luxe. Op het Perron stond ik driftig te zwaaien naar Susan maar ze zwaaide niet terug ook niet zo gek want ze was het niet ze stond al bij het toilet. Dus nadat we elkaar hadden begroet zijn we aan deze toch begonnen, in Delft kwamen veel herinneringen boven van Susan. Ze heeft er gewoond. Dus extra leuk om dan een stukje door de stad te dwalen. Daarna trokken we het aangelegde gedeelte met natuur in. Ook al was het aangelegd het was wel erg mooi, het pad kronkelde overal langs, er zat tot aan Zoetermeer geen saai stuk tussen. We hebben 2 x een pauze gehouden, meer dan ik normaal doe maar het was wel lekker.
We zijn ondanks 2 paar ogen toch een paar keer behoorlijk mis gelopen maar ja dat hoort er ook bij.
Onderweg heb ik een korte les gehad over vogels, erg leuk weer. Al snap ik nog niets van jist of zoiets het profiel van de vogels. We hebben ook vreselijk veel gelachen over van alles en nog wat.
Bij aankomst in Zoetermeer moesten we eerst door een saai stuk bedrijven terrein , daarna waren we bij het station waar we de trein hebben gepakt, ik tot Gouda waar ik overgestapt ben op de trein naar Alphen aan den Rijn.
Toch mooi weer 1400 cal verbrand en meer dan 20.000 stappen gezet , morgen een rustdag na deze prachtige 4 daagse. En dan met Pinksteren weer een stuk lopen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten